Αλήθεια… υπάρχουν νικητές σε ένα πόλεμο;

Αλήθεια… υπάρχουν νικητές σε ένα πόλεμο; 

Με αυτό το συγκλονιστικό ερώτημα συνοδεύονται 23 συγκλονιστικές φωτογραφίες της εποχής που η χώρα μας, η Ελλάδα μαχόταν για την ελευθερία. 

 

Αν τα παιδιά σας είναι σε ηλικία που μπορούν να αντιληφθούν αυτές τις εικόνες και τις πληροφορίες για το τι συνέβη τότε στην Ελλάδα, μπορείτε να τους τις δείξετε και να συζητήσετε. 

Αν υπάρχουν απορίες για την 28^η Οκτωβρίου μπορούμε να τις λύσουμε σε αυτό το άρθρο …

Μπορούν να τις συνοδεύσουν οι παρακάτω οι φωτογραφίες για να δοθούν απαντήσεις. Μα να απαντηθεί και ένα μεγάλο ερώτημα. Αλήθεια… υπάρχουν νικητές σε ένα πόλεμο;

Οι Έλληνες φαντάροι αποχαιρέτισαν την μάνα τους και πήραν ένα φυλαχτό,

Αποχαιρέτισαν τη γυναίκα τους και τα παιδιά τους και τους πήραν μια αγκαλιά. 

Και ήξεραν ότι μπορεί να ήταν η τελευταία. Μπορεί να μην είχαν ξανά την ευκαιρία για φιλί.

Ήξεραν ότι μπορεί να μην ξανανιώσουν αυτό το γλυκό άγγιγμα.

Μόνο αυτοί τους αποχαιρέτισαν;

Οι Έλληνες άμαχοι στον πόλεμο πουλούσαν φυλαχτά και σημαιάκια.

Οι γυναίκες της Ηπείρου βοήθησαν στον πόλεμο.

Και να ήταν μόνο αυτές;

Οι φαντάροι γύρισαν από τις μάχες πληγωμένοι για πάντα και ας τους έλεγαν “ήρωες με παράσημα”.

Άφησαν κάτι πίσω για αντάλλαγμα;

Όλοι γιόρταζαν τις νίκες του στρατού μας.

Μόνο αυτό γιόρταζαν;

Οι Γερμανοί δεν βομβάρδισαν την Αθήνα. Έτσι είπαν. Έτσι έλεγαν, όπως έτσι συνεχίζουν και λένε για κάθε πόλεμο. Μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος ο πόλεμος είναι προπαγάνδα.

Και τότε αυτά πώς έγιναν;

Πώς έπεσαν οι τοίχοι, τα κτίρια…

Πώς διαλύθηκαν σπίτια και ξεκληρίστηκαν οικογένειες;

Όσοι τα έζησαν πρέπει να τα εξιστορήσουν και στις νεότερες γενιές. Να τους πουν τι έγινε πραγματικά.

Τι έγινε στο τέλος; Από τον πόλεμο βγήκαμε νικητές τελικά. 

Αλήθεια όμως ξαναρωτάω… υπαρχουν νικητές σε ένα πόλεμο; Γίνεται να βγεις νικητής από ένα πόλεμο με ανθρώπους και μικρά παιδιά που χάθηκαν για πάντα;

Σχολεία που γκρεμίστηκαν και παιδιά που τυφλώθηκαν πάλευαν να μάθουν γράμματα;

Παιδιά που έμειναν χωρίς γονείς;

Παιδιά που πείνασαν;

Παιδιά που περίμεναν με το πιατάκι τους για να βάλουν λίγο φαγητό στο στόμα τους;

Παιδιά που ακρωτηριάστηκαν;

Τώρα που τα είδες όλα αυτά, μπορείς να απαντήσεις με σιγουριά;

Αλήθεια… υπάρχουν νικητές σε ένα πόλεμο;

Να στο πω εγώ και ας μην έζησα πόλεμο. Κανείς δε βγαίνει νικητής από αυτόν. Μόνο εκείνοι που τον παρατηρούν από μακριά και δίνουν εντολές για να γίνει το κακό.

Οι αθώοι που είναι πάντα τα θύματα ενός πολέμου δεν νικούν ποτέ σε ένα πόλεμο. Τα παιδιά δεν νικούν ποτέ σε ένα πόλεμο.

Μόνο τον κουβαλάνε πάνω τους για πάντα…

Μακάρι να γεννιόταν το παιδί που θα ρωτούσε “Μαμά τι ήταν ο πόλεμος;” Όμως μέχρι να γίνει αυτό, εμείς οι άνθρωποι είμαστε ο ένας για τον άλλο σε αυτές τις δύσκολες καταστάσεις. Ενάντια σε εκείνους που βάζουν όπλα να σημαδεύουν παιδιά…

Αξίζει να διαβάσεις το άρθρο “Τα παιδιά του πολέμου – Η συγκλονιστική ιστορία της Άντας”

Η ιστορία της για τα παιδιά του πολέμου είναι τόσο συγκλονιστική για το τι αφήνει πίσω του ένας πόλεμος. Τι αφήνει σε αυτά τα παιδιά. Πώς συνεχίζουν μετά. Με τι ακριβώς πρέπει να παλέψουν. Με πράγματα που εμείς ούτε μπορούμε να διανοηθούμε. 

Διάβασε ένα μικρό απόσπασμα και συνέχισε την ανάγνωση στο άρθρο. Αξίζει πραγματικά.

Αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά του πολέμου …

“Είχαμε μπροστά μας ένα παιδί μόλις 8 χρόνων, φοβισμένο, σε μια ξένη χώρα, χωρίς να ξέρει ούτε μια λέξη ελληνική, μπροστά σε εντελώς ξένους ανθρώπους που την κοιτούσαν απελπισμένοι και ανήμποροι να κάνουν το οτιδήποτε, μακριά από τους δικούς της.

Την κοιτούσαμε και δεν ξέραμε τι να κάνουμε για να τη βοηθήσουμε, η μαμά μου την πήρε δειλά αγκαλιά και αυτή τη δέχτηκε αλλά με το κορμάκι της ολοφάνερα σφιγμένο.

Καθόταν στον καναπέ και έσφιγγε πάνω της ένα σκοροφαγωμένο μωβ αρκουδάκι, ένα αρκουδάκι που σας μιλώ ειλικρινά μύριζε όπως και όλα της τα πράγματα, τα λιγοστά της πράγματα που χωρούσαν σε μια μικρή βαλιτσούλα που έφερε.

Μούχλα, φωτιά και ΠΟΛΕΜΟ…

Η μαμά μου της είπε ότι μπορεί να πάρει τηλέφωνο τη μαμά της, μας είχαν δώσει ένα νούμερο όπου θα μπορεί το παιδί να επικοινωνεί με τους δικούς της. Πήρε τηλέφωνο και εκεί έγινε χειρότερα το πράγμα…”

Συνέχισε την ανάγνωση στο άρθρο “Τα παιδιά του πολέμου – Η συγκλονιστική ιστορία της Άντας”

Λίζα

Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Να μαθαίνουμε όσο περισσότερα μπορούμε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι. 

Ακολούθησε μας αν θέλεις επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!

31nipiagogeio