6 tips για να προστατέψουμε τα παιδιά από πνιγμό, από μαμά ειδικό
Η Natalie Livingston είναι μαμά. Είναι όμως και ειδικός πρόληψης θανάτων από πνιγμό.
Δραστηριοποιείται στον κλάδο των υδρόβιων προϊόντων για δεκαετίες, εκπαιδεύοντας ναυαγοσώστες και ερευνώντας ατυχήματα στο νερό και θανάτους από πνιγμό.
Είναι αληθινά παθιασμένη με την πρόληψη των ατυχημάτων αυτού του είδους που ερευνά.
Αυτοί προφανώς είναι και οι λόγοι που έγιναν viral oi πολύτιμες συμβουλές της σε μια ανάρτηση (που εκεί θα βρεις όλα τα tips της) που έγραψε στο Facebook.
Διάβασε το σημαντικό κείμενο της Natalie Livingston και μετά παρότρυνε να το διαβάσουν όσο γίνεται περισσότεροι γονείς.
6 tips για να προστατέψουμε τα παιδιά από πνιγμό, από μαμά ειδικό
Η δουλειά μου είναι να ερευνώ τους πνιγμούς. Καταλαβαίνω την πραγματικότητα του τι μπορεί να συμβεί στο νερό, ξέρω πόσο γρήγορα και αθόρυβα συμβαίνει.
Διαβάζω πολλά για την ασφάλεια των παιδιών στο νερό και συμβουλές που λένε στους γονείς να προσέχουν τα παιδιά τους και να μην αποσπώνται, κάτι που είναι πραγματικά πολύ σημαντικό.
Βλέπουμε τόσα πολλά άρθρα σχετικά με τον πνιγμό κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου του χρόνου. Αλλά δυστυχώς πολλές από τις συμβουλές δεν είναι πρακτικές και απλώς επισημαίνουν τα προβλήματα.
Γι’ αυτό αποφάσισα να γράψω τη δική μου λίστα με συμβουλές για να βοηθήσω.
6 tips για να προστατέψουμε τα παιδιά από πνιγμό
#1. Πριν από κάθε μπάνιο ενημέρωσε τα παιδιά για την ασφάλεια και τα όρια
Μάθε στα παιδιά σου να σου ζητούν πάντα την άδεια πριν μπουν στο νερό. Έτσι θα έρχονται και θα σε ρωτάνε τι να περιμένουν από την τοποθεσία που βρίσκεστε (θάλασσα, ποτάμι, πισίνα, waterpark).
Εγώ περιγράφω στα παιδιά μου μέχρι πού μπορούν να κολυμπήσουν, να πηδήξουν, πώς μπορούν να πηδήξουν και οτιδήποτε άλλο σχετίζεται με την ασφάλεια. Μια καλή στιγμή για να το κάνεις αυτό είναι πχ όταν τους βάζεις αντηλιακό.
Να γνωρίζουν επίσης τις συνέπειες εάν δεν ακολουθήσουν τους κανόνες ασφαλείας.
Ως γονείς πρέπει να ενδιαφερόμαστε τόσο για την ασφάλεια όσο και για τη διασκέδαση, αλλά αυτό απαιτεί προσπάθεια. Νομίζω ότι μερικοί άνθρωποι μπορεί να μην θέλουν να καταστρέψουν τη διασκέδαση προσθέτοντας κανόνες, αλλά οι κανόνες δημιουργούν όρια, κάτι που δίνει ελευθερία στην ασφάλεια.
#2. Βοήθησε τα παιδιά σου να κατανοήσουν το βάθος του νερού καθώς σχετίζεται με το ύψος τους
Η επίγνωση του βάθους σε σχέση με το σώμα τους – ύψος τους, είναι σημαντική.
Το παιδί μου γνωρίζει ότι το 1.20 είναι πάνω από το κεφάλι του και το 1 μέτρο είναι στο ύψος των ματιών του. Αυτή η γνώση τους βοηθά να λάβουν καλές αποφάσεις και τους βοηθά να κατανοήσουν πόσο διαφορετικά είναι τα βάθη του νερού για κάθε άτομο.
#3. Τα σωσίβια είναι cool
Ή τουλάχιστον θα πρέπει να τα κάνεις να φαίνονται cool και απαραίτητα Πολιτιστικά, φαίνεται να έχουμε αρνητική στάση απέναντι στα σωσίβια. Ενώ δεν υπάρχει τίποτα κακό με τα σωσίβια.
Συγκεκριμένα θα προτιμούσα να ήταν όλοι όσοι μπαίνουν στο νερό με σωσίβια. Ασυζητητί ειδικά τα παιδιά!
Απλώς φαίνεται σαν κάποιος που τα χρησιμοποιεί να είναι «μωρό» ή δεν ξέρει να κολυμπάει. Όμως πάντα λέω στα παιδιά ότι όταν ήμουν υπεύθυνη στις κατασκηνώσεις όλοι φορούσαμε σωσίβια. Ακόμη και εμείς οι μεγάλοι που ξέρουμε κολύμπι!
Τα σωσίβια είναι cool λοιπόν, γιατί να μην τα χρησιμοποιούμε;
Όταν αναφέρομαι σε «σωσίβιο» αναφέρομαι συγκεκριμένα σε «σωσίβια γιλέκα» που είναι εγκεκριμένος τύπος σωσιβίου από την Ακτοφυλακή των ΗΠΑ (USCG).
Τα μακαρόνια, τα φουσκωτά, οι σαμπρέλες για το μωρό, οι σωλήνες και όλα τα άλλα αντικείμενα δεν έχουν αξιολογηθεί ως προς την ασφάλεια και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ή να τα εμπιστεύεσαι.
Όπως και να έχει και πάλι θα πρέπει να εποπτεύεις τα παιδιά όση ώρα είναι μέσα στο νερό.
#4. Να εκπαιδεύσεις τα παιδιά σου για το πώς μοιάζει ο πνιγμός
Τα παιδιά μου ξέρουν πώς μπορεί να μοιάζει ο πνιγμός. Ξέρουν ότι το νερό είναι επικίνδυνο. Ξέρουν ότι και οι καλοί κολυμβητές μπορούν να πνιγούν. Γνωρίζουν ότι ο πνιγμός μπορεί να συμβεί γρήγορα, χωρίς προειδοποίηση και αθόρυβα.
Εδώ είναι που πρέπει να μάθεις περισσότερα για αυτό! Να διαβάσεις σίγουρα το άρθρο “Ο παιδικός πνιγμός είναι πάντα αθόρυβος – Πώς να προστατέψω το παιδί μου”
Τους μιλάω για το πώς συμβαίνουν τα γεγονότα, για το ποιες είναι οι αδυναμίες τους. Ξέρουν ότι δεν μπορούν να αναπνεύσουν στο νερό, ξέρουν γιατί κάνουμε διαλείμματα από το κολύμπι, ξέρουν γιατί δεν παίζουμε παιχνίδια ή δραστηριότητες που κρατούν την αναπνοή.
Δεν είναι μόνο επειδή το είπα, προσπαθώ να τους δώσω πραγματικούς λόγους για τους κανόνες μου. Ένας υγιής φόβος για το νερό είναι καλό πράγμα.
#5. Προσοχή στις φράσεις όπως «Έλα να δεις αυτό!»
Φράσεις όπως «Έλα να δεις αυτό», είναι συνήθως η αρχή για κάτι επικίνδυνο. Αυτός είναι ο τρόπος ενός παιδιού να ανακοινώσει ότι ξεπερνά τα όρια και θεωρώ αυτές τις φράσεις ως μια στιγμή για να μιλήσω για τον κίνδυνο και την υπέρβαση των ορίων.
Το «Έλα να δεις αυτό», που θα τους πουν οι φίλοι τους ή οι ίδιοι σε άλλους μπορεί να είναι ριψοκίνδυνο. Τα παιδιά μου πλέον με ειδοποιούν όταν άλλοι χρησιμοποιούν τέτοιου είδους φράσεις. Πάντα λέω ότι μπορούμε να διασκεδάσουμε χωρίς να διακινδυνεύουμε.
#6. Μάθε στα παιδιά σου ότι αν δουν κάτι, πρέπει να πουν κάτι
Τα παιδιά μου είναι μέρος της ομάδας ασφαλείας μου. Είναι παρατηρητές ο ένας για τον άλλον και τους ζητώ να παρακολουθούν και τα άλλα παιδιά. Θα ρωτήσω συχνά τον γιο μου πού είναι η αδερφή του. Θέλω να τους εκπαιδεύσω να κοιτούν τους άλλους και να βεβαιωθούν ότι είναι καλά, να ξέρουν τι κάνουν.
Τις προάλλες, η κόρη μου είπε: «Μαμά, παραλίγο να σε φωνάξω γιατί ένα αγόρι ήταν κάτω από το νερό και μέτρησα από το 5…5, 4, 3, 2, 1, αλλά εμφανίστηκε ξανά πριν φτάσω στο 2».
Τη ρώτησα, «τι θα έκανες αν ήταν ακόμα κάτω από το νερό όταν έφτανες στο 1;»
Είπε: «Θα έλεγα κάτι σε σένα ή σε έναν ενήλικα μέχρι να ανταποκριθεί κάποιος». Τέλεια!
Ο πνιγμός είναι αθόρυβος και ο παιδικός πνιγμός μοιάζει με παιχνίδι.
Τα παιδιά μου αναγνωρίζουν αν κάποιο παιδί παίζει ή όχι. Αν δουν κάποιον κάτω από το νερό, αρχίζουν να μετρούν. Συχνά, στις έρευνες πνιγμού βλέπουμε παιδιά (και ενήλικες) να κολυμπούν πάνω ή δίπλα από κάποιον που είναι κάτω από το νερό και δεν κάνουν τίποτα.
Υποθέτουν ότι είναι εντάξει, υποθέτουν ότι παίζει, υποθέτουν ότι το κάνει επίτηδες. Μην υποθέτετε. Δίδαξε τους τον κανόνα των 5 δευτερολέπτων (δες το βιβλίο του Mel Robbins για το θέμα) και αν δουν κάτι, μάθε τους ότι πρέπει να πουν κάτι.
Λίζα
Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι. Όμως ΔΕΝ επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια ©
Ακολούθησε μας αν θέλεις επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!
