Άλλοι επενδύουν στο ντροπή σας, εμείς επενδύουμε στο Μπράβο μου!

Άλλοι επενδύουν στο ντροπή σας, εμείς επενδύουμε στο Μπράβο μου!

Όταν οι άλλοι επενδύουν στο ντροπή σας, εμείς επενδύουμε στο Μπράβο μου!

“Ο Μάριος Μάζαρης είναι το παιδί που θα ήθελε να έχει στην τάξη.

Δε βαριέται ποτέ, ρωτάει πολλά και έχει φαντασία.”

Αυτό θα διαβάσεις μόλις μπεις στη σελίδα του.

Ο Μάριος Μάζαρης όμως είναι δάσκαλος που παρακολουθώ καιρό και έχω αγαπήσει. Γιατί όταν είσαι δάσκαλος σημασία δεν έχουν μόνο οι πράξεις των μαθηματικών και πόσα ι έχει η γλώσσα μας. Σημασία έχει αυτός ο δάσκαλος να εμπνέει, να διδάσκει πράγματα που είναι και έξω από τα βιβλία. Να γεμίζει χαρά τις μικρές καρδιές έτσι ώστε να γίνουν μεγάλες κάποια στιγμή.

Η τελευταία δημοσίευση του στο facebook με συγκίνησε. Και έπιασε τόσο εύστοχα ένα επίκαιρο θέμα που προκάλεσε συζητήσεις. Αλλά αυτή ήταν η καλύτερη απάντηση!

Διάβασε το κείμενο του και δες τις φωτογραφίες που ανέβασε με ένα μοναδικό τρόπο επιβράβευσης και ενθάρρυνσης για την προσπάθεια των μικρών.

Είναι τόσο περίεργες αυτές οι μέρες.

Ακούμε κάθε μέρα σχεδόν ανθρώπους που φωνάζουν για το πώς πρέπει να είμαστε, να μοιάζουμε, να ζυγίζουμε ή να ντυνόμαστε.

Tην ίδια στιγμή που εμείς στην τάξη μιλάμε για το ότι δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης, δεν υπάρχει κανόνας. Παρά μόνο η αίσθηση της ευτυχίας για τον καθένα, των επιλογών , της διάθεσης.

Την ίδια στιγμή που άλλοι επενδύουν στο ντροπή σας, εμείς επενδύουμε στο Μπράβο μου.

Κι αρχίσαμε να το λέμε, συνέχεια και συνέχεια, επεκταθήκαμε και στην ορθογραφία ακόμα, στην ανάγνωση και στις ασκήσεις μας. Κάθε παιδί γράφει μια καλή κουβέντα για τον εαυτό του, μια λέξη ενθαρρυντική. Ενώ κρατάμε και χειροκροτήματα για μας, που τα προσφέρουμε όποια στιγμή στη μέρα νιώσουμε πολύ ότι το θέλουμε.

Γιατί αγαπάμε τον εαυτό μας, όπως κι αν είναι, και γινόμαστε η καλύτερη εκδοχή μας. Όχι γιατί το χρωστάμε σε κάποιον ή μας υποχρεώνει κανείς, αλλά για μας.

Σήμερα όσο είχα μπροστά μου τα τετράδια της ορθογραφίας των μαθητών μου σκεφτόμουν ότι η αγάπη είναι η λέξη που σπάνια ένα παιδί θα γράψει λάθος. Γιατί ακόμα κι αν δεν τη νιώθει, δεν την έχει στον βαθμό που θα ήθελε ή την έχει και τη μοιράζεται, δεν υπάρχει ούτε ένα παιδί που δεν τη λαχταρά.

Τα μικρά παιδιά ευτυχώς το δείχνουν, οι μεγάλοι στερούνται από αυτήν που παίρνουν και κυρίως αυτή που δίνουν.

Μη γίνε(σ)τε σαν αυτούς, αγαπήστε τον εαυτό σας όπως είναι κι ύστερα θα μπορέσετε και τους άλλους.

Ο Μάριος Μάζαρης είναι το παιδί που θα ήθελε να έχει στην τάξη, θα διαβάσεις μόλις μπεις στη σελίδα του. Εγώ θα πω ότι είναι ο δάσκαλος που πάντα θα ήθελα να έχω.

Λίζα

(Μοιράσου αυτό το άρθρο. Όμως δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια)

Οι σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

You May Also Like