B χοριακή …τιμές ανεβασμένες!

B χοριακή …τιμές ανεβασμένες!

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011: Ήταν η πρώτη επέτειος του γάμου μας. Είχα κάποιες υποψίες ότι ήμουν έγκυος, αλλά έπρεπε να περιμένω μέχρι την επόμενη μέρα το πρωί για να το διαπιστώσω. Να πάω να κάνω εξέταση Β χοριακής λοιπόν.

Τι είναι η B χοριακή όμως;

Η B χοριακή, ή αλλιώς η ορμόνη της εγκυμοσύνης, παράγεται από τον πλακούντα και ανιχνεύεται μια εβδομάδα μετά τη γονιμοποίηση στα ούρα και στο αίμα. Η μέτρησή της στο αίμα γίνεται σε μικροβιολογικό εργαστήριο, όπου και εξετάζουν τα επίπεδα της. Είναι ο πιο έγκυρος και σίγουρος τρόπος αφού έχει σχεδόν μηδενικό ποσοστό λάθους και σου δείχνει και την πιθανή εβδομάδα κύησης.

Επομένως αυτός είναι και ο λόγος που έκανα κατευθείαν εξέταση Β χοριακής και όχι τεστ εγκυμοσύνης. Ήθελα σιγουριά…

Εκείνο το βράδυ βγήκαμε για να γιορτάσουμε τον ένα χρόνο κοινής ζωής με τον Husband. Καθώς συζητούσαμε, ξέραμε πολύ καλά ότι αν η αυριανή εξέταση έδειχνε ότι ήμουν έγκυος η ζωή μας θα άλλαζε ριζικά με τον καλύτερο τρόπο. Κάποιες μέρες πριν είχα λίγο αίμα και το είχα βγάλει από το μυαλό μου, νομίζοντας ότι τελικά δεν θα είμαι, όμως το αίμα σταμάτησε και η πιθανότητα επανήλθε. Και λίγο ανυπομονούσα και λίγο αγχωνόμουν και λίγο φοβόμουν. Δεκάδες συναισθήματα περνούσαν από το μυαλό μου καθώς απολάμβανα εκείνο το ποτηράκι με το ούζο. Προσπαθούσα να το ξεχάσω για λίγο όμως ήταν το γεγονός της βραδιάς. Ίσως την επόμενη μέρα να ήμουν και «επίσημα» έγκυος δηλαδή!

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011:

Εκείνη τη μέρα ήρθε στη μαμά μας η αδερφή μου με τον ανιψιό μου. Πριν λίγες μόλις μέρες είχαμε μάθει ότι ήταν η αδερφή μου έγκυος. Σκεφτόμουν «Φαντάζεσαι να είμαι και εγώ έγκυος; Να γεννήσουμε μαζί;» Ήθελα όμως να δω πρώτα τα αποτελέσματα. Χωρίς να πω στα κορίτσια μου τίποτα (τη μαμά μου και την αδερφή μου), πήγα για την εξέταση. Μου πήραν λίγο αίμα. Και αυτό θα έδειχνε αν τελικά ήμουν έγκυος ή όχι.

«Ελάτε κατά τη 13:00 να πάρετε τα αποτελέσματα» μου είπαν στο μικροβιολογικό.

Ωχ, πρέπει να περιμένω τόσες ώρες; 2 στο σύνολο. Και τι να κάνω μέχρι τότε;

Βγήκαμε βόλτα για ψώνια όλοι μαζί. Η μαμά, η Χριστίνα και ο Μεγάλος Γιος στο καρότσι που τότε ήταν μόλις 1,5 χρονών. Προχωρούσαμε και μέσα μου έλεγα:

«Λες του χρόνου να κρατάμε όλες μας από ένα μωρό; 3 στο σύνολο! Τι καλά θα ήταν!»

Όμως δεν ήθελα να ενθουσιαστώ πολύ, για να μην απογοητευτώ.

Η ώρα έφτασε. 12:55.

«Πάω μέχρι το περίπτερο και επιστρέφω»

Αν το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό, δεν ήξερα αν ήθελα να το συζητήσω εκείνη την ώρα. Και επίσης δεν ήθελα να στεναχωρήσω τη μαμά μου και τη Χριστίνα, η οποία ήταν ήδη έγκυος και δεν ήθελα να την αναστατώσω. Επομένως αποφάσισα να το κάνω στα «κρυφά».

Έφτασα μπροστά στο μικροβιολογικό. Έσπρωξα τη βαριά γυάλινη πόρτα και μπήκα μέσα. Έψαχνα κάποια κοπέλα να μου δώσει τα αποτελέσματα.

«Καθίστε, σε λίγη ώρα θα σας εξυπηρετήσουμε»

Έκατσα στη δερμάτινη άνετη πολυθρόνα. Υπό κανονικές συνθήκες θα βούλιαζα μέσα, αλλά εκείνη τη φορά νομίζω ότι στεκόμουν σχεδόν στο αέρα από την αγωνία μου. Έπαιζα με τα χέρια μου κοιτούσα γύρω μου και περίμενα.

Βγήκε η κοπέλα με τα αποτελέσματά μου. Ανοίγει το φάκελο και τον κοιτάει.

Κοιτούσα το βλέμμα της μήπως και καταλάβω κάτι. Νόμιζα λανθασμένα ότι αν τα αποτελέσματα ήταν θετικά θα είχε ένα ψήγμα χαράς στο πρόσωπό της. Όμως δεν είχε.

Με κοιτάει.

Παγώνω.

«Είσαστε έγκυος, το ξέρατε;»

Αστεράκια, καρδούλες, μωρό, παιδικά παιχνιδάκια, ζιπουνάκια και άλλα πέρασαν από μπροστά μου!

«Όχι!!!» είπα λες και έμεινα έκπληκτη. Αφού κατά βάθος το ήξερα καλέ, γιατί είπα όχι;

Βγαίνω και παίρνω τηλέφωνο τον Husband. Ήταν σε δουλειά.

«Έλα μπαμπά!»

«Τι;»

«Έλα μπαμπά είπα!»

«Α ωραία» μου λέει!

That’s all? Μόνο «Α ωραία;» Ίσως είναι νωρίς. Δεν το συνειδητοποίησε καλά καλά, μου είπε μετά.

Μπαίνω στο σπίτι της μαμάς μου λοιπόν και λέω:

«Άντε, χονδρικής θα τις παίρνουμε τις πάνες»

«Ε;;;»

Με κοιτούσαν με απορία η μαμά μου και η αδερφή μου. Εδώ που τα λέμε δεν είναι και ο πιο εντυπωσιακός τρόπος να ανακοινώσεις την εγκυμοσύνη σου, αλλά αυτό μου ήρθε εκείνη την ώρα. 🙂

Όταν κατάλαβαν τι λέω, επικράτησε πανζουρλισμός!

«Δεν το πιστεύω, τέτοια διπλή χαρά!» έλεγε η μαμά μου.

Μετά το τέλος των πανηγυρισμών βγήκα μόνη μου στο μπαλκόνι και κοιτούσα την κοιλιά μου. «Είσαι αλήθεια εδώ μέσα; Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Ελπίζω να είσαι άνετα».

Αυτή ήταν η αρχή της ζωής μας όπως την ξέρουμε και την βιώνουμε τώρα. Μια Β χοριακή με τιμή ανεβασμένη, που μας έφερε τον μικρό μας Mini Me.

Και ήταν 12 Σεπτεμβρίου του 2011…

Αλήθεια, εσύ πως έμαθες για την εγκυμοσύνη σου;

Λίζα

Κοινοποίησε λοιπόν αυτό το άρθρο. Όμως μην το αντιγράψεις χωρίς άδεια

Ακολούθησε μας επίσης στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!