Οι δουλειές του σπιτιού μέσα από τα μάτια ενός μπαμπά
Γράφει: Ο Κουμπάρος
Τι γίνεται όταν είσαι single μπαμπάς και αποφασίζεις ότι πρέπει επιτέλους να καθαρίσεις και να συμμαζέψεις το χάος; Ο Κουμπάρος ξαναχτυπά με νέο ξεκαρδιστικό κείμενο για τις δουλειές του σπιτιού!
Θα αφιερώσω αυτό το Σάββατο στις δουλειές του σπιτιού. Μπορώ. Και είμαι αποφασισμένος. Σαν πολλές να μαζεύτηκαν.
Το πάτωμα είναι σαν κλαμπ σάντουιτς. Πλακάκι, μια στρώση σκόνης και από πάνω κάτι γκρίζο που αλλάζει και χρώμα με τις ακτίνες του ηλίου. Στο μπάνιο τα άπλυτα είναι αρκετά. Τα ρούχα για σίδερο επίσης. Λίγο ακόμα και θα με φτάσουν στο ύψος. Η τηλεόραση ορκίζομαι πως ήταν μαύρη όταν την αγόρασα. Κοιτάζω κάτω από το κρεβάτι. Κάνω μια τσααακ με το δάχτυλο. Διαμαρτυρήθηκαν όλοι οι μικροοργανισμοί που κατοικούσαν καιρό.
Στον καθρέφτη είχα αφήσει μια γωνία πάνω δεξιά γυαλισμένη ώστε να με βλέπω και να χτενίζομαι σαν άνθρωπος. Πάει και αυτή. Θα σκουπίσω, θα σφουγγαρίσω, θα βάλω πλυντήριο, θα σιδερώσω και θα αντιμετωπίσω με θάρρος ότι βγαίνει στην πορεία.
Πρώτο βήμα το πλυντήριο λοιπόν. Τσακώνω πολλά ρούχα μαζί κ τα αφήνω μπροστά του. Όλων των ειδών χρωματιστά, τζιν, πουκάμισα. Παράλληλα τσεκάρω τον λογαριασμό μου να δω πόσα λεφτά έχω. Όταν βγουν όλα ροζ κ κομοδινί να αγοράσω καινούρια. Θα το παλέψω όμως, έχω και χρωμοπαγίδες. Κάποιος τις είχε αφήσει. Δεν θα πάρω την βοήθεια του κοινού, μπορώ μόνος. Χτυπάω κ ένα φραπεδακι, έτσι γιατί με κούρασε η μεταφορά μπάνιο – γουος μασιν. Πατώ το κουμπάκι, ανοίγει το όχημα. Βάζω τα σκούρα πρώτα. Πετάω τα απορρυπαντικά στις θηκούλες, χλατς κ η χρωμοπαγίδα. Στους 40 βαθμούς αποφάσισα. Έτσι, για σεβασμό στους ήρωες της Αντίστασης. Το σταυρώνω και φεύγω.
Σκούπισμα τώρα. Ηλεκτρική έχω. Θυμάμαι κ μια κοπέλα που είναι φαν του σουιφερ. Έχω κ τέτοιο! Δεν με πιστεύω ώρες ώρες. Παίρνω το σουιφερακι, πλάκα είχε και ένα πράγμα πλαστικό σαν τσιμπίδα για κρέατα. Το φοράω πάνω κ ξεκινώ. Αλλά θέλω μουσική. Θα βάλω να παίζει Παντελίδη. Αρχίζω να σουιφεριάζω ότι έβρισκα. Μπαμ μπαμ, όλα επανέρχονται στο χρωματάκι τους. Τσιμπάω κ το αζαξ με ένα πανί, χαμός! Είχα εγώ τέτοια έπιπλα; Σώπα ρε παιδί μου! Γυάλισαν. Περνάει η ώρα, ακούω τα άσματα και έχω έρθει σε κέφι. Ξαφνικά, το πλυντήριο αρχίζει κ αγριεύει. Γυρνάνε μέσα όλα σαν διαολεμένα και αυτό κουνιέται στον ρυθμό.
Σπάσε πλάκα, να κάνει κανένα μπαμ κ να τα απλώσει κιόλας!
Αφού τελειώνω με τα ξεσκονίσματα χτυπάω κ μια ηλεκτρική, τραβάω κ ένα σφουγγάρισμα για σβήσιμο. Υγρό με άρωμα λουλουδάκια είχα. Από πότε δε ξέρω, αλλά νομίζω δε λήγουν αυτά. Ωραία μύρισε το σπίτι. Έκανα και γυμναστική στύβοντας την σφουγγαρίστρα. Πρέπει να τσεκάρω τα ρούχα. Ανοίγω, κοιτάω και τι να δω; Κύριος! Όλα όμορφα προκομμένα κ στο χρώμα τους. Έλα μωρή Παοκάρα, τα καταφέραμε! Τώρα να τα απλώσω ή να τα βάλω στο στεγνωτήριο; Θα τα απλώσω, αφού στεγνωτήριο δεν έχω. Έχει ο διπλανός, αλλά λίγο άκομψο να χτυπήσω πόρτα με βρεγμένα ρούχα στην αγκαλιά. Ωχ! Να απλώνουμε ρούχα τώρα μπροστά στον κόσμο; Θα πάω στο πίσω μπαλκόνι, θα πάρω τον χρόνο μου και θα τα καταφέρω. Όλο το σπίτι έλαμψε. Σιγά το δύσκολο.
Θα χτυπήσω κ ένα σιδερωματάκι, έτσι γιατί μπορώ. Εκεί θέλει χρόνο, υπομονή. Γυμνάζεσαι. Μην πάθουμε και καμιά θλάση με το πήγαινε έλα του μηχανήματος.
Τα κανόνισα όλα. Η λίστα με τις εργασίες είναι τσεκ. Πλάκα είχε, βοήθησε και η μουσική. Θα το ξανακάνω μετά από κανένα διμηνάκι. Στο ενδιάμεσο θα κοιμάμαι και αλλού να μην λερώνω το σπίτι. Αυτό που μου έμεινε μόνο σαν απορία:
Την χρωμοπαγίδα την απλώνουμε ή την ξαναπετάμε βρεγμένη για το επόμενο πλυντήριο;
Want some more? Μη φύγεις πριν διαβάσεις το ξεκαρδιστικό κείμενο του Κουμπάρου “Για όλα φταίει το Σαρβάιβορ και η Μαρία”
Κοινοποιήστε αυτό το άρθρο. Όμως δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του άρθρου χωρίς άδεια
Η σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα!
Αφήστε το σχόλιο σας εδώ κάτω γιατί εμείς θέλουμε να το διαβάσουμε και να κάνουμε κουβεντούλα!
