Το ελεγχόμενο κλάμα και οι επιπτώσεις του στο βρέφος

Το ελεγχόμενο κλάμα και οι επιπτώσεις του στο βρέφος

Νυχτερινός ύπνος του μικρού παιδιού: πόσο ασφαλές είναι το ελεγχόμενο κλάμα;

«Άστο να κλάψει».. «Άστο να κλάψει και θα κοιμηθεί μόνο του…»

Πόσο σωστό είναι για το μωρό μας;

Τι είναι το ελεγχόμενο κλάμα;

Το ελεγχόμενο κλάμα (γνωστό επίσης ως εκπαίδευση στον ύπνο) είναι μια τεχνική που εφαρμόζεται ευρέως ως ένας τρόπος για να αντιμετωπιστούν μωρά και μικρά παιδιά που δεν κοιμούνται από μόνα τους ή που ξυπνούν την νύχτα.

Το ελεγχόμενο κλάμα και οι επιπτώσεις του στο βρέφος

Το ελεγχόμενο κλάμα περιλαμβάνει να αφήνεις το βρέφος να κλαίει για ολοένα αυξανόμενα χρονικά διαστήματα πριν του προσφέρεις αγκαλιά ή παρηγοριά. Ο σκοπός του ελεγχόμενου κλάματος είναι να αφήσεις τα μωρά να πέφτουν για ύπνο από μόνα τους και να τα σταματήσεις από το κλάμα ή τις φωνές τους, που στόχο έχουν να έρθεις κοντά τους κατά τη διάρκεια της νύχτας. (Πηγή: paidiatros-thes.gr)

Πρόσφατα ένας δικός μου άνθρωπος, μου «εξομολογήθηκε» ότι εφάρμοζε την τεχνική του ελεγχόμενου κλάματος, πριν πολλά χρόνια, όταν ο μικρός της ήταν μωρό. Νόμιζε πως έτσι το παιδί θα σκληραγωγηθεί και δεν θα «κακομάθει» σε αγκαλιές ή ξυπνήματα τη νύχτα. Όμως η αλήθεια είναι διαφορετική.

Πόσο λάθος είναι αυτή η τακτική; Ας το δούμε με μια εικόνα.

Φανταστείτε τον εαυτό σας ότι έχετε πάει με μια ομάδα πεζοπορία σε ένα δάσος με πυκνή τροπική βλάστηση. Ξαφνικά ξεφεύγετε καταλάθος και χάνεστε. Μόλις το συνειδητοποιείτε προσπαθείτε να καλέσετε βοήθεια. Ποια θα είναι η πιθανή πορεία των γεγονότων;

Στην αρχή θα προσπαθήσετε να φωνάξετε με όλη τη δύναμη της φωνής σας μήπως και σας ακούσει κάποιος από την ομάδα. Μόλις δείτε ότι δεν υπάρχει ανταπόκριση, θα προσπαθήσετε να βρείτε τρόπους να καλέσετε σε βοήθεια, όπως να ανάψετε φωτιά ή να βρείτε άλλα μέσα μήπως και σας δει κάποιος. Παράλληλα συνεχίζετε όμως να φωνάζετε, αλλά κάπως λιγότερο καθώς συνειδητοποιείτε ότι η φωνή σας κλείνει. Όταν πια βλέπετε ότι όλα όσα κάνετε είναι μάταια και δεν πρόκειται να σας ακούσει κανείς, παραιτείστε από κάθε προσπάθεια.

Στόχος είναι τώρα η εξοικονόμηση δυνάμεων για να μην εξαντληθείτε.

Κάτι αντίστοιχο γίνεται και με τα βρέφη με την τεχνική του ελεγχόμενου κλάματος και ονομάζεται Σύνδρομο Γενικευμένης Προσαρμογής. Όπως και στο παραπάνω παράδειγμα με τον άνθρωπο που χάνεται στο δάσος, ο οργανισμός του μωρού μας περνάει από 3 στάδια:

α) Στάδιο Συναγερμού: το σώμα κινητοποιεί τις πηγές ενέργειας του για να αντιμετωπίσει ένα στρεσογόνο παράγοντα,

β) Στάδιο Αντίστασης: το σώμα φαίνεται να προσαρμόζεται στην ύπαρξη του στρεσογόνου παράγοντα (ή τουλάχιστον κάνει απεγνωσμένες προσπάθειες προσαρμογής) και

γ) Στάδιο Εξουθένωσης: όπου και εξαντλούνται οι πηγές ενέργειας του σώματος (Selye, 1956). 

Οι άμεσες επιπτώσεις του οργανισμού μας όταν αντιμετωπίζει ένα στρεσογόνο ερέθισμα είναι:

α) αύξηση καρδιακού ρυθμού,

β) αύξηση πρόσληψης οξυγόνου,

γ) αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα,

δ) αύξηση της ροής αίματος στους μυς,

στ) αυξημένη επαγρύπνιση,

ζ) αναστολή της πέψης και της αποτελεσματικότητας της άμυνας του οργανισμού (αναστολή λειτουργίας ανοσοποιητικού),

η) απελευθέρωση ενδορφινών (τα φυσικά παυσίπονα του οργανισμού μας) και

θ) διαστολή της κόρης των ματιών.

Συνεπώς, την επόμενη φορά που κάποιος θελήσει να χρησιμοποιήσει αυτή τη μέθοδο, πρέπει να έχει υπόψη του ότι όταν το παιδί κοιμηθεί μετά από συνεχόμενο κλάμα, χωρίς ανταπόκριση από τη μάνα του δεν είναι γιατί “έμαθε”, αλλά γιατί τελικά εξαντλήθηκαν οι πηγές ενέργειας του σώματος του και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον στρεσογόνο παράγοντα που είναι η απώλεια της μητέρας του τη στιγμή που πραγματικά την έχει ανάγκη!! (Πηγή)

Διάβασε το άρθρο “Δεν υπάρχουν ανεξάρτητα μωρά. Μόνο μωρά που σε χρειάζονται”

Όπως επίσης και το  “Γράμμα από ένα μωρό που εκπαιδεύεται στον ύπνο”

Αλλά και το “Όταν η εκπαίδευση ύπνου σε μικρά μωρά γίνεται η αιτία του θανάτου τους

(Κοινοποιήστε αυτό το άρθρο. Όμως δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια)

Οι σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!