Ένα μικρό μυστικό καρυδότσουφλο…

Ένα μικρό καρυδότσουφλο, η δική μου μυστική κουνελίτσα

Λίγο έως πολύ η δουλειά που τον τελευταίο καιρό με τρέχει σαν τον Βέγγο, καθότι διανύουμε περίοδο σχολικών και κάθε είδους εξετάσεων…

Λίγο η γραφειοκρατία και μια ημερομηνία που έπρεπε οπωσδήποτε να προλάβω, αλλά δεν είναι της παρούσης να αναφερθώ…

Βάλε σε όλο αυτό και τις υποχρεώσεις της μαμάς-συζύγου-νοικοκυράς που αποτελούν σταθερή αξία και δεν καταλαβαίνουν από δουλειές, projects κλπ – και καλά κάνουν δεν αντιλέγω…

…και έφτασα να ανεβάζω την ανάρτηση που μας ζήτησε η Ζήνα για το Secret Bunny, όχι στο παρά πέντε όπως σκόπευα, αλλά στο και δέκα.

Κάλλιο αργά παρά ποτέ λέω και παρηγορώ τη συνέπεια μου που τις τελευταίες μέρες έχει κάτσει στη γωνία και μου κρατάει μούτρα. Με το δίκιο της.

Πάμε τώρα στο κουτί που παρέλαβα και με έκανε να χαρώ σαν μικρό παιδί.

Ένα κουτί τόσο όμορφα συσκευασμένο που κατευθείαν με προϊδέασε για το μεράκι του αποστολέα του, που δεν ήταν άλλη από μια πολύ αγαπημένη μου blogger, την Ελένη από το επίσης γεμάτο μεράκι Καρυδότσουφλο.

Τι είχε μέσα το κουτί; Και τι δεν είχε. Ένα σωρό καλούδια.

Καταρχήν αυτόν τον λουλουδάτο καμβά από πάτο πλαστικού μπουκαλιού, που έφτασε σώος και αβλαβής (επειδή το είχε άγχος η Ελένη) και στόλισε υπέροχα την diy παλαιωμένη σκάλα μου με τον πιο αγαπησιάρικο τρόπο.

Μάντεψε ποια είναι τα δύο αγόρια σε αυτό το τρισχαριτωμένο χειροποίητο καδράκι! Εμείς αποφασίσαμε ότι ο δεξιά είναι ο Φάνης και ο αριστερά ο Μάνος.

Ένα χειροποίητο πουγκάκι από λινάτσα γεμάτο διακοσμητικά και σοκολατένια αυγουλάκια που δεν φαίνονται στη φωτογραφία επειδή δεν πρόλαβαν τα έρμα να φωτογραφηθούν. Τα αγόρια της παραπάνω φωτογραφίας επιλήφθηκαν του θέματος!

Και φυσικά η καρτούλα με τις όμορφες ευχές της Ελένης.

Σ’ευχαριστώ Ελένη μου για τα όσα υπέροχα μου ετοίμασες με τα χεράκια σου! Τελικά τη χαρά που μπορεί να σου δώσει ένα δώρο που κουβαλάει πάνω του την προσωπική φροντίδα ενός ανθρώπου, δε μπορεί να σου τη δώσει κανένα εμπορικό δώρο. Πόσο όμορφη η ιδέα σου Ζήνα, aka Ef Zin. Εσύ άλλωστε, αν μη τι άλλο ξέρεις καλά την αξία του χειροποίητου.

Σε επόμενη ανάρτηση θα σας δείξω τα δώρα που ετοίμασα εγώ για την κουνελίτσα μου. (τώρα διαπιστώνω ότι χάθηκα από προσώπου γης τον τελευταίο καιρό, ουφ!!!)

Πρέπει να πω ότι παρά τη στενότητα χρόνου των ημερών, τη χάρηκα πολύ αυτή την ανταλλαγή. Άλλωστε αυτό το μοίρασμα συναισθημάτων που σε αγγίζει ακόμα και από μακριά, είναι αυτό που απολαμβάνω περισσότερο στον μαγικό κόσμο του blogging.

Και του χρόνου να είμαστε γερές!

(Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του άρθρου χωρίς άδεια)

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα! 

Αφήστε το σχόλιο σας εδώ κάτω γιατί εμείς θέλουμε να το διαβάσουμε και να κάνουμε κουβεντούλα!