Φυσική άσκηση για καλύτερη επίδοση στο σχολείο
Η φυσική άσκηση και η πνευματική απόδοση κάποτε θεωρούνταν δύο ασύνδετες έννοιες. Αλλά τις τελευταίες δεκαετίες πειράματα σε τρωκτικά έχουν καταρρίψει αυτόν το μύθο.
Η αεροβική άσκηση αυξάνει τα επίπεδα στο αίμα μιας πρωτεΐνης, της BDNF (brain-derived neurotrophic factor) , η οποία προστατεύει τα υπάρχοντα εγκεφαλικά κύτταρα και διεγείρει την δημιουργία νέων. Τα ζώα που ασκούνται περισσότερο αναπτύσσουν μεγαλύτερο εγκέφαλο.
Ισχύει άραγε το ίδιο και για τον άνθρωπο και συγκεκριμένα για τα παιδιά; Στοιχεία που συνηγορούν υπέρ αυτής της άποψης έχουν αρχίσει να συγκεντρώνονται.
Μελέτες σε παιδιά σχολικής ηλικίας έχουν αποκαλύψει ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της αεροβικής άσκησης και της ακαδημαϊκής εξέλιξης. Για παράδειγμα ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Επιστημών Υγείας της Georgia βρήκαν ότι παιδιά που ακολουθούσαν ένα καθημερινό πρόγραμμα αεροβικής άσκησης, βελτίωσαν την απόδοσή τους στα μαθηματικά. Επίσης πέτυχαν μια μικρή αύξηση στο βαθμό IQ τους.
Άλλη μελέτη υποδεικνύει ότι ακόμη και το περπάτημα για το σχολείο μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Ερευνητές στο αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης έθεσαν ένα ερωτηματολόγια σε 1700 εφήβους (ηλικίας 13-18 ετών) για τον τρόπο που φθάνουν στο σχολείο το πρωί. Μερικά παιδιά πήγαιναν με όχημα, ενώ άλλα περπατούσαν ή οδηγούσαν ποδήλατο. Και φυσικά τα παιδιά διέφεραν στο χρόνο που δαπανούσαν για να φθάσουν στο σχολείο.
Όταν οι ερευνητές μελέτησαν τα αποτελέσματα, αποκάλυψαν ότι τα κορίτσια που ξόδευαν πάνω από 15’ σε περπάτημα ή ποδήλατο στο δρόμο για το σχολείο, είχαν καλύτερη επίδοση σε τρεις τομείς – λεκτική ικανότητα, μαθηματική ικανότητα και συνολική γνωστική απόδοση. Ο τρόπος μετάβασης στο σχολείο δεν έδειξε διαφοροποίηση στα αγόρια ως προς τη σχολική τους επίδοση, ίσως επειδή τα αγόρια είναι πιο ενεργητικά από τη φύση τους. Το περπάτημα ή η ποδηλασία το πρωί ίσως είχε μια μικρή θετική επίδραση στην καθημερινή σχολική τους απόδοση.
Φυσικά δε μπορούμε να γνωρίζουμε γιατί τα δραστήρια παιδιά έχουν καλύτερη απόδοση στα τεστ νοημοσύνης. Το αποτέλεσμα όμως ήταν το ίδιο ακόμη και όταν σταθμίστηκε μια ποικιλία παραγόντων, βιολογικών (ηλικία και βάρος) και κοινωνικοοικονομικών (δημόσιο ή ιδιωτικό σχολείο και το μορφωτικό επίπεδο της μητέρας). Και τα αποτελέσματα ήταν ανάλογα.
Συμπληρωματικά με τις μελέτες που αναφέρονται παραπάνω, ένα πρόσφατο, μακροχρόνιο πείραμα παρακολούθησε 8χρονα και 9χρονα παιδιά για εννέα μήνες.
Δεκατέσσερα παιδιά συμμετείχαν εθελοντικά σε ένα πρόγραμμα άσκησης μετά το σχολείο, το οποίο περιελάμβανε 75 λεπτά μέτριας εως έντονης άσκησης κάθε μέρα. Στο τέλος του προγράμματος τα παιδιά ελέγχονταν και οι εγκέφαλοί τους σκανάρονταν με fMRI ή αλλιώς λειτουργική μαγνητική τομογραφία.
Συγκρινόμενα με μια ομάδα αναφοράς, τα δραστήρια αυτά παιδιά είχαν καλύτερη επίδοση σε τεστ συγκέντρωσης και γνωστικού ελέγχου. Και όταν οι ερευνητές εξέτασαν ένα τμήμα του εγκεφάλου που συνδέεται με το γνωστικό έλεγχο – το δεξιό πρόσθιο προμετωπιαίο φλοιό – ανακάλυψαν ότι τα παιδιά της ομάδας που ακολουθούσαν το πρόγραμμα άσκησης διέθεταν πιο ώριμη δραστηριότητα σε αυτό το τμήμα, η οποία έμοιαζε με αυτήν των ενηλίκων.
Ίσως η αεροβική άσκηση να δίνει σημαντική ώθηση στην πνευματική απόδοση βοηθώντας τα παιδιά να συγκεντρωθούν και ενδεχομένως εμείς να μπορούμε να βοηθήσουμε τα μη δραστήρια παιδιά, κάνοντας τη φυσική άσκηση αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους.
Άλλωστε όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, πολύ πριν γίνουν αυτές οι μελέτες, «Νους υγιής εν σώματι υγιεί» και όπως φαίνεται δεν το έλεγαν καθόλου τυχαία. Τόσα χρόνια μετά οι επιστήμονες προτείνουν φυσική άσκηση για καλύτερη επίδοση στο σχολείο.
(Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του άρθρου χωρίς άδεια)
Like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα!
Αφήστε το σχόλιο σας εδώ γιατί εμείς θέλουμε να το διαβάσουμε και να κάνουμε κουβεντούλα
