Για τις φίλες που ήταν εκεί όταν γίναμε μαμάδες
Η μητρότητα είναι πραγματικά το τέλος μιας εποχής στη γυναικεία φιλία. Και η αρχή μιας εντελώς νέας!
Είναι αλήθεια ότι κάποιες φιλίες διαλύονται όταν έρχεται η μητρότητα και κάποιες γίνονται ακόμη πιο δυνατές!
Όταν πρωτοείδα αυτό το σκίτσο που βλέπεις πάνω, με πλημμύρισαν χιλιάδες συναισθήματα. Φαίνεται πολύ ξεκάθαρα το μήνυμα και χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά.
Σπάνια να το καταφέρει αυτό μια εικόνα από τις χιλιάδες που βλέπω καθημερινά στα social media. Το σκίτσο ανήκει στη μαμά Emma που είναι γνωστή ως this_mama_doodles.
Το ανέβασε στο λογαριασμό της στο Instagram και φυσικά, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν άργησε να γίνει viral.
Γιατί πραγματικά είναι αδιαμφισβήτητα μια ωδή στη γυναικεία φιλία. Αλλά και πόση σημασία παίρνει αυτή, όταν πλέον μπαίνει η μητρότητα μέσα της.
Είναι ένα σκίτσο ωμό, ευθύ, χωρίς γλυκαναλατισμούς. Μια νέα μητέρα που μόλις γέννησε. Που δεν πρόλαβε καν να ξυρίσει τα πόδια της. Που αιμορραγεί ακόμη από τη γέννα και κάθεται γυμνόστηθη θηλάζοντας το μωρό της.
Και δίπλα της η φίλη της που την ακουμπάει στοργικά.
Δεν έχει σημασία αν είναι και εκείνη μάνα ή όχι. Ξέρει πότε να απλώσει το χάδι της.
Το σκίτσο έχει πάνω από 9000 likes αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές και οι μαμάδες έχουν ταυτιστεί.
Μετέφρασα την περιγραφή της Emma για τις φίλες που ήταν εκεί όταν γίναμε μαμάδες
«Θα είμαι εκεί για εσένα όπου και αν είσαι»
Αυτό το σκίτσο είναι εμπνευσμένο από την ομορφιά και την ανθεκτικότητα των γυναικείων φιλιών. Είναι προς τιμήν αυτών των φίλων που ήταν εκεί όταν τις χρειαζόμασταν περισσότερο.
Εάν έγινες μητέρα πολύ πριν ή πολύ μετά από ορισμένες / ίσως τις περισσότερες φίλες σου, μπορεί να το ένιωσες λίγο τρομακτικό όλο αυτό. Το να συναντηθούν οι ζωές σας δηλαδή μετά από μια τέτοια τεράστια αλλαγή.
Ίσως η ζωή της φίλης σου να παραμένει στον ίδιο σταθερό δρόμο, όπως όταν πίνατε τα τελευταία σφηνάκια μαζί. Ενώ η δική σου εκτροχιάστηκε σε ένα βουνό από πάνες και ορμόνες.
Η αλήθεια είναι ότι έχασα την επαφή με κάποιες φίλες όταν έγινα μητέρα. Αλλά ομολογουμένως ήταν ένα καλό τεστ. Είδα τις φίλες που ήταν κοντά στην καρδιά μου, οι αληθινές φίλες εμφανίστηκαν ξανά και ξανά.
Είτε ήμουν αγκαλιά με ένα θήλαστρο, είτε δεν μπορούσα να σκύψω λόγω της τομής, είτε κυνηγούσα έναν μικρό Ολυμπιονίκη στο σαλόνι, οι φίλες μου ήταν εκεί.
Καθόταν μαζί μου, γελούσαν μαζί μου και με ακολουθούσαν εκεί που ήμουν. Στη μητρότητα.
Δεν είχαν μαγικό ραβδάκι για να γίνουν όλα τέλεια στις κακές μέρες. Ούτε είχαν τις απαντήσεις στις αγχωμένες ερωτήσεις που έκανα ως νέα μαμά που δεν ήξερα τίποτα. Αλλά καθόταν μαζί μου, δίπλα μου. Με άκουγαν όταν έκλαιγα. Χαιρόταν μαζί μου όταν το μωρό μου μίλησε, όταν περπάτησε.
Και μου πρόσφεραν πάντα την πολύ απαραίτητη απόδραση των δικών τους ιστοριών από τη – διαφορετική από τη δική μου – ζωή τους.
Πάντα θαύμαζα τη δύναμη και την αντοχή των γυναικείων φιλιών. Συχνά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα social media δείχνουν μια άλλη εικόνα. Ότι δεν υπάρχει γυναικεία φιλία. Ότι οι γυναίκες είναι εναντίον των γυναικών.
Αλλά η πλειοψηφία στηρίζουμε η μια την άλλη. Είμαστε κοντά στις φίλες που αγαπάμε. Ανεξάρτητα από το πόσο διαφορετικές είναι οι ζωές μας.
Ευχαριστώ τις υπέροχες φίλες μου που ήταν εκεί για μένα στις πιο σκοτεινές και πιο φωτεινές στιγμές των τελευταίων ετών.»
Περίμενε! Μη φύγεις αν δε διαβάσεις το άρθρο και για τις δικές μου φίλες. Που ζούμε τόσο διαφορετικές ζωές. Που είμαστε ο ορισμός του τόσο μακριά, αλλά τόσο κοντά! Υπάρχει λοιπόν μια “Κόλλα που ενώνει τους παιδικούς φίλους’
Λίζα
Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι. Όμως ΔΕΝ επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια ©
Ακολούθησε μας αν θέλεις επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!
