Ας το παραδεχτούμε.
Δεν υπάρχει πιο ενοχικό είδος πάνω στον πλανήτη Γη από τη μάνα και δη την Ελληνίδα μάνα – και θα διευκρινίσω γιατί ξεχωρίζω την Ελληνίδα οσονούπω, έτσι για να μη νομίζεις ότι είμαι τίποτα κρυφοσωβινίστρια και μου βγει και το όνομα.
Ενώ ο κόσμος μας λοιπόν είναι γεμάτος από τέλειους άντρες, τέλειους φίλους, τέλειους μπαμπάδες, ακόμα και τέλειους παππούδες, τέλειες μαμάδες πουθενά. Όσο και να ψάξεις γύρω σου μάταια. Και μη σε μπερδεύουν αυτές που – ωσάν την υποφαινόμενη – με το βυζί απ’ έξω κυνηγάνε τα νήπια τους να θηλάσουν μέχρι να πάνε σχολείο ούτε αυτές που το μεσημέρι μαγειρεύουν κινόα και το βράδυ μπανάνα με λάδι καρύδας και βρώμη στο μπλέντερ. Στο ίδιο καζάνι βράζουν κι αυτές, μη σου πω σε χειρότερο, κι ας κρύβουμε, sorry κρύβουν τις ενοχές τους με μαεστρία κάτω από επιστημονικές πηγές και πίσω από εμπεριστατωμένες απόψεις.
Η μάνα νιώθει ενοχές για τα πάντα. Άκου με που σου λέω! Για τα πάντα.
Επειδή γέννησε με καισαρική. Επειδή γέννησε φυσιολογικά, αλλά δεν έκανε rooming in. Επειδή δεν θήλασε. Επειδή θήλασε, αλλά έκανε και κανένα τσιγαράκι ή ήπιε μια μπύρα. Επειδή δεν έχει κουράγιο να διαβάζει κάθε βράδυ παραμύθια στα παιδιά της. Επειδή δεν προλαβαίνει να τρέχει τα παιδιά της σε δραστηριότητες για να τα βοηθήσει να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους ή επειδή τους παραανέπτυξε τις δεξιότητες και τώρα νιώθει ότι δεν προσαρμόζονται στο εκπαιδευτικό σύστημα (μη γελάς, όλα τα σκέφτεται η μάνα!!!)
Επειδή ανέβασε τον τόνο της φωνής της κι επειδή δεν τα καταφέρνει να βάζει όρια. Επειδή άφησε το παιδί να πάει αδιάβαστο στα θρησκευτικά στο σχολείο κι επειδή το πίεσε να διαβάσει την ώρα που αυτό ήθελε να παίξει. Επειδή δεν έστειλε το παιδί στην εκδρομή του σχολείου γιατί είχε κάτι δέκατα ή επειδή το έστειλε και αυτό γύρισε άρρωστο. Επειδή του αγοράζει πολλά υλικά αγαθά κι επειδή δεν του αγόρασε εκείνο το παιχνίδι που ήθελε. Επειδή το παραέπαιξε “φίλη” με τα παιδιά της κι επειδή δεν νιώθει τόσο κοντά τους όσο θα ήθελε.
Η λίστα μεγαλύτερη και από τη λίστα του Σίντλερ!
Η μάνα η γεμάτη ενοχές, άλλοτε για το λίγο της και άλλες πάλι φορές για το πολύ της, είναι ένα πανανθρώπινο φαινόμενο. Θα τη συναντήσεις σίγουρα σε όλο το δυτικό κόσμο – πού αλλού; – και σε ένα κομμάτι του υπόλοιπου, μια και όσα περισσότερα ξέρουμε τόσο το χειρότερο. Και δεν το λέω εγώ! Η μαμά μου το λέει, που όσο να πεις…έχει γράψει και κάποια χιλιόμετρα παραπάνω από εμένα στο δρόμο της μητρότητας, αυτόν τον καθόλου σπαρμένο με ροδοπέταλα.
Επιστρέφω στο είδος “Ελληνίδα μάνα”
Αυτό το καθόλα συμπαθές, παρόλα αυτά πολυπαθές, είδος που τόσα έχει τραβήξει τα τελευταία χρόνια ακροβατώντας ανάμεσα σε ρόλους που ενδύθηκε οικειοθελώς ή της φόρεσαν καπέλο, ανάμεσα σε ρόλους που προσπάθησε να συμβιβάσει και τα κατάφερε ή κατάλαβε ότι απλά…είναι ασυμβίβαστοι.
Η Ελληνίδα μάνα έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι κουβαλάει καθημερινά στις πλάτες της περί τα 989 κιλά παραπάνω ενοχές από τις άλλες μαμάδες που υπάρχουν στον πλανήτη. Αλήθεια! Δεν με πιστεύεις; Είμαι σίγουρη ότι αν ψάξω, κάπου θα βρω μια επιστημονική μελέτη κάποιου πανεπιστημίου που να το αποδεικνύει.
Θυμήσου ότι η Ελληνίδα μάνα είναι αυτή που κυνηγάει τα παιδιά της να βάλουν ζακέτα μέχρι να γεράσουν, στύβει με μαεστρία πορτοκάλια για να φτιάξει χυμό καθημερινά, ετοιμάζει ατελείωτα ταπεράκια για τα παιδιά της που σπουδάζουν ή απλά παντρεύτηκαν, μεγαλώνει τα εγγόνια της και πάμε πάλι από την αρχή. Ξέρεις…ζακέτα, χυμό, ταπεράκια και…και…και
Κακά τα ψέματα, αυτή είναι η εικόνα της κλασικής Ελληνίδας μάνας κι ας έχουν προστεθεί στην εικόνα η δουλειά, η ανεξαρτησία, η όμορφη εμφάνιση, τα χόμπυ κλπ κλπ
Θέλεις να μάθεις το αποτέλεσμα; Ακόμα περισσότερες ενοχές, ακόμα περισσότερες τύψεις. Για όσα δεν πρόλαβε, για όσα δεν θέλησε, για όσα δεν διάλεξε. Για όλες τις φορές που απομακρύνθηκε από την εικόνα της κλασικής Ελληνίδας μάνας και για όλες τις φορές που φέρθηκε σαν την κλασική Ελληνίδα μάνα.
Ας το παραδεχτούμε. Οι ενοχές είναι αναπόφευκτες. Πάνε πακετάκι με τη γυναικεία φύση (είδες εσύ πολλούς άντρες με ενοχές;) και ένα παραπάνω με τη μητρότητα (είδες εσύ πολλούς μπαμπάδες με ενοχές;)
Έλα όμως να παραδεχτούμε και κάτι ακόμα. Οι ενοχές δεν θα μας κάνουν τέλειες μαμάδες. Ούτε καν καλές μαμάδες. Είναι απλά και μόνο ένα ακόμα βαρίδιο που δεν μας αφήνει να χαρούμε τη μητρότητα όπως θα θέλαμε. Όπως μας αξίζει.
