Η διαφορά μεταξύ των 2 παιδικών εγκεφάλων είναι η αγάπη
Τι μπορεί να βλέπουμε σε αυτή την εικόνα; Αυτό ίσως σε σοκάρει.
Η εικόνα που προέρχεται από CT scan (αξονική τομογραφία) δείχνει δυο διαφορετικούς εγκεφάλους παιδιών. Είναι και τα δυο τριών ετών.
Ο εγκέφαλος αριστερά είναι σαφώς μεγαλύτερος, έχει λιγότερα σημάδια και πολύ λιγότερες σκοτεινές “ασαφείς” περιοχές από αυτόν στα δεξιά.
Για τους νευρολόγους που έχουν μελετήσει και γνωρίζουν πώς να ερμηνεύσουν αυτές τις 2 εικόνες, η διαφορά μεταξύ αυτών των δύο εγκεφάλων είναι αξιοσημείωτη και συγκλονιστική.
Το προφανές θα ήταν να υπέθετε κάποιος ότι η εμφάνιση του δεύτερου εγκεφάλου προέρχεται από κάποιο ατύχημα ή τραύμα στο κεφάλι. Και όμως, όχι.
Ο αριστερός υγιής εγκέφαλος ανήκει σε ένα παιδί που έλαβε αγάπη και αποδοχή. Η μητέρα του το αγαπούσε, το φρόντιζε με συνέπεια και αλληλεπιδρούσε θετικά μαζί του.
Ο εγκέφαλος δεξιά ανήκει σε ένα παιδί που είχε παραμεληθεί, αγνοηθεί και κακοποιηθεί.
Αν και η βλάβη δεν είναι μη αναστρέψιμη, είναι προφανές ότι υπάρχουν πολλοί σοβαροί λόγοι που δεν πρέπει κανένα παιδί να βιώνει άσχημες καταστάσεις.
Η εικόνα λήφθηκε από τo ακαδημαϊκό άρθρο του Bruce D Perry, “Childhood Experience and the Expression of Genetic Potential: What Childhood Neglect Tells Us About Nature and Nurture“.
Περιγράφει την εικόνα που βλέπουμε ως εξής:
“Μη φυσιολογική ανάπτυξη του εγκεφάλου μετά από παραμέληση στην πρώιμη παιδική ηλικία. Αυτές οι εικόνες απεικονίζουν τον αρνητικό αντίκτυπο της παραμέλησης στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο.
Στην αξονική τομογραφία στα αριστερά είναι μια εικόνα από ένα υγιές τρίχρονο παιδί με μέσο μέγεθος κεφαλής (50ο εκατοστημόριο).
Η εικόνα στα δεξιά είναι από ένα τρίχρονο παιδί που πάσχει από σοβαρή αισθητηριακή παραμέληση. Ο εγκέφαλος αυτού του παιδιού είναι σημαντικά μικρότερος από τον μέσο όρο (3ο εκατοστημόριο) και έχει διευρυμένες κοιλίες και ατροφία του φλοιού.”
Άρθρο που δημοσιεύθηκε στο The Telegraph, εκτός των άλλων αναφέρει και το εξής:
«Εάν δε γίνουν προσπάθειες αναστροφής της κατάστασης, είναι πιθανό να επηρεαστεί η ευφυία του (ο εγκέφαλος του παιδιού δεξιά) όταν γίνει ενήλικας, ίσως να έχει λιγότερη ενσυναίσθηση και μικρή συναισθηματική νοημοσύνη.
Είναι πιθανό να εθιστεί σε ουσίες και να συμμετέχει σε βίαιες καταστάσεις. Επιπλέον μπορεί να αναπτύξει ψυχικά και άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας.»
Έρευνες δείχνουν ότι η πλειοψηφία των νεαρών παραβατών – ίσως περισσότερο από τα ¾- υπέφεραν από κακοποίηση ή παραμέληση κατά τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής τους.
Κάτι που όπως φαίνεται ίσως εμπόδισε την ανάπτυξη του εγκεφάλου τους.
Η εικόνα αυτή πρωτοπαρουσιάστηκε το 2012. Για τους νευρολόγους ήταν απλά η αρχή για να καταλάβουμε πώς ακριβώς η αλληλεπίδραση του μωρού με τη μητέρα του, καθορίζει όλη τη ζωή ενός παιδιού.
Ουσιαστικά ήταν η πρώτη φορά που και επιστημονικά πια αποδείχθηκε η δύναμη της αγάπης και φροντίδας στα παιδιά.
O καθηγητής Allan Schore ψυχολόγος και ερευνητής στον τομέα της νευροψυχολογίας ο οποίος εργάζεται στο Τμήμα Ψυχιατρικής και Βιοσυμπεριφορικών Επιστημών, στο UCLA David Geffen School of Medicine και στο UCLA Center for Culture, Brain, and Development, εξηγεί γιατί είναι τόσο ζωτικής σημασίας η αγάπη τα πρώτα δυο χρόνια ζωής του ανθρώπου:
«Η ανάπτυξη του εγκεφάλου του μωρού απαιτεί κυριολεκτικά θετική αλληλεπίδραση μεταξύ μητέρας και βρέφους. Η ανάπτυξη των εγκεφαλικών κυκλωμάτων εξαρτάται από αυτό.
Τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής είναι η πιο κρίσιμη περίοδος για την ανάπτυξη του εγκεφάλου. Τότε δημιουργούνται το 80% των εγκεφαλικών κυττάρων που θα έχει ο άνθρωπος σε όλη του τη ζωή.»
Κάθε μωρό γεννιέται με περίπου 100 δισεκατομμύρια νευρώνες. Οι νευρώνες επικοινωνούν μεταξύ τους με τις μικροσκοπικές «συνάψεις» οι οποίες εκτελούν τις διάφορες λειτουργίες του εγκεφάλου.
Όμως λειτουργούν με βάση την αρχή «το χρησιμοποιείς ή το χάνεις για πάντα». Για να μείνουν για πάντα πρέπει να ενισχυθούν. Εάν δε γίνει αυτό, δυστυχώς δεν υπάρχει επιστροφή.
Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο «10 μέθοδοι για να ωθήσετε την ανάπτυξη του εγκεφάλου του μωρού σας».
Η διαφορά μεταξύ των 2 παιδικών εγκεφάλων είναι η αγάπη
Αν και αυτή η εκπληκτική διαπίστωση έγινε πριν από κάποια χρόνια, λίγα πράγματα έχουν αλλάξει παγκόσμια σε θέματα που αφορούν την παραμέληση βρεφών και τις υιοθεσίες.
Δεδομένου ότι η έλλειψη φροντίδας και αγάπης, η έλλειψη θετικών ερεθισμάτων προκαλεί κάποια βλάβη, οι διαδικασίες θα έπρεπε να αλλάξουν. Τόσο ποινικά για την παρέμβαση στην παραμέληση βρεφών, όσο και για την ταχύτητα με την οποία θα έπρεπε να γίνονται οι υιοθεσίες.
(Μοιράσου αυτό το άρθρο. Όμως δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια)
Οι σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!
