Η φωτογραφία που δεν ήθελα να βγω αλλά την κράτησα
“Κανονικά όταν βλέπω μια φωτογραφία του εαυτού μου για την οποία δεν έχω “ποζάρει” εγώ, δεν τη δημοσιεύω ποτέ. Και γενικά δηλαδή, νιώθω εκνευρισμό γι’ αυτόν που την τράβηξε χωρίς την άδεια μου. Όχι όμως αυτή τη φορά.
Αυτή η φωτογραφία ήταν διαφορετική.”
Αυτό διάβασα αρχικά σε μια δημοσίευση και μου κίνησε την περιέργεια.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησε τη δημοσίευση της μια μαμά που με αφορμή μια φωτογραφία που βρήκε στο κινητό της έκανε ένα ποστ με μερικές σκέψεις. Αυτές τις σκέψεις της τις αγάπησα. Και ήθελα οπωσδήποτε να της δώσω μια θέση στο e-mama.gr
Διάβασε το κείμενο της
Ξύπνησα το πρωί και βρήκα αυτή τη φωτογραφία στο κινητό μου…
Βλέπεις, αυτή είναι η περίοδος που το τελευταίο πράγμα που με νοιάζει είναι οι φωτογραφίες. Με ένα νεογέννητο στο σπίτι και άλλα δύο μικρά παιδιά, η ζωή αλλάζει προτεραιότητες.
Εκείνο το βράδυ της φωτογραφίας ήταν η σειρά του άντρα μου να σηκωθεί για το μωρό. Και αφού το άλλαξε, το τάισε και το κοίμισε, τράβηξε κρυφά αυτή τη φωτογραφία που δείχνει εμένα και την κόρη μου. Η οποία ήρθε και φώλιασε στο κρεβάτι μας κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Κανονικά όταν βλέπω μια φωτογραφία του εαυτού μου για την οποία δεν έχω “ποζάρει” εγώ, δεν τη δημοσιεύω ποτέ. Και γενικά δηλαδή, νιώθω εκνευρισμό γι’ αυτόν που την τράβηξε χωρίς την άδεια μου. Όχι όμως αυτή τη φορά.
Αυτή η φωτογραφία ήταν διαφορετική.
Γιατί αυτές οι τελευταίες εβδομάδες ήταν δύσκολες. Ήταν οι εβδομάδες που κατάλαβα ξανά πόσο απαιτητικές είναι οι μέρες και οι νύχτες με ένα μωρό. Πόση εξάντληση νιώθεις σωματικά, ψυχικά και συναισθηματικά.
Αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι υπάρχουν και δύο ακόμη μικρά παιδιά στο σπίτι που θέλουν φροντίδα, καταλαβαίνεις γιατί νιώθω έτσι.
Οι μέρες μου είναι γεμάτες με αλλαγές πάνας, σκούπισμα δακρύων, καθαρισμό διάφορων χυμένων ουσιών, πλύσιμο ρούχων και πιάτων. Α! Και ατελείωτα “Μαμά πεινάω” με συνοδεία ατελείωτων σνακ που ετοιμάζω καθώς κλαίει το μωρό.
Δεν έχω την πολυτέλεια να κάνω ντους όταν θέλω ή όταν πρέπει τέλος πάντων. Τα μάτια μου μόνιμα πρησμένα με έντονες σακούλες από την έλλειψη ύπνου.
Τα ρούχα μου πιθανότατα έχουν πάνω τους είτε φαγητό, εμετό, σάλια ή κάποιο είδος λεκέ. Τα μαλλιά μου είναι μόνιμα μπερδεμένα ή πιασμένα πάνω σε κοτσίδα.
Και αυτή η φωτογραφία τα δείχνει όλα!
Δεν είναι εντυπωσιακή και λαμπερή, αλλά είναι μια φωτογραφία μητρότητας. Θέλω να έχω σε φωτογραφίες αυτή τη φάση της ζωής μου. Χρειάζομαι αυτή τη φωτογραφία για να μου τη θυμίζει. Γιατί μερικές φορές όντας χαμένη στις δυσκολίες, ξεχνάς ότι κάποια μέρα θα σου λείψουν όλα αυτά.
Όχι όλα… αλλά κάποια…
Σίγουρα ΔΕ θα μου λείψουν οι άγρυπνες νύχτες. Αλλά μάλλον θα μου λείψει το να κρατάω το μικροσκοπικό σώμα τους στην αγκαλιά μου. Το να τα νανουρίζω εκεί μέσα. Το να νιώθω την αναπνοή τους και τα χεράκια τους να με χαϊδεύουν ασυναίσθητα.
ΔΕ θα μου λείψουν τα κλάματα. Σίγουρα! Αλλά μάλλον θα μου λείψει η ικανότητα που έχω να ηρεμήσω τα παιδιά μου μόνο με μια αγκαλιά και ένα φιλί στο μέτωπο.
Δε θα μου λείψουν οι ζημιές και τα χυμένα πράγματα στο πάτωμα. Αλλά θα μου λείψουν οι σκανδαλιές και τα πειράγματα. Και θα μου λείψει που αυτά ήταν τα μεγαλύτερα προβλήματα μας εκείνη την εποχή.
Σίγουρα ΔΕ θα μου λείψει το να ξυπνάω με πόνο στην πλάτη και στο σώμα, επειδή το κρεβάτι μας δε μας χωράει όλους. Αλλά κάποια μέρα, θα μου λείψει το να ξυπνάω με τα πρόσωπά τους δίπλα στο δικό μου το πρωί. Θα μου λείψει να ξυπνάω με αυτές τις πρωινές αγκαλιές.
Αυτή είναι η φάση που θέλω να κρατήσω στο μυαλό μου.
Αυτή η φάση της μητρότητας, που αν και είναι κουραστική και εξαντλητική, δε θέλω να την ξεχάσω ποτέ!
Να ζητήσεις και να θυμίζεις συχνά λοιπόν στον σύντροφό σου. Να σε βγάζει οπωσδήποτε τέτοιες φωτογραφίες. Ξαφνικές. Που δεν ποζάρεις.
Και να τις κρατήσεις. Να είσαι περήφανη για αυτές τις φωτογραφίες.
Γιατί αυτή τη φάση θα θέλεις να την κρατήσεις στο μυαλό σου. Θα θέλεις να τη θυμάσαι…
Λίζα
Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι. Όμως ΔΕΝ επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια ©
Ακολούθησε μας αν θέλεις επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!
