Υπόθεση προσκλητήρια γάμου, βάπτισης, πάρτυ και όλα τα συναφή

Υπόθεση προσκλητήρια γάμου, βάπτισης, πάρτυ και όλα τα συναφή

Το καλοκαιράκι είναι εδώ και οι κάθε είδους κοινωνικές εκδηλώσεις έχουν την τιμητική τους, συνοδευόμενες φυσικά από το απαραίτητο κάλεσμα. Έτσι το πάνω συρτάρι του γραφείου μου γεμίζει σιγά σιγά με προσκλητήρια γάμου, προσκλητήρια βάφτισης, προσκλήσεις σε παιδικά πάρτυ, γιορτές, σουαρέ, χοροεσπερίδες, baby showers κου λου που.

Κι επειδή κοριτσάκι όντας, μερικές φορές δεν κρατιέμαι και πρέπει οπωσδήποτε να σχολιάσω, θα σου πω τη γνώμη μου για το θέμα «πρόσκληση», που μπορεί να μην έχεις καμία όρεξη να την ακούσεις, αλλά εγώ θα την πω ούτως ή άλλως. Έτσι, επειδή είναι καλοκαίρι και με αρέσει να καταπιάνομαι με χαλαρά θέματα.

Η αλήθεια είναι πως έχω μια αδυναμία στα προσκλητήρια. Μου αρέσουν τα φιλικά, προσωπικά, εγκάρδια προσκλητήρια, ενώ από την άλλη δε χωνεύω καθόλου τα τυποποιημένα, απρόσωπα προσκλητήρια του τύπου «άντε σε καλέσαμε κι εσένα και ξεμπερδέψαμε». Κοινώς: Δεν αντέχω άλλες προσκλήσεις με τα ίδια και τα ίδια ποιηματάκια γραμμένα πάνω.

Όταν θέλεις να καλέσεις κάποιον στο γάμο σου, στη βάφτιση του παιδιού σου, στο πάρτυ του παιδιού σου ή οπουδήποτε αλλού, θέλεις να δώσεις μία πρόσκληση που όταν την πάρει ο άλλος θα νιώσει πως εκείνη την ώρα του σφίγγεις το χέρι και τον καλείς στη χαρά σου με όλη σου την καρδιά. Επειδή πραγματικά θέλεις να είναι εκεί και όχι από υποχρέωση. Για να το πετύχεις αυτό δε χρειάζεται να πληρώσεις μια περιουσία ούτε να το σκέφτεσαι κανένα χρόνο. Τα πράγματα είναι απλά.

Αν δεν έχεις μεράκι για τέτοια πράγματα και θέλεις απλά να δώσεις μια πρόσκληση και να τελειώνεις, πράγμα το οποίο είναι απόλυτα κατανοητό γιατί ο καθένας με τα γούστα του, πήγαινε στο πλησιέστερο τυπογραφείο, γράψε δύο λόγια δικά σου του τύπου «έλα στα γάμο μου ή στη βάφτιση μου γιατί θέλω να έρθεις» και ξεμπέρδεψες.

Αν όμως έχεις μεράκι και θέλεις να φτιάξεις κάτι όμορφο και το ψάχνεις από εδώ το ψάχνεις και από εκεί, είναι πραγματικά κρίμα το αποτέλεσμα να είναι τυπικό και απρόσωπο. Στην περίπτωση που πιάνουν τα χέρια σου, στο διαδίκτυο κυκλοφορούν άπειρες ιδέες για το πώς μπορείς να φτιάξεις μόνη σου προσκλητήρια για κάθε γούστο και βαλάντιο. Αν πάλι δεν το έχεις με τις κατασκευές και θέλεις να αγοράσεις κάτι έτοιμο, φρόντισε το προσκλητήριο που θα πληρώσεις να είναι κάτι που να μαρτυρά πως το δίνεις εσύ και όχι ο τυπογράφος ή η τρίτη ξαδέρφη της κουνιάδας σου. Και μη φανταστείς πως πρέπει να έχεις παρακολουθήσει μαθήματα ποίησης ή λογοτεχνίας για να σκεφτείς κάτι όμορφο να γράψεις. Λίγα και καλά, που λέει και ο λαός.

Και μιλώντας για το λαό, φρόντισε το προσκλητήριο που θα δώσεις να μην φωνάζει «έχω λεφτά», ακόμη κι αν έχεις. Γιατί δε σου φταίει σε τίποτα η άλλη που θα την καλέσεις να νιώσει πως για να έρθει στο κοινωνικό σου γεγονός πρέπει να ξοδέψει μια περιουσία για να στολιστεί και μια ακόμη περιουσία στο δώρο που θα σου φέρει, μόνο και μόνο επειδή εσύ ήθελες να πουλήσεις το χωράφι στο χωριό, προίκα από τη μαμά σου, για να πληρώσεις τα προσκλητήρια. Και για να μην παρεξηγηθώ: μπορεί να έχεις πολύ μεράκι και να θέλεις να φτιάξεις κάτι το ιδιαίτερο και πολύ καλά κάνεις. Άλλο πράγμα όμως το ιδιαίτερο που μαρτυράει πως έχεις μεράκι και άλλο το εξεζητημένο που κραυγάζει «έχω λεφτά».

Αυτά. Και πριν σε αφήσω καλοκαιριάτικο με αυτούς τους ομολογουμένως σοβαρότατους προβληματισμούς, θα σου πω πως πιστεύω ότι το χρωστάμε στους εαυτούς μας να γίνουμε σε όλες τις εκφράσεις της ζωής μας λίγο περισσότερο αυθεντικοί, πιο ζεστοί και λιγότερο δήθεν. Με πρώτη και καλύτερη την υποφαινόμενη…

Άντε…να μας ζήσουν!!!

                                                      Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα! 

                             Σας περιμένουμε και στην κλειστή ομάδα μας “Δεν είμαι τέλεια μαμά” για να γίνουμε μια όμορφη παρέα