Γιατί δεν είσαι ποτέ στις φωτογραφίες μας μαμά;
Ένα υπέροχο κείμενο που διάβασα στην ομάδα Διαπροσωπικές σχέσεις. Πραγματεύεται ένα θέμα που αναγνωρίζουμε πολλές από εμάς.
Που είμαστε άραγε στις φωτογραφίες; Που θα είμαστε μετά από χρόνια όταν θα τις κοιτάζουμε παρέα με τα παιδιά μας; Ίσως και με τα εγγόνια μας.
Διάβασε το εκπληκτικό κείμενο και στο τέλος διάβασε και το άρθρο που σου έχω για τον viral κανόνα μιας μαμάς που δεν έχει πει ποτέ στα παιδιά της. Αλλά που της άλλαξε τη ζωή!
Διάβασε το κείμενο:
Ήσουν εκεί μαμά; Εκείνη την ημέρα στο πάρκο; Εκείνη την ημέρα στο σχολείο;
Ήσουν εκεί μαμά; Εκείνη την ημέρα στην παραλία; Εκείνη την ημέρα στο ζωολογικό κήπο;
Μαμά ήσουν εκεί; Εκείνη τη μέρα που φορέσαμε διάφορα αξεσουάρ και ρούχα και κάναμε πλάκα; Τότε που είχαμε πάει για πίτσα;
Μαμά που είσαι σε όλες αυτές τις φωτογραφίες;
Γιατί δεν είσαι ποτέ στις φωτογραφίες μας μαμά;
Υπάρχουν πολλές φωτογραφίες μου, μαμά! Μου αρέσει να τις κοιτάζω και να γελάω με τις αστείες μου γκριμάτσες.
Βλέπω και τον μπαμπά σε τόσες φωτογραφίες! Είναι τόσο διασκεδαστικό να βγάζεις φωτογραφίες με τον μπαμπά!
Βλέπω το αδερφάκι μου σε μερικές από τις πιο αγαπημένες μου φωτογραφίες, αλλά… δεν βλέπω εσένα.
Που είσαι μαμά; Μαμά που είσαι σε όλες αυτές τις φωτογραφίες; Μαμά γιατί δεν είσαι ποτέ στις φωτογραφίες μας;
Εκείνη τη μέρα στη παραλία μήπως δε σου άρεσαν τα μαλλιά σου; Τότε που με πήγες σχολείο πρώτη φορά δεν είχες προλάβει να ετοιμαστείς;
Δεν είχες χρόνο να βαφτείς όταν πήγαμε στο ζωολογικό κήπο; Δεν ένιωθες όμορφη εκείνη την ημέρα που δοκιμάζαμε ρούχα και αξεσουάρ και παίζαμε θέατρο;
Και τότε στη πιτσαρία επίσης;
Μαμά γιατί δεν είσαι ποτέ στις φωτογραφίες μας;
Μαμά, εκείνη τη μέρα στο πάρκο που δεν σου άρεσαν τα μαλλιά σου, είπα από μέσα μου ότι τα μαλλιά σου ήταν τόσο όμορφα. Ειδικά όταν τα φυσούσε και τα έπαιρνε ο άνεμος καθώς τρέχαμε.
Μαμά, όταν ανησυχούσες για την εμφάνιση σου την πρώτη μου μέρα στο σχολείο, χάρηκα τόσο πολύ που ήσουν στο σχολείο μαζί μου. Είχα ενθουσιαστεί που θα έβγαζα μια φωτογραφία μαζί σου, αλλά δεν το ήθελες.
Θυμάσαι εκείνη την ημέρα στην παραλία που είπες ότι ένιωθες άσχημα με το μαγιό σου; Το μόνο που είδα ήταν η όμορφη μαμά μου που έμεινε στην ξαπλώστρα της όλο το απόγευμα. Μακάρι να είχα μια φωτογραφία μαζί σου από την παραλία εκείνη την ημέρα.
Και τότε που παίζαμε θέατρο για πλάκα σου έβαλα εκείνο το καπέλο και είπα, «Μαμά, βγάλε μας φωτογραφία με αυτά τα καπέλα!». Τότε είπες ότι δεν ένιωθες όμορφη εκείνη τη μέρα, οπότε δεν έβγαλες φωτογραφία. Αλλά μαμά, εμένα μου φαινόσουν πολύ όμορφη.
Μαμά, όταν πήγαμε στο ζωολογικό κήπο, θυμάμαι ότι τράβηξα εκείνη την αστεία φωτογραφία με τον μπαμπά δίπλα στις καμηλοπαρδάλεις. Δεν με ένοιαζε που δεν φορούσες μακιγιάζ εκείνη τη μέρα.
Μαμά, σε ακούω να λες ότι δεν φαίνεσαι όμορφη και περιποιημένη.
Σε ακούω να λες ότι πρέπει να βαφτείς.
Θα πεις πράγματα όπως ότι τα μαλλιά σου είναι χάλια ή ότι δεν νιώθεις όμορφη εκείνη τη μέρα όταν δεν θες να βγεις φωτογραφία.
Ακούω αυτά τα πράγματα και δεν τα καταλαβαίνω, γιατί εγώ νομίζω ότι είσαι όμορφη, μαμά.
Είσαι η μαμά μου που κάθε πρωί μου δίνεις φιλιά και μου φτιάχνεις τα μαλλιά.
Είσαι η μαμά μου που με πηγαίνεις στο πάρκο και με κάνεις σβούρες.
Εσύ είσαι η μαμά μου λοιπόν που παίζεις μαζί μου, με πιτσιλάς και σε βρέχω και εγώ ,στην πισίνα, στην παραλία.
Είσαι η μαμά μου που στο ζωολογικό κήπο κάνει αστείους θορύβους ζώων καθώς εξερευνούμε μαζί.
Αυτά θυμάμαι μαμά.
Μαμά, ξέρω ότι ήσουν εκεί εκείνες τις ιδιαίτερες μέρες που πήγαμε στο πάρκο και στην παραλία. Όταν με κουνούσες και μου έλεγες, «Κρατήσου καλά!» καθώς σου ζητούσα να με σπρώχνεις όλο και πιο ψηλά.
Στην πισίνα, θυμάμαι όταν με πήρε ο ύπνος στο στήθος σου, και ήταν ο καλύτερος υπνάκος που είχα ποτέ. Δηλαδή άκουγα τον χτύπο της καρδιάς σου και με ηρεμούσε όσο τίποτα άλλο.
Θυμάμαι εκείνη τη φορά που πήγαμε για πίτσα και σου ζητούσα να τους πεις να μην βάλουν μανιτάρια στη πίτσα γιατί εμένα δεν μου αρέσουν.
Μπορώ να θυμηθώ όλα αυτά τα πράγματα αυτή τη στιγμή. Αλλά μια μέρα, όσο περνά ο καιρός, θα είναι δύσκολο για μένα να θυμηθώ συγκεκριμένες λεπτομέρειες για σένα, μαμά.
Μια μέρα, πολύ καιρό από τώρα, θα είναι δύσκολο για μένα να θυμηθώ πώς έδειχνες εκείνη τη μέρα μαμά.
Δηλαδή είχες τα μαλλιά σου κάτω ή ψηλά; Ήταν τα μαλλιά σου καστανά ή ξανθά;
Ποια ήταν τα χαρακτηριστικά σου εκείνη την ημέρα;
Επίσης τα μάτια σου ήταν κουρασμένα από την δουλειά ή ήταν από μια από εκείνες τις μέρες που ξαγρυπνούσες μαζί μου;
Φορούσες μπλε ή άσπρο εκείνη την ημέρα; Χαμογελούσες πλατιά ή έκανες αυτό το πονηρό χαμόγελο που μου χαρίζεις μερικές φορές;
Δεν θα μπορώ να θυμηθώ μαμά αν έκανες μια αστεία γκριμάτσα εκείνη τη μέρα. Λατρεύω τις γκριμάτσες σου, μαμά.
Μακάρι να είχα μια φωτογραφία σου.
Μαμά, λοιπόν μπορείς να με βοηθήσεις να θυμηθώ αυτές τις μέρες βγάζοντας φωτογραφιες μαζί μου;
Και μετά από αυτό το κείμενο, κουμπώνει τόσο τέλεια να διαβάσεις για μια μαμά που έκανε κάτι πανέξυπνο σε σχέση με αυτό. Εφηύρε έναν viral κανόνα που δεν τον έχει πει ποτέ στα παιδιά της.
Πώς το κατάφερε αυτό; Έχει πραγματικά εξαιρετικό ενδιαφέρον το άρθρο για να το διαβάσεις!
Λίζα
Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι. Όμως ΔΕΝ επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια ©
Ακολούθησε μας αν θέλεις επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!
