Οι γυναίκες που έγιναν μάνες και έπαψαν να είναι κόρες
Το συγκινητικό κείμενο έγραψε η Ανθή Θωμά.
Είμαστε όλες αξιοθαύμαστες. Όμως εκείνες οι γυναίκες που έγιναν μάνες χωρίς τη δική τους μαμά κοντά και “έπαψαν” να είναι κόρες κάποιου, είναι μέσα στην καρδιά μας.
Για να απαλύνουμε λίγο αυτό το αγκαθάκι που φύτρωσε όταν ήρθε η μητρότητα. Είμαστε μαζί τους. Είμαστε μαζί σας!
Διαβάστε το κείμενο της:
Σε βλέπω μαμά! Είναι πολύτιμο να έχεις τη βοήθεια όσων αγαπάς. Είναι ασύλληπτα πολύτιμο όμως να έχεις βοήθεια όταν μεγαλώνεις το παιδί σου!
Βλέπω και χαζεύω τις μαμάδες που είχαν και έχουν βοήθεια.
Εκείνες τις πολύ τυχερές. Που ο Θεός τις αξίωσε να ζήσουν το θαύμα κοντά στη μητέρα τους. Εκείνες που εκείνη τη στιγμή που γίνονταν μητέρες, δε σταμάτησαν να είναι κόρες!
Τις χαζεύω εκείνες που έχουν ένα χέρι βοήθειας τις πρώτες μέρες, στο μαιευτήριο! Εκεί που η ψυχή είναι στα χαμένα κ το σώμα κομμάτια!
Εκείνες που έχουν ένα πιάτο φαγητό έτοιμο, ρούχα πλυμένα και σιδερωμένα! Σπίτι καθαρό! Και χρόνο! Πολύ χρόνο να ασχοληθούν μόνο με το πλάσμα κ τον εαυτό τους!
Εκείνες που είχαν και έχουν την τύχη με το μέρος τους. Την τύχη να ζήσουν την προσαρμογή με ηρεμία! Να κλείσουν τα μάτια όταν κοιμάται το μωρό, να πάρουν μια ανάσα, να κάνουν και να πιουν ζεστό έναν καφέ, να κάνουν ένα μπάνιο κ να φάνε!
Τις χαζεύω όλες εκείνες, όπως χάζευα τα παιχνίδια στις βιτρίνες παιδί!
Και ένα κομμάτι μου, τόσο μικρό, τις ζηλεύει με αγάπη.
Και ύστερα χαζεύω και τις άλλες! Αυτές που μου μοιάζουν! Τις μόνες! Τις φίλες με την τρέλα! Εκείνες που δεν είχαν αυτούς που θα ήθελαν κοντά, εκείνη τη μέρα.
Εκείνες που έγιναν μάνες μόνες, γιατί όλοι έβλεπαν το βρέφος. Εκείνες που έπαψαν να είναι κόρες, γιατί γνώριμος δεν υπήρχε κανείς…
Εκείνες που ανασκουμπώθηκαν από τη πρώτη μέρα, στο μαιευτήριο!
Που επέστρεψαν σε πλήρη ρουτίνα και όχι σε προσαρμογή. Και ή έφαγαν, ή κοιμήθηκαν ή… Ή που μαγείρεψαν παρέα με ράμματα, μωρά στο στήθος κ πόνο!
Που σιδέρωναν με τα μάτια κλειστά, γιατί κάθε δευτερόλεπτο ήταν πολύτιμο! Που πήγαν για δουλειά πριν καν καταλάβουν ότι γέννησαν!
Που έγιναν θάλασσα γαλήνια για να ταξιδέψει το θαύμα και άγρια, ταυτόχρονα, για να το σώσουν από όσα δε χρειάζονταν!
Εκείνες που, ωωω ωωω το μωρό μου το μικρό… Νανούριζαν βάζοντας πλυντήριο με το μάτι στο βιβλίο ενσυναίσθησης, για να γίνουν καλύτερες!
Πάντα θα αγαπώ όλες τις μάνες, γιατί είναι η αρχή και το τέλος της ζωής.
Μα εκείνες με τα λερωμένα ρούχα και τα τρελά μαλλιά, θα τις αγαπώ λίγο παραπάνω! Αγωνιστικούς χαιρετισμούς γιατί μας αξίζουν και το χειροκρότημα όλο δικό μας.
Στις γυναίκες που έγιναν μάνες και έπαψαν να είναι κόρες λοιπόν!
Ανθή Θωμά
Μη φύγεις αν δε διαβάσεις άλλο ένα υπέροχο κείμενο της Ανθής που θα μιλήσει στην καρδιά σου! “Είσαι μαμά όταν κατορθώνεις αυτά που δεν περίμενες”
Ακολουθεί απόσπασμα:
Είσαι μαμά μόλις μαθαίνεις πως είσαι έγκυος. Που αν το ήθελες, χορεύεις στο μπάνιο σαν τρελή. Και αν δεν το περίμενες, πέφτεις κάτω σαν τη πεθερά που δεν ήθελε την τάδε νύφη!
Επίσης είσαι μαμά σε κάθε φαγητό. Που όταν το τοξόπλασμα είναι αρνητικό, για να φας σαλάτα πρέπει να την κάψεις!
Και αν είσαι σε εστιατόριο, το πολύ πολύ να μπορείς να φας τη χαρτοπετσέτα!
Είσαι μαμά όταν μόλις γέννησες περπατάς σαν τον Ρομποκοπ για δύο βδομάδες και δεν σε αναγνωρίζεις από τα ράμματα!
Συνέχισε την ανάγνωση στο άρθρο.
Cover photo – @angelica.ch.r – Επιμέλεια κειμένου: Λίζα
(Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι γονείς. Όμως δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια)
Ακολουθήστε μας αν θέλετε επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!
