Όποιον θέλω δεν καλώ στο πάρτι μου; Πώς το διαχειριζόμαστε;

Όποιον θέλω δεν καλώ στο πάρτι μου;

Όποιον θέλω δεν καλώ στο πάρτι μου;

Ο Μάριος Μάζαρης είναι ένας δάσκαλος που γεμίζει τις καρδιές των παιδιών. Μέσα από τη σελίδα του Schoolmarius και τα βίντεο του μιλάει για διάφορα θέματα που απασχολούν παιδία, γονείς αλλά και άλλους εκπαιδευτικούς.

Αυτή τη φορά, άνοιξε ένα ζήτημα που έχουμε συζητήσει πολλές φορές και εμείς με δικούς μας, με φίλους, αλλά και με άγνωστους στο διαδίκτυο.

Καλούμε όλα τα παιδιά στα πάρτι; Από την άλλη, όποιον θέλω δεν καλώ στο πάρτι μου; Πώς το βλέπουν τα παιδιά όταν δεν καλούνται όλα; Πώς νιώθουν;

Η Anda Akritidou, Ειδικός Θεραπευτικού Παιχνιδιού, έδωσε μια εξαιρετική περιγραφή για τη δημοσίευση του δάσκαλου Μάζαρη:

“Στις εποχές που ζούμε δεν είναι παρεξηγήσιμο το να μην καλείται ολόκληρη η τάξη, διότι το πάρτι πλέον απαιτεί ένα σεβαστό ποσό.

Ωστόσο είναι σημαντικό να υπάρχει σωστή διαχείριση μετά, γιατί τα παιδιά που δεν έχουν καλεστεί, πληγώνονται ξανά όταν ακούν τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες τους να συζητούν για το υπέροχο πάρτι και το πόσο όμορφα περάσανε.

Τα ζω και τα ακούω όλο και πιο συχνά πλέον στις συνεδρίες και φυσικά το έχω ακούσει και από τα δικά μου παιδιά.

Δεν υπάρχει απαγορευτικό στο να συζητάνε τα παιδιά για το πόσο όμορφα περάσανε, ωστόσο έχει νόημα να κάνουμε μια συζήτηση μαζί τους για το πώς μπορεί να αισθάνονται τα υπόλοιπα παιδιά που το ακούνε.”

Διάβασε το κείμενο του δάσκαλου Μάριου Μαζάρη και πες μου τις δικές σου σκέψεις.

Όποιον θέλω δεν καλώ στο πάρτι μου;

Αυτές τις μέρες το ζήσαμε ξανά. Ένα πάρτι ενός παιδιού που δεν καλέστηκαν όλοι.

Την πρώτη φορά, δύο εβδομάδες πριν, δεν είπα κάτι. Την ώρα του «Τι νέα» άρχισαν να λένε πόσο ωραία πέρασαν στο πάρτι αυτό. Τους άφησα, είπαν, είπαν, παρατηρούσα τα υπόλοιπα.

Έβλεπα κάποια απορημένα βλέμματα, κάποια στενάχωρα.

Όταν τελείωσε η κουβέντα, είπα στο κορίτσι που έκανε το πάρτι. Κατάλαβες ότι δεν ήταν πολύ ευχάριστο που συζητήθηκε τόσο πολύ σήμερα αυτό το πάρτι. Ναι, μου είπε, με το κεφάλι κατεβασμένο. Τους είχα πει και εγώ να μην το συζητήσουν σήμερα.



Άφησα τις μέρες να περάσουν, από τη μία σκέφτομαι πάντα πως η ζωή είναι γεμάτη ματαιώσεις που οφείλουμε να αποδεχτούμε, από την άλλη θέλει χρόνο και τρόπο η προσπάθεια αυτή.

Ακριβώς μία εβδομάδα μετά ζήσαμε το ίδιο σκηνικό: ένα άλλο πάρτι, άλλου παιδιού.

Πριν κάνουμε τον κύκλο  είπα στο παιδί που γιόρταζε «προσπαθήστε να μην κάνετε μεγάλη αναφορά στο πάρτι».

Ναι, κύριε, μου λέει το αγόρι, το σκέφτηκα και εγώ. Την ώρα της κουβέντας άρχισαν ένας, ένας να λένε πόσο φανταστικά πέρασαν. Το αγόρι που γιόρταζε αγχωνόταν πιο πολύ από εμένα, ίδρωνε και στεναχωριόταν.

Δεν είναι σωστό, τους είπε. Κι εκεί έγινε η έκρηξη.

Δεν κατάλαβα, λέει ένα άλλο αγόρι, δεν έχουμε δικαίωμα να καλούμε όποιον θέλουμε στα πάρτι μας; Αφού δεν έχουμε λεφτά να τους καλέσουμε όλους, καλούμε τους φίλους που είμαστε πιο κοντά, είναι λάθος;



Μέχρι εκεί σεβαστό. Πήρα όμως τον λόγο.

Είπαμε για την διαφορά «έχω δικαίωμα να καλώ όποιον θέλω» από το «τρίβω στα μούτρα των υπολοίπων ότι δεν τους κάλεσα».

Εκεί κι αν ειπώθηκαν πολλά. Θυμήθηκαν πάρτι που δεν είχαν καλεστεί, καταπιεσμένα παράπονα, δάκρυα, απορίες. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δε με συμπαθούσες, γιατί δε με καλούσες.

Έβλεπα πάνω στα θρανία των άλλων προσκλήσεις για πάρτι και πότε στο δικό μου, λέει ένα κορίτσι. Δεν μπορώ όμως να μοιραστώ την χαρά μου για κάτι που έζησα; , ο αντίλογος. Μήπως όμως αυτή η χαρά να μοιραστεί σε όποιον ρωτήσει, γιατί πληγώνει κάποιους άλλους; η άλλη ερώτηση.

Εμένα αυτό με πονάει κύριε, είπε ένα κορίτσι, όχι που δε με καλούν. Αλλά που νιώθουν την ανάγκη να μιλήσουν τόσο πολύ γι’ αυτό μπροστά μας μετά. Η αλήθεια είναι αυτή. Ότι έχεις δικαίωμα να καλείς, να επιλέγεις, αλλά να σκέφτεσαι και με ποιους μοιράζεσαι μετά.



Λέγεται διακριτικότητα. Λέγεται σεβασμός.

Αν δε σε θέλω στη χαρά μου μαζί, να μη σε γεμίζω πληροφορίες για το τι έχασες. Εκτός αν μου τις ζητήσεις ή το κάνω απλά, ήρεμα, φιλικά. Κάνοντας σε μία αγκαλιά.

«Ξέρεις δε σε κάλεσα αλλά είσαι φίλος μου δεν έχω κάτι μαζί σου». Ή αν έχω κάτι μαζί σου, ευκαιρία να το συζητήσουμε και να το αφήσουμε πίσω μας.



Είναι σίγουρο ότι θα σε ενδιέφερε ένα ακόμη όμορφο κείμενο του δασκάλου. Διάβασε το “5 φράσεις που λένε οι γονείς συχνά και επιβαρύνουν ή πληγώνουν τα παιδιά

Επιμέλεια κειμένου: Λίζα

Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι. Όμως ΔΕΝ επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια ©

Ακολούθησε μας αν θέλεις επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

You May Also Like