Κάτι φέρνει η Παρασκευούλα – Πώς μιλάμε στα παιδιά για την απώλεια

Κάτι φέρνει η Παρασκευούλα - Πώς μιλάμε στα παιδιά για την απώλεια

Παρασκευή σήμερα και η Παρασκευούλα έρχεται με μια όμορφη και ταυτόχρονα τρυφερή περιπέτεια να μας εξηγήσει πώς μιλάμε στα παιδιά για την απώλεια.

Το νησί του Παππού είναι τροπικό, με καταρράκτες, έχει ένα δεντρόσπιτο…και μας μιλάει για μια αλλαγή στη ζωή που έχει συμβεί σε όλους μας.

Διαβάζω αυτό το πολύ όμορφο παραμύθι και νιώθω μια αναστάτωση, μου ξυπνάει μνήμες από τις δικές μου απώλειες…ευτυχώς ως ενήλικη. Με θεωρώ τυχερή που μεγάλωσα με παππού και γιαγιά και ακόμα πιο τυχερή που τους αποχωρίστηκα ως ενήλικη.

Λίγα λόγια για το βιβλίο Το νησί του Παππού

Σε πρώτη ανάγνωση, πρόκειται για μια υπέροχη περιπέτεια: Ο Σιντ, πάει επίσκεψη στον Παππού, και μαζί ανακαλύπτουν μια πόρτα στη σοφίτα του σπιτιού που οδηγεί στο κατάστρωμα ενός πλοίου. Σαλπάρουν και βρίσκονται σε ένα μαγευτικό, τροπικό νησί. Το εξερευνούν, από άκρη σ’ άκρη, κάνουν μπάνιο στους καταρράκτες, βρίσκουν μια καλύβα, και ο Παππούς αποφασίζει να εγκατασταθεί στο νησί. Ο Σιντ, επιβιβάζεται στο πλοίο και γυρίζει πίσω.

Σε δεύτερο επίπεδο, το βιβλίο αυτό, με εξαιρετικά διακριτικό τρόπο, αντιμετωπίζει το θέμα της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου με ιδιαίτερη τρυφερότητα και ευαισθησία. Ο Σιντ αγαπάει τον Παππού. Ο Παππούς αγαπάει τον Σιντ. Και αυτό δε θα αλλάξει ποτέ, ούτε όταν ο Σιντ δεν θα μπορεί πια να επισκεφτεί τον παππού.

Ο συγγραφέας αγγίζει με διακριτικότητα την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου μιλώντας μας για τη σχέση ενός παππού κι ενός εγγονού. Ο παππούς είναι ο ηλικιωμένος που στον μικρόκοσμο του παιδιού του διδάσκει την αγάπη!

Αποτυπώνει την απώλεια σαν ένα ταξίδι, σαν μια περιπέτεια προς το άγνωστο.

Ένα άρτιο αποτέλεσμα μαζί με την εικονογράφηση βοηθάει να χειριστούμε την αλλαγή της κατάστασης. Μαγικές εικόνες με μια πανδαισία χρωμάτων….δεν σε αφήνει να νιώσεις πουθενά την θλίψη. Μια εναλλαγή και ένταση συναισθημάτων.. μας ταξιδεύει σε μια ονειρεμένη κατάσταση και στο νησί που θα μείνει για πάντα ο παππούς του Σίντ.

Ένα βιβλίο που παρόλο που πραγματεύεται ένα τόσο θλιβερό γεγονός, για έναν παράξενο λόγο σε αγγίζει με αισιόδοξα μηνύματα.

Έρχεται το βιολογικό τέλος των ανθρώπων, αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως η αγάπη δε χάνεται, ακόμα και αν φύγει κάποιος που αγαπάμε πολύ.

Παίρνει μια άλλη μορφή η αγάπη…

Μας μένουν οι σκέψεις, οι στιγμές που περάσαμε μαζί τους.. παίρνουμε δύναμη και προχωράμε! Αλλάζει η κατάσταση αλλά δεν παύει να υπάρχει η αγάπη!

Έτσι είναι η ζωή έχει χαρές και γλύκες…έχει όμως και λύπες!

 

Η Αναστασία Φωκά, συμβουλευτική ψυχολόγος μας εξηγεί πώς μιλάμε στα παιδιά για την απώλεια

Απασχολεί πολλούς γονείς το πως θα μιλήσουν στο παιδί τους για ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως είναι η απώλεια. Σε αυτό το θέμα σήμερα θα μας μιλήσει η κυρία Αναστασία Φωκά. Η Αναστασία είναι συμβουλευτική ψυχολόγος και ταυτόχρονα συντονίστρια του Anastasia’s world. Με τον πάντα απλό και προσεχτικό τρόπο της μας μιλάει για το συγκεκριμένο θέμα.

Ας διαβάσουμε τι έχει να μας πει…

Πώς μιλάμε στα παιδιά για την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου;

Ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου είναι ένα οδυνηρό γεγονός για τα παιδιά.

Το πιο βασικό όταν θέλουμε να μιλήσουμε στα παιδιά για το θάνατο είναι να μην τους πούμε ψέμματα. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας βιώνουν την απώλεια όμως δεν μπορούν να καταλάβουν το θάνατο ως μη αναστρέψιμη κατάσταση.  Δηλαδή πιστεύουν πώς αυτός που έφυγε μπορεί να ξαναγυρίσει. Τα παιδιά σχολικής ηλικίας μπορούν να καταλάβουν ότι ο θάνατος είναι μια μη αναστρέψιμη κατάσταση. Σε όποια ηλικία κι αν είναι τα παιδιά μας αυτό που εμείς πρέπει να κάνουμε είναι να τους πούμε την αλήθεια. Όταν δεν τους λέμε το πραγματικό γεγονός δεν τα προστατεύουμε αντίθετα τους δημιουργούμε παραπάνω προβλήματα. Τα αναγκάζουμε να κλειστούν στον εαυτό τους, να μην μπορούν να μοιραστούν αυτά που νιώθουν, μπερδεύονται και δίνουν δικές τους ερμηνείες.

Πώς το λέμε στο παιδί;

 Η πραγματικότητα δεν αλλάζει, είναι σημαντικό λοιπόν το παιδί μας να καταλάβει ότι αυτό που έχει συμβεί είναι οριστικό. Μιλήστε στο παιδί με απλά λόγια και ειλικρίνεια. Χρησιμοποιήστε λέξεις που να ταιριάζουν με την ηλικία του.

Χρησιμοποιούμε τη λέξη “θάνατος” ή “πέθανε”.

Μην προσπαθήσετε να ωραιοποιήσετε την κατάσταση, είναι σημαντικό το παιδί να δείξει τη θλίψη του… να του επιτρέψετε να πενθήσει. Είναι σημαντικό να τονίσουμε στο παιδί ότι δεν έχει ευθύνη γι αυτό που συμβαίνει. και να του δώσουμε χώρο να ρωτήσει ότι θέλει και να εκφράσει τα συναισθήματα του.

Αναστασία σε ευχαριστώ πολύ που προσέγγισες με ευαισθησία ένα θέμα δύσκολο.

Ραντεβού την επόμενη Παρασκευή

Αλήθεια διάβασες τη στήλη μου την προηγούμενη εβδομάδα; Είχαμε μιλήσει για το Πώς διαβάζουμε παραμύθια στα παιδιά

Κάθε Τρίτη θα τα λέμε κι από κοντά στo arbo…

Βασικοί μας στόχοι είναι: Να βοηθήσουμε το παιδί να εξοικειωθεί με το βιβλίο και ν’ αναπτύξουμε μαζί, μια φιλική σχέση με την ανάγνωση. Αυτή η σχέση θα βοηθήσει το παιδί να δραστηριοποιήσει τη φαντασία του και ν’ αναπτύξει την δημιουργική του σκέψη. Η ανάγνωση θα γίνεται με την ενεργή συμμετοχή των παιδιών. Στη συνέχεια, σε συνεργασία με την θεατρολόγο μας Μπαλούτσου Μαρία, η ιστορία του βιβλίου θα δραματοποιείται με στόχο να δουλεύονται τα συναισθήματα ώστε ν’ αναπτύσσεται παράλληλα με τη νοητική και η συναισθηματική νοημοσύνη του παιδιού καθώς και η γλωσσική του έκφραση. Σας περιμένουμε! Τηλέφωνα συμμετοχής 2111111535

Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής στο 211 1111 535

Αντιόπης 31, Άγιος Δημήτριος (κοντά στο Μετρό της Δάφνης)

Με αγάπη

Παρασκευή

                     Το νησί του παππού

                                                                                                          Συγγραφέας: Benji Davies

                                               Εκδόσεις: Ίκαρος

                                               Ηλικία: 3+

                                               Απόδοση: Αντώνης Παπαθεοδούλου

                                               Έτος Έκδοσης: 2015

(Κοινοποιήστε αυτό το άρθρο. Όμως δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια)

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα! 

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest

One Comment

  1. Αχρείαστες να είναι αυτές οι συμβουλές διαχείρισης, αλλά τις βρίσκω απόλυτα σωστές. Η ωραιοποίηση και το να λέμε ψέματα, ουσιαστικά, στο παιδί, όντως το μπερδεύουν και του δημιουργούν ανασφάλεια! Οπότε ουσιαστικά προσθέτουν στην αναστάτωσή του, δεν βοηθούν πουθενά…

    Καλή σας συνέχεια 🙂

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

You May Also Like