Σε ποια ηλικία είναι καλό να αρχίσουν τα παιδιά μου αγγλικά;
Έχοντας διδάξει αγγλικά για πάνω από 13 χρόνια, έχω έρθει πολλές φορές αντιμέτωπη με την ερώτηση:
“Πότε πρέπει να ξεκινήσει το παιδί μου αγγλικά;”
Τώρα πλέον έχω βρεθεί κι εγώ στη θέση της μαμάς που αναρωτιέται πότε είναι καλό να ξεκινήσουν τα παιδιά μου αγγλικά και χρησιμοποιώντας τη διδακτική μου εμπειρία, θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω να επιλέξεις το καλύτερο για το παιδί σου.
Δύο αλληλοσυγκρουόμενα ερωτήματα
Συνήθως μετά το “Πότε πρέπει να ξεκινήσει το παιδί μου αγγλικά”, ακολουθεί η ερώτηση “Σε πόσα χρόνια θα πάρει το Lower”.
Κατανοώ απόλυτα το ενδιαφέρον του γονιού να κάνει το καλύτερο για το παιδί του, ώστε αυτό να “προλάβει” να μάθει αγγλικά και ίσως μια δεύτερη ή μια τρίτη ξένη γλώσσα.
Άλλωστε η εκμάθηση ξένων γλωσσών εκτός από ένα εξαιρετικό εφόδιο για την πορεία, επαγγελματική και όχι μόνο, των παιδιών μας, είναι και μια δραστηριότητα η οποία εκπαιδεύει τον ανθρώπινο εγκέφαλο με τρόπο μοναδικό.
Επιπλέον – κακά τα ψέματα – η εκμάθηση αγγλικών είναι μια αρκετά δαπανηρή δραστηριότητα. Ειδικά αν έχεις 2 ή 3 παιδιά. Οπότε είναι απόλυτα λογικό να αγχώνεται κανείς ώστε το παιδί του να ξεκινήσει γρήγορα και να τελειώσει γρήγορα με τα αγγλικά.
Ωστόσο πρέπει να σου πω ότι η απάντηση στα παραπάνω δύο ερωτήματα δεν είναι και τόσο απλή. Οπότε ας προσπαθήσουμε να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα.
Όσο πιο νωρίς αρχίσει το παιδί αγγλικά τόσο το καλύτερο;
Στη Ελλάδα τα παιδιά διδάσκονται πλέον αγγλικά στο σχολείο από την Α’ Δημοτικού. Ενώ σε κάποια νηπιαγωγεία ή ακόμη και σε παιδικούς σταθμούς γίνεται μια επαφή με την ξένη γλώσσα.
Άλλοτε δωρεάν και άλλοτε έναντι αμοιβής. Επίσης έχει επικρατήσει η τάση να ξεκινάνε τα παιδιά φροντιστηριακά μαθήματα αγγλικών στην ηλικία των 6 χρόνων με τμήματα pre junior. Κάνοντας όμως μόνο 1 με 2 ώρες μάθημα την εβδομάδα!!!
Οι λόγοι για τους οποίους έχει επικρατήσει πλέον αυτή η τάση είναι τρεις:
- Η πεποίθηση πως όσο πιο νωρίς ξεκινήσει ένα παιδί τα αγγλικά, τόσο πιο γρήγορα και σωστά θα τα μάθει, επειδή τα παιδιά μαθαίνουν πιο γρήγορα.
- Στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη κοινωνία είναι σημαντικό να έρχονται τα παιδιά σε επαφή με άλλες κουλτούρες και άλλες εθνικότητες από μικρή ηλικία.
- Η εκμάθηση ξένων γλωσσών βοηθάει τον παιδικό εγκέφαλο σε γνωστικό επίπεδο.
Η αλήθεια είναι βέβαια πως δεν είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως όσο πιο νωρίς ξεκινήσει ένα παιδί αγγλικά τόσο το καλύτερο. Το αντίθετο μάλιστα. Όλες οι έρευνες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα μικρά παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι ενθουσιώδη και αγαπούν να μαθαίνουν ξένες γλώσσες.
Διασκεδάζουν να μαθαίνουν ξένες λέξεις και να παίζουν με αυτές. Ωστόσο μαθαίνουν πολύ πιο αργά από τους ενήλικες ή από τα μεγαλύτερα παιδιά. Κάτι που αποδεικνύουν όλες ανεξαιρέτως οι έρευνες που έχουν γίνει.
Το project Barcelona Age Factor (BAF) που διενήργησε η Carmen Muñoz το 2006, ουσιαστικά βασίστηκε σε ένα φυσικό πείραμα. Όπου η καθηγήτρια και η ομάδα της σύγκριναν μαθητές που ξεκίνησαν την εκμάθηση αγγλικών στις ηλικίες των 8, 11, 14 και 18 χρόνων.
Η Muñoz είχε την ευκαιρία λόγω μιας αλλαγής που έγινε στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ισπανίας, να ακολουθήσει τη μαθησιακή πορεία ενός πάρα πολύ μεγάλου αριθμού μαθητών για μεγάλο χρονικό διάστημα (μετά από 200, 416 και 726 ώρες μαθημάτων).
Οι ερευνητές εξέτασαν την απόδοση των μαθητών σε 4 μακρο-ικανότητες. Το speaking, το listening, το writing και το reading. Κατέληξαν λοιπόν ότι με τις ίδιες ώρες μαθήματος, οι μαθητές που ξεκίνησαν πιο αργά αγγλικά κατάφεραν να μάθουν την ξένη γλώσσα πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά.
Πόσες ώρες μαθήματος αγγλικών είναι αρκετές;
Έχω βρει μια και μόνο μελέτη της Jenifer Larson-Hall. Η οποία κατέληξε σε ένα μικρό προβάδισμα των μαθητών που ξεκίνησαν να μαθαίνουν αγγλικά σε μικρή ηλικία. Αλλά σε αυτή τη μελέτη τα παιδιά έκαναν 6-8 ώρες μαθήματος την εβδομάδα για 44 εβδομάδες το χρόνο, για χρονικό διάστημα 6 χρόνων! Μιλάμε για πολύ μάθημα!!!
Αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό το μικρό προβάδισμα, όταν μάλιστα το πληρώνεις αδρά, πραγματικά μάλλον δεν αξίζει τον κόπο.
Τα δικά μου συμπεράσματα
Δεν μπορώ να σου πω τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Και την τελική απόφαση για το παιδί σου θα την πάρεις εσύ. Εγώ μπορώ μόνο να σου πω τα δικά μου συμπεράσματα. Τα οποία προέρχονται από την εμπειρία μου ως καθηγήτρια αγγλικών και από την έρευνα που κάνω όλα αυτά τα χρόνια, ώστε να μπορώ να συμβουλεύω σωστά τους γονείς.
- Δεν έχω διαπιστώσει σε καμία περίπτωση μαθητή να έχει υπάρξει όφελος από την παρακολούθηση μαθημάτων pre junior σε μικρές ηλικίες. Ειδικά όταν μιλάμε για 1 ή 2 ώρες μαθήματος την εβδομάδα. Θα έλεγα λοιπόν ότι τα τμήματα αυτά είναι μάλλον μια πολιτική marketing των φροντιστηρίων και δεν προσφέρουν ουσιαστικά στους μαθητές.
- Αντίθετα έχω δει όφελος από την επαφή των παιδιών με τα αγγλικά μέσα στην καθημερινή ζωή. Και φυσικά δε μιλάω για τα computer games, αλλά για βιβλία, περιοδικά, τραγούδια, ταινίες, αλληλογραφία με παιδιά σε ξένες χώρες.
- Σκοπός μας δεν πρέπει να είναι να πάρει το παιδί ένα πτυχίο. Ένα οποιοδήποτε πτυχίο, που πολλές φορές δεν αντικατοπτρίζει επαρκή ποσότητα γνώσεων. Σκοπός μας πρέπει να είναι να μάθει το παιδί αγγλικά που θα μπορεί να χρησιμοποιεί στην καθημερινή του ζωή. Με αποτελεσματικότητα και αυτοπεποίθηση.
- Ας αφήσουμε το άγχος στην άκρη. Κι ας μη συγκρίνουμε το παιδί μας με το παιδί της γειτόνισσας που πήρε το “lower” στην πρώτη Γυμνασίου. Προσωπικά και ενώ έχω την “πολυτέλεια” να διδάξω εγώ αγγλικά στο παιδί μου, αποφάσισα να μην το κάνω μέχρι αυτή τη στιγμή που τελείωσε ο γιος μου τη Δευτέρα Δημοτικού. Κι ας ξεκίνησαν οι φίλοι του φροντιστήριο αγγλικών.
Τελικά;
Αύριο θα ξεκινήσουμε σιγά σιγά να ερχόμαστε σε επαφή με τα αγγλικά τόσο με το τριτάκι μου όσο και με το πρωτάκι μου, μέσα από παιχνίδια και ενδιαφέρουσες δραστηριότητες και όχι κάνοντας μάθημα. Θα μοιραστώ μαζί σας τις ιδέες μου και την πορεία μας και είμαι σίγουρη ότι θα αγαπήσουμε τα αγγλικά μαζί!
Μπορείς να διαβάσεις επίσης: Διασκεδαστικά αγγλικά: Το παιχνίδι με τις ξένες λέξεις
Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι. Όμως ΔΕΝ επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια ©
Ακολούθησε μας αν θέλεις επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!
8 Comments
Σ’ ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό το άρθρο! Αντιστέκομαι με πείσμα στην υπερφόρτωση των παιδιων με δραστηριότητες κ δεν ασχολήθηκα με το θέμα των αγγλικών έως τώρα που η κόρη μου τελείωσε την Δευτέρα δημοτικού . Θα περιμενω με ενδιαφερον προτασεις σου μιας και μες στο καλοκαιρι σκεφτομαι να τη φερω σιγα σιγα σε μια επαφη περα απ’ οσα κανουν στο σχολειο.Θα ηθελα τη γνωμη σου – αφού είσαι ειδικός στο θέμα- για την επιλογή φροντιστηρίου η ιδιαίτερων . Ευχαριστώ!
Σε καταλαβαίνω απόλυτα όταν λες ότι αντιστέκεσαι. Κάπως έτσι νιώθω κι εγώ. Είναι η τάση βλέπεις!
Σήμερα θα ανεβάσω άρθρο με το πρώτο παιχνιδάκι μας κι ελπίζω να το βρεις ενδιαφέρον.
Θα προσπαθήσω να επανέλθω σύντομα με το θέμα της επιλογής φροντιστηρίου ή ιδιαίτερων.
Πολύ χρήσιμες συμβουλές! Μιλάω στο σπίτι με τα παιδιά αγγλικά όσο πιο πολύ μπορώ, στην καθημερινότητά μας, κι ας μην τα μιλάω άπταιστα αφού δεν είναι η μητρική μου γλώσσα. Και πετυχαίνει! Τα παιδιά ήδη καταλαβαίνουν και χρησιμοποιούν κάποιες λέξεις και φράσεις σιγά – σιγά! Μάλλον θα αφήσουμε το φροντιστήριο για λίγο αργότερα και είμαι σίγουρη ότι αυτή η προετοιμασία θα βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν αγγλικά πιο εύκολα όταν έρθει η ώρα.
Νομίζω ότι είναι πολύ πιο αποτελεσματική η καθημερινή χρήση μιας ξένης γλώσσας μέσα στο σπίτι, από τη διαδικασία του αυστηρού μαθήματος σε αυτές τις μικρές ηλικίες. Άλλωστε με αυτόν τον τρόπο αντιλαμβάνονται τα παιδιά καλύτερα τη χρησιμότητα των ξένων γλωσσών στη ζωή μας και δεν θα έρθεις αντιμέτωπη με την ερώτηση “γιατί να μάθω αγγλικά”!
Σε ευχαριστώ!
Διάβασα το άρθρο σου με πολύ προσοχή. Οι μελέτες που ανέφερες είναι αλήθεια ότι με άφησαν άφωνη καθώς αυτο που ακούω συνέχεια είναι ότι “τα παιδιά σε αυτή την ηλικία είναι σφουγγάρια” και μιλάω για την προσχολική. Ακούω όμως με προσοχή αυτά που λες γιατί σαν τον επαγγελματία κανείς. Άκου λοιπόν τη δική μου περίπτωση και.θςλω πολύ τη γνώμη σου. Ο μικρουλης μου από πολύ μικρός άρχισε να δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τα αγγλικά. Σχεδόν από όταν έμαθε να μιλάει άρχισε ναε ρωτάει για διάφορες λέξεις που άκουγε πληροφορίες, πχ γιατί αυτό το λέμε έτσι εμείς και κάπως αλλιώς άλλοι άνθρωποι στην τηλεόραση. Όταν συναντουσε μια φίλη Αυστραλη ήταν η αγαπημένη του ώρα να κάθεται να την ακούει κ να τη ρωτάει λεξεις. Γενικά έδειχνε έντονο ενδιαφέρον για τα αγγλικά. Έτσι ξεκινήσαμε από 3,5 χρονών αγγλικά στο σπίτι με τη μορφή ΦΥΣΙΚΑ παιχνιδιού, παραμύθια, ζωγραφική, παζλ, χειροτεχνιες και ξετρελαινεται. Τώρα είναι 5,5 και εχουμε καθηγητή native speaker που του μιλάει μόνο αγγλικά και πραγματικά είναι η αγαπημένη του ώρα. Έχω προβληματιστει μήπως κάνω βεβιασμενες κινήσεις αλλά μέχρι τώρα πάει καλά και θεωρώ ότι όταν το παιδί σε καθοδηγεί θα πρέπει να ακούς έτσι δεν είναι?Πολύ θα ήθελα την άποψή σου.
Γνωρίζεις πολύ καλά και η ίδια ότι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να “ακούμε” τα παιδιά μας, να εντοπίζουμε τις δεξιότητες τους και φυσικά όταν διαπιστώσουμε ότι ένα παιδί έχει φυσική κλίση σε ένα γνωστικό αντικείμενο, να φροντίζουμε ώστε να μπορεί να έρχεται σε επαφή με αυτό με τον κατάλληλο τρόπο ανάλογα με την ηλικία του και τον χαρακτήρα του φυσικά.
Δε θεωρώ ότι κάνεις κάποια βεβιασμένη κίνηση αφού το παιδί έχει εκδηλώσει από μόνο του το ενδιαφέρον του για τα αγγλικά – και ίσως τις ξένες γλώσσες γενικότερα – και εφόσον η όλη διαδικασία δεν ζορίζει το παιδί, αλλά αντιθέτως την απολαμβάνει.
Ακούς το παιδί σου και καλά κάνεις!
Δεν θα μπορούσα παρά να συμφωνήσω μαζί σου. Είμαι από τις μαμάδες που επιμένω και προτιμώ το παιδί μου να μην το τρέχω από την μια δραστηριότητα στη άλλη επειδή έτσι κάνουν όλοι ή επειδή έτσι πρέπει. Αυτή η συνεχόμενη σύγκριση με τα άλλα παιδιά αλλά και το συνεχόμενο άγχος των γονιών να εξοπλίσουν τα παιδιά με εφόδια τώρα , χωρίς καθυστέρηση με βρίσκει αντίθετη. Ας μη μιλήσουμε για το οικονομικό! Προτιμώ να απολαύσω κάποιες στιγμές παιχνιδιού ή χαλάρωσης με τον γιο μου παρά να τρέχω σαν τρελή και να αγχώνομαι πόσο γρήγορα θα τελειώσει την μια γλώσσα για να ξεκινήσει την επόμενη. Όλα θα γίνουν αλλά χωρίς αυτή την απίστευτη πίεση και βιασύνη.
Καλησπέρα. Χαρηκα πολυ που βρηκα εναν τόπο να μοιραστώ και εγώ τους προβληματισμούς μου για τα παιδιά μου όσων αφορά στην εκμάθηση των αγγλικών. Είμαστε πολύτεκνη οικογενεια και όπως καταλαβαίνετε το κόστος για εμας ειναι απαγορευτικό για να ξεκινησουν όλα τα παιδιά αγγλικά και όλες αυτές τις ατελείωτες τάξεις μέχρι να μαθουν αγγλικά και να πάρουν μια πιστοποίηση που θα χρειαστούν αργότερα στην ζωή τους.
Κοιτώντας να νεα βιβλία του σχολείου, μου φαίνεται οτι μοιάζουν πια με τα αντίστοιχα φροντιστηριακα και ο τρόπος προσεγγισης των δασκάλων του σχολείου είναι πολύ κοντά με του φροντιστηρίου χωρίς φυσικά όλα τα επιπλέον listening κ.τ.λ. που προσφέρει ένα φροντιστήριο. Ήθελα λοιπόν να ρωτησω, σε ποια ηλικιά και από ποια τάξη του φροντιστηρίου θα ήταν καλό να ξεκινήσει φροντιστήριο ο μεγάλος μου γιος (9 χρόνων), ο οποίος ήδη εξασκείται στο σπίτι μέσω ταινιων και παιχνιδιών στα αγγλικά και κατα πόσο το σχολείο μπορεί να προσφέρει τις απαραίτητες γνώσεις στα παιδιά με βάση πάντα το αναλυτικό πρόγραμμα του σχολείου.
Ευχαριστώ πολύ και περιμένω με αγωνία την γνώση σας σαν καθηγήτρια αγγλικών