Γράμμα από μια μαμά με μωρό στη ΜΕΝΝ
Η Ναταλία, μια μικρομαμά μόλις 21 ετών, μας είχε στείλει πριν λίγο καιρό την ιστορία της «H ευτυχία έρχεται όταν δεν την περιμένεις» όπου μας περιέγραφε την απρόσμενη ευτυχία και αγάπη που βρήκε στο πρόσωπο του άντρα της αλλά και της μικρής της που δεν είχε γεννηθεί ακόμη.
Η μικρούλα που τόσο περίμενε ήρθε στο κόσμο πριν λίγες μέρες και βρίσκεται στη ΜΕΝΝ (Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών). Η Ναταλία μας περιγράφει τα συναισθήματα της και δίνει κουράγιο σε όλες τις μαμάδες που έχουν τα μωράκια τους στη ΜΕΝΝ και όχι στην αγκαλιά τους.
Διαβάστε την ιστορία της Ναταλίας:
Και κάπως έτσι ήρθε η μέρα…
13-2-2016 στις 10:10 π.μ. η μικρή μου πριγκίπισσα ήρθε στον κόσμο…
Το κοριτσάκι μου … είχε ένα κλάμα γεμάτο παράπονο. Και μάλλον είχε λόγο. Το πλασμάτακι μου είχε ταχύπνια. Και έτσι η μια αγκαλιά που την πήρα μόλις την γέννησα έμεινε μια προς το παρόν. Αφού τώρα που σας γράφω είναι στη ΜΕΝΝ για 4η μέρα. Οι 4 πιο δύσκολες μέρες της ζωής μου
Όσες μέρες θα είναι μακριά μου θα είναι δύσκολες, εγώ σπίτι και αυτή εκεί…
Μου λείπει. Όλα πάνε καλά. Τις πρώτες μέρες ήθελε βοήθεια με οξυγόνο, τώρα όμως δεν το έχει ανάγκη.
Προσπαθεί απλά να ρυθμίσει την ακανόνιστη αναπνοή της. Όλα πάνε καλά. Και αναμένουμε να είναι όλα τέλεια και καλά για να έρθει σπιτάκι μας. Αν κάτι θα μείνει από όλο αυτό όταν έρθει σπίτι, είναι ο εφιάλτης αυτός… Είναι αυτοί οι ήχοι της ΜΕΝΝ που ηχούν στα αυτιά μου.
Σαν καρφιά… Αυτός ο πόνος μου, μαζί με φόβο και δυστυχία που περνάω αυτές τις μέρες. Αυτό το παγωμένο συναίσθημα που παρόλο που όλα πάνε καλά, εγώ θέλω να κλάψω με όλη μου την δύναμη. Γιατί είναι εκεί, μακριά μου και μου λείπει… Θέλω να τη πάρω αγκαλιά και είναι εκεί. Και φοβάμαι. Και παρακαλάω τον θεό να συνεχίσουν όλα έτσι καλά και να έρθει σπίτι μας. Να ξεχάσουμε αυτό τον φόβο.
Και να μας γεμίσει η ευτυχία.
Δεν ξέρω αν μπορεί κάποιος να περιγράψει την αγάπη που μπορεί μια μαμά να νιώθει για το παιδί της. Δεν έχει λόγια. Μόνο συναίσθημα και το πόσο πονάει να νιώθεις ότι κάτι έχει και να μην μπορείς εσύ να κάνεις τίποτα. Απλά να περιμένεις… Το πλασματάκι μου είναι εκεί και τα πάει καλά. Όπως όλα τα υπέροχα πλασματάκια εκεί μέσα που οι γονείς τους τρέμουν βλέποντας τα εκεί…
Όπως εγώ. Αυτό το συναίσθημα που σύντομα θα ξεχαστεί μόλις όλες η μανούλες από εκεί πάρουν τα μωράκια τους στο σπίτι, τώρα μας κάνει να πεθαίνουμε αργά. Σε σκοτώνει πιο πολύ από οποιονδήποτε άλλο πόνο. Και το κλάμα μας είναι βαρύ και δυνατό. Κοιτάω το δωμάτιο της και απλά την περιμένω. Περιμένεις το μωράκι σου να είναι γερό και να βγει από εκεί.
Εύχομαι να μη τύχει σε κανέναν. Αλλά και να τύχει μη φοβάστε. Σύντομα όλα θα είναι τέλεια με το μωρό στην αγκαλιά σας.
Ξέρω ότι δεν σας παρηγορεί αυτό τώρα, γιατί πάνω από όλα είναι ο φόβος. Σας καταλαβαίνω. Άλλα θέλει δύναμη, κουράγιο και υπομονή.
Τα πλασματάκια μας είναι μεγάλοι αγωνιστές. Και όλα θα πάνε καλά. Σας το λέω με σιγουριά. Παρόλο που πεθαίνω από την λύπη μου. Τον πόνο μου. Και το άγχος μου.
Ναταλία. Γ
Επιμέλεια κειμένου “Γράμμα από μια μαμά με μωρό στη ΜΕΝΝ” – Λίζα Καβακοπούλου
Μανούλες μας γλυκιές με μωράκια στη ΜΕΝΝ, εμείς σας στέλνουμε όλη την αγάπη μας και τις ευχές μας να πάρετε γρήγορα τα μωράκια σας στην αγκαλιά σας και στο σπιτάκι σας.
(Κοινοποιήστε αυτό το άρθρο. Όμως δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια)
One Comment
Όλα να πάνε καλά εύχομαι.
Φιλάκια …