Tip για να τρώνε τα παιδιά το φαγητό τους χωρίς διαμάχες
Το παρακάτω κείμενο το διάβασα στη σελίδα My Mommy Poet
Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον και έτσι το μετέφρασα.
Θα σου πω παρακάτω και τη δική μου οπτική σε αυτό το ζήτημα γιατί το κάνουν και τα δικά μου μικρά.
Διάβασε το κείμενο
Κάποτε, πριν πολλά χρόνια και πριν κάνω παιδιά η ίδια, διάβασα ένα άρθρο που μιλούσε για το φαγητό των μικρών παιδιών και πώς μπορούμε να αποφύγουμε τις διαμάχες πάνω στο τραπέζι.
Ένα μικρό tip θα μπορούσαμε να πούμε μεταξύ μας.
Εξηγούσε το πώς η προτροπή να κάτσουν σε ένα μικρό τραπέζι και καρέκλα για τα παιδιά, θα μπορούσε να έχει τεράστιο θετικό αντίκτυπο.
Εξηγούσε το πώς κάτι τόσο απλό και εύκολο, μειώνει αποτελεσματικά τους επιλεκτικούς λιλιπούτιους φαγάδες τύπου «Δε μου αρέσει τίποτα», αλλά και τα ξεσπάσματα της ώρας του φαγητού.
Δεν έλεγε ότι χρειαζόταν κάτι επιπλέον η παραπάνω. Ένα μικρό τραπέζι και μια καρεκλίτσα για κάθε παιδί.
Μα πώς γίνεται αυτό; Θυμάμαι ότι είχα αναρωτηθεί.
Η θεωρία πίσω από αυτήν την πρόταση – κόλπο λοιπόν, ήταν ότι τα παιδιά είναι αρκετά περιορισμένα σε τόσες πολλές πτυχές της ζωής τους. Έτσι στις περιπτώσεις αυτές που τους δίνεται και τους προσφέρεται κάποια αυτονομία, τα παιδιά ανθίζουν.
Θα σας δώσω ένα πολύ απλό παράδειγμα. Το πολύ απλό γεγονός του να μπορούν τα παιδιά να μπουν και να βγουν από τη θέση τους μόνα τους όταν αισθάνονται ότι τελείωσαν το φαγητό, αντί να πρέπει να εξαρτώνται από έναν ενήλικα για να τα σηκώνει προκειμένου να μπουν ή να βγουν από την καρέκλα τους.
Απλό tip για εμάς (που ίσως δεν μας πάει στο μυαλό ή δεν το τολμάμε για λόγους ευκολίας), εξαιρετικά αποτελεσματικό για εκείνα.
Θυμάμαι που εγώ σκεφτόμουν τότε, ότι αυτό το tip με το φαγητό των παιδιών, δε θα πετύχαινε ποτέ.
Σίγουρα τα παιδιά απλά θα έτρεχαν πέρα δώθε κρατώντας το φαγητό τους και θα έπαιζαν με αυτό. Σίγουρα θα τα έκαναν όλα χάλια γύρω τους!
Αλλά ανεξάρτητα από αυτό, μου κίνησε πραγματικά την περιέργεια να το δοκιμάσω η ίδια όταν έγινα μαμά.
Και έχω να πω, ότι είναι υπέροχο!
Και τα δύο μου παιδιά (1.5 και 3.5 ετών) αγαπούν πραγματικά την ιδέα και τη διαδικασία!
Συνομιλούν μαζί κατά τη διάρκεια του γεύματος και μοιράζονται το φαγητό τους. Και παραδόξως, (όσο απίστευτο και αν σου φαίνεται) μένουν κυρίως στη θέση τους μέχρι να τελειώσουν το φαγητό τους.
Και όταν τελειώσουν, ανακοινώνουν ότι “Τελειώσαμεεε!” και μετά σηκώνονται από το τραπέζι.
Η αλήθεια είναι ότι δεν το χρησιμοποιούμε για όλα τα γεύματα. Αλλά είναι ιδανικό για να παίρνουν το πρωινό τους τις καθημερινές της εβδομάδας, και για το μεσημεριανό φαγητό των Σαββατοκύριακων.
Σήμερα τους ζήτησα να μην αφήσουν τα πιάτα τους στο τραπέζι. Να τα φέρουν προσεκτικά στην κουζίνα και μετά να σκουπίσουν το τραπέζι, αλλά και την καρέκλα και το πάτωμα. Μόνα τους. Και το ΑΓΑΠΗΣΑΝ κι αυτό. Αισθάνθηκαν ανεξάρτητα, χρήσιμα, ότι βοηθούν στην μικρή κοινωνία του σπιτιού μας και ότι είναι ενεργά μέλη αυτής!
Δε θα σταματήσει να με εκπλήσσει ποτέ το πόσο ικανά είναι τα ανθρωπάκια μου, αρκεί απλά να τους δώσω την ευκαιρία.
Εγώ σαν Λίζα, αυτό που θέλω να προσθέσω είναι ότι τα δικά μου μικρά λατρεύουν το μικρό τους τραπέζι με τις μικρές καρέκλες για να τρώνε εκεί το φαγητό τους. Και το ανακάλυψαν μόνα τους. Δεν τους προέτρεψα καν εγώ/εμείς. Εμείς απλά τους το… επιτρέψαμε.
Την πρώτη φορά που πήραν την πρωτοβουλία και έβαλαν τα πιάτα τους στο τραπεζάκι τους, ο Husband τους παρακάλεσε να επιστρέψουν στο τραπέζι μας “Να φάμε όλοι μαζί”. Και όμως, το δικό τους τραπεζάκι φάνηκε να είναι πιο κατάλληλο, πάντα κοντά σε εμάς και δίπλα μας φυσικά.
Αν σε ενθουσίασε και εσένα το κείμενο, δεν έχεις παρά να το δοκιμάσεις. Θα δεις απίστευτες κινήσεις ελευθερίας από τα μικρά σου. Και θα ακούσεις απίθανους διαλόγους που θα σε ενθουσιάσουν.
Όσο για τα πιάτα; Συνήθως τα καθαρίζουν όταν κάθονται εκεί. Αλλά μπορεί και να μη φάνε καθόλου. Είναι οκ. Γιατί υπάρχει ένα σπουδαίο ακόμη όφελος που πρέπει να συνυπολογίσεις με αυτή τη μέθοδο.
Κοινοποίησε λοιπόν αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι γονείς! Όμως μην το αντιγράψεις χωρίς άδεια.
Ακολούθησε μας επίσης στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!
