Μην κλαις! Το κλάμα ωφελεί τα αγόρια

Μην κλαις! Το κλάμα ωφελεί τα αγόρια

Δεν θρέφω αυταπάτες ότι είμαι ένας τέλειος γονέας. Ξέρω ότι δεν είμαι.

Αλλά προσπαθώ όσο το δυνατόν περισσότερο στην ανατροφή με έναν τρυφερό τρόπο που καλλιεργεί ένα δημιουργικό, ασφαλές και ζεστό περιβάλλον. Ένα από τα πιο ισχυρά εργαλεία για να φτιάξουμε ένα τέτοιο σπιτικό είναι οι λέξεις.

Ω ναι! Η δύναμη των λέξεων.

Γνωρίζω ότι οι λέξεις «Μην κλαις!» μπορεί να βλάψουν συναισθηματικά τα παιδιά. Ωστόσο, ένα βράδυ, καθώς η υπομονή μου είχε εξαντληθεί, με έπιασα να μου ξεφεύγει το «Μην κλαις!».

Και όχι με ενσυναίσθηση. Το προσχολικής ηλικίας παιδί μου, έκλαιγε για κάτι που θεωρούσα ασήμαντο. Το «Μην κλαις!» ξεπήδησε από το στόμα μου.

«Και τα μεγάλα αγόρια κλαίνε ξέρεις!», είπε σοφά μέσα από τα δάκρυά του. Ναι, αγόρι μου. Τα αγόρια κλαίνε. Και έτσι πρέπει.

Για άλλη μια φορά, μπορούμε να στραφούμε στην επιστήμη για να ρίξουμε φως σε ένα συχνά επονομαζόμενο θηλυκό θέμα.

Το κλάμα, όπως αποδεικνύεται, ΔΕΝ είναι εργαλείο χειραγώγησης .

Τα οφέλη του κλάματος στην υγεία.

Το συναισθηματικό κλάμα δεν είναι το ίδιο με τα δάκρυα που έρχονται από τον αέρα ή από τα κρεμμύδια. Το συναισθηματικό κλάμα, παρέχει έναν υγιή τρόπο στο σώμα να επεξεργαστεί έντονο στρες και / ή συναισθήματα.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η χημική σύνθεση αυτών των δακρύων διαφέρει από τα μη συναισθηματικά δάκρυα.

Τα συναισθηματικά δάκρυα περιέχουν στην πραγματικότητα:

⦁ Ορμόνες στρες (μία εκ των οποίων είναι η κορτιζόλη)

⦁ Προλακτίνη

⦁ Φυσικά παυσίπονα (λευκίνη, εγκεφαλίνη)

⦁ Μαγγάνιο, το οποίο είναι ένας φυσικός ρυθμιστής της διάθεσης

Αυτή η χημική σύνθεση των δακρύων είναι ακριβώς ο λόγος που αισθανόμαστε καλύτερα μετά από ένα καλό κλάμα. Καθώς η ορμόνη του στρες «αφήνει» το σώμα, η διανοητική κατάσταση βελτιώνεται και νιώθουμε ανακούφιση.

Όταν λέμε στα αγόρια να μην κλαίνε, σταματάμε έναν υγιή τρόπο για να επεξεργαστούν τα συναισθήματα. Καθώς οι ορμόνες του στρες συσσωρεύονται και δεν απελευθερώνονται, δημιουργείται η βάση για οργή, θυμό και κατάθλιψη.

Το να λέμε στα αγόρια να μην κλαίνε, θρέφει και άλλο τα στερεότυπα του φύλου.

Γίνε άντρας. Μην κλαις σαν κορίτσι. Μην είσαι κοριτσάκι. Μόνο τα κορίτσια κλαίνε. Μόνο τα μωρά κλαίνε.

Η έρευνα πίσω από τη χημική σύνθεση των δακρύων, επισημαίνει ότι τα συναισθηματικά δάκρυα απομακρύνουν τις ορμόνες του στρες από το σώμα. Είτε αυτό το σώμα είναι αρσενικό είτε θηλυκό. Αυτό σημαίνει ότι το κλάμα δεν είναι εγγενώς χαρακτηριστικό των γυναικών. Το κλάμα είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση.

Όταν λέμε στα αγόρια να μην κλαίνε, αυτό έχει ως συνέπεια δύο πράγματα:

1.Αναγκάζει τα αγόρια σε ένα στερεότυπο όπου τα συναισθήματα δεν ”χωρούν” στην αρρενωπότητα.

2.Κάνει τα κορίτσια να μοιάζουν κατώτερα των αγοριών.

Αλλά το κλάμα δεν είναι μόνο για τα κορίτσια. Είναι για τους ανθρώπους.

Είναι μια βαλβίδα ασφαλείας που μας βοηθά να επεξεργαζόμαστε τα συναισθήματα προτού φτάσουμε στο κρίσιμο σημείο.

Ας διδάξουμε στους γιους μας να κλαίνε.

Ας τους επιτρέψουμε να επεξεργαστούν τα συναισθήματά τους.

Ας μάθουμε στους γιους μας τα συναισθήματα.

Ας μάθουμε και στις κόρες μας την ενσυναίσθηση. Να παρηγορούν ένα αγόρι που κλαίει. Αλλά κυρίως να μην χλευάζουν ποτέ ένα αγόρι (ή έναν άντρα) που κλαίει.

Το κλάμα βοηθά στη διαδικασία επούλωσης/θεραπείας

Ο πιστοποιημένος σύμβουλος σχέσεων Chris Armstrong τονίζει τη σημασία του κλαματος ως μέρος της διαδικασίας θεραπείας.

Σύμφωνα με τον Άρμστρονγκ:

«Το κλάμα είναι μια διέξοδος που έχει λιγότερες απώλειες από την απομόνωση, τον θυμό ή την παθητική επιθετικότητα. Το κλάμα είναι ένας μηχανισμός άμεσης απελευθέρωσης που επιτρέπει στην διαδικασία επούλωσης να ξεκινήσει πιο γρήγορα.

Όταν οι άντρες θέλουν να κλάψουν, αλλά δεν το κάνουν, ανταλλάσσουν απλώς αυτού του είδους την εκτόνωση / θεραπεία με κάποια άλλη (βλ .εθισμοί ).

Ως αποτέλεσμα, η μετάβαση από οτιδήποτε ήταν αυτό που δημιούργησε το συναίσθημα γίνεται πολύ πιο δύσκολη.»

Είτε ένα αγόρι που θεραπεύεται από τα έντονα συναισθήματα μιας δύσκολης ημέρας στην παιδική χαρά είτε ένας άντρας που κλαίει μετά από τη διάλυση μιας σχέσης, τα δάκρυα μπορεί να είναι αρκετά θεραπευτικά.

Το κλάμα βοηθά στην πρόληψη των ψυχικών διαταραχών

Αυτό το όφελος του κλάματος μπορεί να φαίνεται λίγο ανησυχητικό με την πρώτη ανάγνωση. Ωστόσο, ο καθηγητής του Χάρβαρντ William Pollack παρουσίασε την έρευνά του σε συνέδριο για την πρόληψη της βίας των νέων που διοργάνωσε η Ακαδημία Επιστημών της Νέας Υόρκης.

Ο Pollack παρουσίασε την υπόθεσή του ότι ο θυμός και η αποσύνδεση των νεαρών αγοριών βρίσκεται στο επίκεντρο των αυξανόμενων διαγνώσεων ΔΕΠ-Υ και κατάθλιψης.

Η ιδέα ότι τα αγόρια πρέπει να είναι «σκληρά» και ανεξάρτητα (από πολύ νωρίς) συχνά προκαλεί ένα συναισθηματικό εμπόδιο. Το οποίο μπορεί να οδηγήσει στην κατάθλιψη, τον θυμό και την οργή.