“Το σπίτι μας καίγεται. Κυριολεκτικά. Η Αμαζονία, πνεύμονας του πλανήτη μας που παράγει το 20% του οξυγόνου μας είναι στις φλόγες. Πρόκειται για διεθνή κρίση. Μέλη της G7, ραντεβού σε δύο μέρες για να συζητήσουμε αυτήν την κατεπείγουσα κατάσταση”, έγραψε στο Twitter ο Emmanuel Macron, ο Πρόεδρος της Γαλλίας.
Και λυπάμαι που σου ξεκινάω το Σαββατοκύριακο με δυσάρεστες σκέψεις, αλλά εδώ και αρκετό καιρό έχω ανησυχήσει πολύ και είπα να σε ανησυχήσω κι εσένα. Ένα βράδυ λοιπόν παρασυρόμενη από ανάλογες δυσάρεστες ειδήσεις ξενύχτησα μελετώντας το θέμα των πυρκαγιών στον πλανήτη και όλο το περιβαλλοντικό ζήτημα που προκύπτει από την υπερθέρμανση και τις επιπτώσεις του στη ζωή μας.
Θα σου πω απλά και ψυχρά ότι με όσες γνώσεις έχω ως επιστήμονας χημικός…εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκα.
Χαρακτηριστικά αναφέρω κάτι που διάβασα και με σόκαρε. “Ο πλανήτης θα συνεχίσει να υπάρχει. Απλά η ζωή πάνω στον πλανήτη όπως την ξέρουμε τώρα, θα σταματήσει να υπάρχει.”
Και αν νομίζεις ότι πρόκειται για σενάριο επιστημονικής φαντασίας που θα συμβεί σε κάποια στιγμή στο μέλλον, σε πληροφορώ ότι εμείς και τα παιδιά μας θα το ζήσουμε σε λίγα χρόνια. Όσα ζήσουμε δηλαδή.
Ίσως έχουμε άλλα πέντε με δέκα χρόνια για να δράσουμε
Λένε οι αισιόδοξοι ερευνητές. Οι απαισιόδοξοι λένε ότι είναι ήδη αργά. Ότι ο χρόνος έχει ήδη τελειώσει.
Και όταν λέμε να δράσουμε, δεν εννοούμε να ξεκινήσουμε ξαφνικά να πηγαίνουμε στη δουλειά με τα πόδια ή το ποδήλατο, ούτε να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε πλαστικές σακούλες. Αυτά είναι τα αυτονόητα. Μιλάμε για δραστικές αποφάσεις σε διακρατικό και παγκόσμιο επίπεδο που θα αλλάξουν τον τρόπο που παράγουμε, που καταναλώνουμε και ζούμε.
Μόνο έτσι!
Δεν έχουμε ιδέα τι μας περιμένει
Αυτό είναι το μήνυμα του «The Uninhabitable Earth», ενός πρόσφατου βιβλίου για την κλιματική αλλαγή από τον δημοσιογράφο Ντέιβιντ Γουάλας Γουέλς. Δεν έχουμε πάρει χαμπάρι τίποτε. Κάτι παιδάκια διαδηλώνουν και κάτι ειδησάρια περνούν από τα timelines, εφημερίδες κάνουν αφιερώματα και ντοκιμαντέρ μας δείχνουν αποστεωμένες πολικές αρκούδες, αλλά στην πραγματικότητα οι υπόλοιποι έχουμε μεσάνυχτα. Από τα πολλά προβλήματα του κόσμου, υπάρχει ένα με το οποίο θα έπρεπε να ασχολούμαστε κάθε μέρα. Ένα, μέσα από το πρίσμα του οποίου θα έπρεπε να περνάει οτιδήποτε άλλο σκεφτόμαστε ή κάνουμε: το γεγονός ότι πλέον, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, ζούμε σε έναν αλλιώτικο κόσμο από αυτόν που γνώρισε (και στον οποίο γεννήθηκε, εξελίχθηκε και ωρίμασε) ο ανθρώπινος πολιτισμός.
Ο Γουίλιαμ Βόλμαν στην πρώτη σελίδα του βιβλίου του με τίτλο «Carbon Ideologies» , γράφει ένα μήνυμα σε αναγνώστες του από κάποια άλλη, μελλοντική εποχή.
«Γράφοντας αυτό το βιβλίο για τον άνθρακα, το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και την πυρηνική ενέργεια», αναφέρει, «προσπαθώ να κοιτάξω τον κόσμο όπως θα τον κοιτάξει το μέλλον: ήτοι, έναν κόσμο που εξαφανίστηκε. Τίποτε δεν μπορεί να γίνει για να σωθεί – άρα, τίποτε δεν χρειάζεται να γίνει. Κατά συνέπεια, αυτό το βιβλίο δεν προσφέρει λύσεις. Δεν υπήρχαν λύσεις. Δεν είχαμε καμιά».
Δυσοίωνο;
Ναι.
Αληθινό;
Πολύ πιθανόν.
Εγώ δεν θέλω να ρισκάρουμε να ζήσουμε την επιβεβαίωσή του.
Το σπίτι μας καίγεται. Και όχι δεν είναι στο χέρι μας να το σώσουμε. Είναι όμως και στο χέρι μας.
Γιατί το “εδώ ο κόσμος καίγεται…” είναι πλέον πιο αληθινό από ποτέ.
Καλό και όχι ήσυχο σαββατοκύριακο σου εύχομαι.
Θα επανέλθω σύντομα με περισσότερες ανησυχητικές λεπτομέρειες
#GlobalWarmingIsReal #ChangeNow
ΥΓ. Η φωτογραφία του άρθρου είναι μια από τις φωτογραφίες που έχουν κυκλοφορήσει πιο πολύ αυτές τις μέρες. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει καμία σχέση με τις πυρκαγιές στον Αμαζόνιο. Τραβήχτηκε από τον φωτογράφο Avinash Lodhi στο Jabalpur.
Αδιαφορώ όμως. Την χρησιμοποίησα για να σου τραβήξω την προσοχή και χαίρομαι αν το πέτυχα και ένιωσες έστω και λίγο ότι ο κίνδυνος είναι εδώ.
