Βόλτα στη Θεσσαλονίκη του ’80. Από Κάτω Τούμπα έως Καλαμαριά

Ο χιονιάς της Θεσσαλονίκης το 88

Ο χιονιάς της Θεσσαλονίκης του 1988 – Βίντεο

Και βίντεο με βόλτα από Κάτω Τούμπα έως Καλαμαριά 

Θα σας δείξω πρώτα τα παιδικά μου χρόνια!

Και έπειτα παρακάτω ένα βίντεο από την ημέρα που όλα έγιναν ένας τεράστιος κουραμπιές!

Τότε που χιόνισε περισσότερο από ποτέ στη Θεσσαλονίκη!

Σάββατο βράδυ και λέω να κλείσω το λάπτοπ να πάω για ύπνο. Και τότε βλέπω ένα βίντεο που μου κίνησε την περιέργεια: Βόλτα στη Θεσσαλονίκη των 80s. Ένα νοσταλγικό βίντεο από την Θεσσαλονίκη. Και μετά ένα βίντεο από τον απίστευτο χιονιά του 1988!

Α, ωραία λέω, θα το δω και μετά θα κοιμηθώ, γιατί ξετρελαίνομαι για παλιά βίντεο και φωτογραφίες. Ένα βίντεο VHS που δείχνει μια διαδρομή στη παλιά Θεσσαλονίκη. Και τότε γίνεται η έκπληξη!!! Γούρλωσα τα μάτια και πατούσα συνέχεια pause και play για να βεβαιωθώ!

Το ταξίδι στο παρελθόν…

Γιατί είναι τόσο συγκλονιστικό αυτό και με έκανε να βάλω τα κλάματα; Γιατί είναι η γειτονιά μου! Εκεί που γεννήθηκα και μεγάλωσα, εκεί που αγαπάω να μένω, εκεί που έπαιζα ως παιδί, εκεί που έχω τόσες πολλές αναμνήσεις! Μπορεί να μην σας ακούγεται τόσο εντυπωσιακό όσο εμένα, αλλά για εμένα είναι ένα βίντεο θησαυρός!!!

Σκεφτείτε ότι όταν το είδα, ήταν σαν να μεταφέρθηκα 27 χρόνια πίσω με μια κίνηση! Το ζούσα εκείνη τη στιγμή, μεταφέρθηκα πίσω στο χρόνο! Μου ήρθαν άπειρες αναμνήσεις που νόμιζα είχα ξεχάσει! Απίστευτο;;;

Ξεκινάει από την οδό Χανδρινού με Πυλαίας 

Τι να πρωτοπώ; Αναγνώρισα όλα τα μέρη αμέσως, στο 0:16 φαίνεται το σούπερ μάρκετ που ψωνίζαμε με τη μαμά μου, ο ΓΑΛΑΞΙΑΣ, μετά Αμφιπόλεως, στο 0:56 η εκκλησία μας, ο Άγιος Θεράποντας και συνεχίζει…

Βέβαια το βίντεο έχει εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον γιατί περνάει σχεδόν από όλη την πόλη, Λεωφόρο Στρατού (στην ΕΡΤ3 αλλά γράφει ΕΡΤ2 από έξω, αυτό δεν το θυμάμαι φυσικά), Έκθεση (με τον πύργο του ΟΤΕ), Αγγελάκη (με τα θρυλικά κόκκινα λεωφορεία), Τσιμισκή (Ναυαρίνου), Αριστοτέλους (πριν πεζοδρομηθεί και να και ο ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΣ), Εγνατία, Παραλιακή, δεν ξέρω τι να πρωτοπώ, αλήθεια!

Σχόλια αναγνωστών:

« – Η Αριστοτέλους πριν πεζοδρομηθεί ξανά. Στη μέση το ρολόι και αριστερά-δεξιά δρόμος!

-Η Εθνική Αμύνης πάντα διπλοπαρκαρισμένη, τα παλιά αστικά με τον ελεγκτή, το μεγάλο πάρκο που είχε μετά το Μακεδονία Παλλάς και το γκρέμισαν.

-Αντιπροσωπία zastava, Τσιμισκή με Εθνικής Αμύνης γωνιά.

-Το Πλοίο της Αγάπης, Τροβαδούρος και μετά για τους Καλαμαριώτες  Serata, Retro και Brillant!»

Όσοι είσαστε Θεσσαλονικείς και ζήσατε αυτά τα μέρη, θα το λατρέψετε όσο εγώ.

Τη διαδρομή αυτή τουλάχιστον μέχρι ενός σημείου την κάνω σχεδόν καθημερινά. Δίνω υπόσχεση στον εαυτό μου και σε εσάς ότι θα κάνω ακριβώς την ίδια διαδρομή και θα την βιντεοσκοπήσω και θα ανεβάσω το βιντεάκι για να δούμε τις διαφορές τότε με τώρα.

Ο χιονιάς της Θεσσαλονίκης του 1988!

Και λίγες μέρες πριν συζητούσα με την παιδική κολλητή μου φίλη που ζήσαμε στην ίδια γειτονιά, για εκείνο το χιονιά του 88 που μας έχει μείνει αξέχαστος. Ήταν λοιπόν ευχάριστη έκπληξη, ότι υπήρχε ένα βίντεο και για εκείνη τη χρονιά που ξυπνήσαμε το πρωί και ήταν όλα άσπρα! Και ως μικρά παιδιά ακόμη θυμόμαστε τα παιχνίδια που κάναμε. Δεν χιόνισε ποτέ ξανά τόσο πολύ στη Θεσσαλονίκη.

Ήταν ένα δώρο για εμένα, αλήθεια σας λέω. Είναι σαν να ξαναέγινα 5 χρονών και να περπάτησα ξανά τα ίδια μέρη, είναι σαν να μεταφέρθηκα πίσω στο χρόνο!

Λίζα

(Κοινοποιήστε αυτό το άρθρο. Όμως δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια)

Οι σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest

3 Comments

  1. Δεν έχω λόγια!!! Έκλαιγα σαν μικρό παιδί. Σκέφτομαι πόσο πολύ άλλαξε η ζωή, πόσο πολύ άλλαξαν οι εικόνες μας, οι γειτονιές μας. Μαγαζιά 30 ή 40 χρόνων που είχαν μείνει αναλλοίωτα στο χρόνο και τα θυμάμαι μια ζωή ολόκληρη να μας θυμίζουν πως δεν είναι όλα υπερμάρκετ και αλυσίδες ή πολυκαταστήματα και δυστυχώς έκλεισαν μέσα στην κρίση τα τελευταία 2 ή 3 χρόνια. Ένα εκπληκτικό παράθυρο στο παρελθόν αξίας ανεκτίμητης!!!!!!!!!!!!

    1. Το 1988 ηταν ακριβως η χρονια που εφυγα απο την Ελλαδα. Περασαν 27 χρονια απο τοτε. Ζω στην μακρινη Αυστραλια με την οικογενεια μου. Απιστευτο βιντεο. Ωραιο που κλεινει με το αεροπλανο που προσγειωνεται. Ισως και να ηταν το ιδιο που με πηρε μακρυα εκεινο το απογευμα της 15 Μαρτη του 88 !!!

      1. Με συγκίνησαν τόσο τα λόγια σου!! Θυμάσαι και την ημέρα. Φαντάζομαι πως το βίντεο σου προκάλεσε ιδιαίτερα συναισθήματα, πολύ περισσότερο από εμάς που ζούμε στην πατρίδα!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

You May Also Like