5 φράσεις που δεν πρέπει να πεις ποτέ στα αγόρια
Όταν ήμουν μικρή, μου άρεσε να παίζω με όλα τα παιχνίδια.
Είχα κούκλες και αυτοκινητάκια. Χτένιζα τα μαλλιά της κούκλας μου και μετά έβαζα χώμα από τη γλάστρα στην μπουλντόζα μου.
Έπαιζα λάστιχο με τα κορίτσια της γειτονιάς και λίγο αργότερα ποδόσφαιρο και μπέιζμπολ (τουλάχιστον το προσπαθούσαμε) με τα αγόρια της γειτονιάς.
Αντάλλασσα αλληλογραφίες και μάζευα Panini αυτοκόλλητα με ποδοσφαιριστές. Αγόραζα το περιοδικό «Σούπερ Κατερίνα» μαζί με το περιοδικό «4 τροχοί».
Και οι μεγάλοι με έλεγαν πάντα «αγοροκόριτσο». Δηλαδή κάτι μεταξύ αγοριού και κοριτσιού. Πάντα μου κλωτσούσε η έκφραση αυτή.
Μα ήμουν κορίτσι. Τέλος! Γιατί δε χωρούσα στα δεδομένα των άλλων για να με δουν σαν τέτοιο;
«Αυτή καταλάθος γεννήθηκε κορίτσι, αγόρι έπρεπε να γεννηθεί!» θυμάμαι να λέει ένας θείος και να σκάει στα γέλια καθώς ήμουν σκαρφαλωμένη σε ένα δέντρο. Το θυμάμαι. Ήμουν μακριά, αλλά το άκουσα.
Και δε θα ξεχάσω τα γέλια που προκάλεσε στην παρέα των μεγάλων αυτή του η δήλωση. Γιατί «καταλάθος»; Τι εννοεί; Και γιατί είναι αστείο κάτι τέτοιο από τη στιγμή που εμένα μου φέρνει μόνο άσχημα συναισθήματα;
Είμαι απλά παιδί.
Στο σήμερα και ως μαμά 2 αγοριών, είδα όλες τις πλευρές αυτών των πεποιθήσεων. Ίσως για τα αγόρια να είναι ακόμη πιο δύσκολο.
Τα αγόρια δεν θα τα πουν απλώς «αγοροκόριτσα». Αλλά θα πουν άλλα, που διαιωνίζουν τις επιβλαβείς κοινωνικές αφηγήσεις.
Να 5 φράσεις που δεν πρέπει να πεις ποτέ στα αγόρια λοιπόν!
Είτε πρόκειται για τα δικά σου αγόρια, είτε για τα αγόρια οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου.
«Εσύ είσαι άντρας βρε, τι φοβάσαι;»
Φοβάται γιατί είναι ένα μικρό παιδί. Γιατί οι φόβοι του είναι αληθινοί. Γιατί κανείς δεν «ανδρώθηκε» επειδή απέρριψαν τους φόβους του ως μη πραγματικούς και ακύρωσαν τα συναισθήματα του σαν να μην έχουν σημασία.
«Μην κλαις, ολόκληρος άντρας!»
Κλαίει γιατί είναι άνθρωπος. Γιατί έχει συναισθήματα. Γιατί το κλάμα επιτρέπεται ακόμα και σε… ολόκληρους άντρες. Το κλάμα είναι υγιές. Το κλάμα είναι δύναμη.
Και μπορείς να το διαπιστώσεις καλύτερα όταν διαβάσεις το άρθρο “Γιατί δεν πρέπει να τους λέμε “Μην κλαις” – Το κλάμα είναι ωφέλιμο”
«Να μην είσαι τόσο ευαίσθητος, είσαι αγόρι».
Η ευαισθησία είναι πανέμορφη. Των παιδιών ακόμη περισσότερο. Μεγαλώνω τα αγόρια μου για να ξέρουν ότι τα συναισθήματα έχουν σημασία, είναι σημαντικά. Τόσο τα δικά τους όσο και των άλλων.
«Αυτό είναι κοριτσίστικο αγόρι μου, δεν είναι για εσένα. Είναι για κοριτσάκια».
Αυτό το είπε μια κυρία στον μικρό μου όταν ήταν 2 ετών.
Ο γιος μου ήταν 2 ετών μωρό, όταν ήθελε να σπρώχνει ένα ροζ καρότσι με ένα αρκουδάκι μέσα. Το αγαπούσε το καρότσι του, το λάτρευε. Έκανε αυτό που έκανα και εγώ με τον ίδιο. Ακριβώς όπως έκανε και ο μπαμπάς του όταν τον έβγαζε βόλτα με το καρότσι.
Γιατί όταν το κάνουν οι μεγάλοι είναι εντάξει, αλλά όταν η ζωή γίνεται παιχνίδι αυτόματα μετατρέπεται σε ανεπίτρεπτο;
Δεν ξέρω πόσες φορές μου έκαναν ερωτήσεις στο δρόμο βλέποντάς τον, που με έβαλαν σε διαδικασία να απολογηθώ για αυτό.
«Αγόρι είναι, δεν πειράζει, έτσι κάνουν τα αγόρια»
Την εποχή που ήμασταν όλοι κλεισμένοι στο σπίτι, ήταν μια δύσκολη εποχή για τα παιδιά. Ήξερα ότι κάνουμε παραπάνω θόρυβο από ότι συνήθως μιας και ήμασταν όλοι κλεισμένοι. Και φυσικά το διαπίστωσε και η γειτόνισσα που μένει από κάτω μας.
Προσπάθησε να μου το πει όσο πιο διακριτικά γίνεται, λέγοντας μου «Καταλαβαίνω ότι είναι και αγόρια». «Δεν έχει σημασία, δεν το παίρνω ως ελαφρυντικό», της απάντησα. «Θα κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, θα το δουλέψουμε, στο υπόσχομαι», της απολογήθηκα.
Ναι, τα παιδιά μπορεί να γίνουν θορυβώδη, άγρια, ατσούμπαλα, απρόσεκτα, να έχουν επιθετική συμπεριφορά, να μιλήσουν άσχημα. Ναι, μπορεί τα παιδιά να τα κάνουν αυτά. Τα παιδιά. Κορίτσια και αγόρια.
Δεν θα υποστήριζα ποτέ καμία ανάρμοστη συμπεριφορά μόνο και μόνο για το φύλο τους. Και δε θα άφηνα ποτέ τα αγόρια μου να πιστέψουν ότι αυτό επιτρέπεται επειδή «έτσι κάνουν τα αγόρια», ενώ πληγώνεται κάποιος άλλος. Θέτουμε πάντα υψηλά πρότυπα για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι.
Τα αγορια μου θα είναι πάντα ελεύθερα να νιώθουν αυτό που πραγματικά νιώθουν και να κάνουν αυτό που τους γεμίζει και αγαπούν. Και ας μην είναι σύμφωνο με τα κοινωνικά πρότυπα του παρελθόντος.
Αρκεί να σέβονται τα δικά τους όρια και τα όρια των άλλων. Αρκεί να είναι συμπονετικοί και ευγενικοί με τους ανθρώπους γύρω τους. Όπως θα έπρεπε να είναι όλοι οι άνθρωποι πάνω στη γη. Αγόρια και κορίτσια.
Λίζα
Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι. Όμως ΔΕΝ επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια ©
Ακολούθησε μας αν θέλεις επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!
