Αυτό είναι για εκείνους τους μπαμπάδες

Αυτό είναι για εκείνους τους μπαμπάδες

Αυτό είναι για εκείνους τους μπαμπάδες

Αφιερωμένο στον Husband. Ο δικός μου μπαμπάς δεν ήταν. Ο μπαμπάς των παιδιών μου όμως είναι ακριβώς αυτός ο μπαμπάς.

Και είμαι τόσο ευγνώμων για αυτό. Σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ για όλα!

Αυτό λοιπόν είναι για εκείνους τους μπαμπάδες που κρατούν απαλά ένα μικροσκοπικό ανθρωπάκι στα χέρια τους.

Για εκείνους τους μπαμπάδες που ξέρουν ότι είναι το πολυτιμότερο δώρο που θα λάβουν ποτέ. Για εκείνους τους μπαμπάδες που βλέπουν το πιο τέλειο νεογέννητο προσωπάκι και λιώνει η «σκληρή» καρδιά τους.

Και για εκείνους τους μπαμπάδες που είναι τρομοκρατημένοι, εξαντλημένοι, συγκλονισμένοι… και πολύ ερωτευμένοι!

Αυτό είναι για εκείνους τους μπαμπάδες.

Εκείνους που έγιναν μάστερ στην αλογοουρά και στα πλεξουδάκια. Τους μπαμπάδες που ξεκινούν τους πολέμους με τα νεροπίστολα και τα γαργαλητά μέχρι τελικής πτώσης.

Αλλά και εκείνους που ελέγχουν κάτω από τα κρεβάτια και ανοίγουν τα ντουλάπια για να σιγουρευτούν ότι δεν υπάρχουν τέρατα εκεί.

Αυτό είναι για εκείνους τους μπαμπάδες.

Εκείνους που κατασκευάζουν σκηνές, διαστημόπλοια και εργοτάξια. Αλλά και εκείνους που περνούν τα απογεύματα τους στο μπαλκόνι συναρμολογώντας το καινούργιο παιχνίδι.

Εκείνους που δεν απαξιώνουν ποτέ μια πρόσκληση για πάρτι τσαγιού με τις κούκλες. Εκείνους που έχουν μια κάποια ιδέα για το πώς ονομάζεται σχεδόν κάθε πριγκίπισσα της Disney. Αλλά και που ξέρουν να τραγουδήσουν το αγαπημένο παιδικό τραγούδι του παιδιού τους.

Και εκείνους που είναι παρόντες σε κάθε ρεσιτάλ μπαλέτου, αθλητική εκδήλωση, ή ενημέρωση του σχολείου, όχι επειδή απλά μπορούν να είναι εκεί, αλλά επειδή το θέλουν.

Αυτό είναι για εκείνους τους μπαμπάδες.

Εκείνους που αλλάζουν τις πάνες, διαβάζουν παραμύθια πριν τον ύπνο και λούζουν τα μικρά σωματάκια γεμάτα σκόνη από την παιδική χαρά.

Εκείνους που μαγειρεύουν, βγάζουν τα σκουπίδια και βάζουν τα ρούχα στο πλυντήριο. Εκείνους που αναγνωρίζουν ότι η δουλειά τους δεν τελειώνει στις 5 το απόγευμα επειδή σχόλασαν, όπως δεν τελειώνει και η δική σου.



Αυτό είναι για εκείνους τους μπαμπάδες.

Εκείνους που μεγαλώνουν μικρά αγόρια για να γίνουν σωστοί άντρες και μικρά κορίτσια για να γίνουν δυνατές γυναίκες, εκείνους που παλεύουν να παραμείνουν τα παιδιά τους καλοί άνθρωποι.

Αυτό είναι για εσάς μπαμπαδες!

Επειδή συχνά μένει η εντύπωση ότι οι μπαμπαδες είναι αδέξιοι και μη ικανοί και σπάνια σας δίνονται τα εύσημα που σας αξίζουν.

Επειδή ο ρόλος σας στην οικογένεια θεωρείται μερικές φορές λιγότερο σημαντικός και έχετε άδικα τη φήμη του “babysitter”.



Και επειδή μερικές φορές είμαστε τόσο παγιδευμένοι σε αυτόν τον χαμό της καθημερινότητας, που ξεχνάμε να σας το αναγνωρίσουμε. Ξεχνάμε να σας πούμε ευχαριστώ, όχι μόνο για τα πράγματα που κάνετε αλλά για το ποιοι είστε.

Σας βλέπουμε και σας αγαπάμε και για αυτό.

Σας βλέπουμε να απολαμβάνετε γλυκές αναμνήσεις στη ζεστασιά του ήλιου και να στέκεστε δυνατοί στη μέση των καταιγίδων για να είμαστε όλοι ασφαλείς. Βλέπουμε τα δάκρυά σας να πέφτουν σαν κύματα. Βλέπουμε τη στεναχώρια να συνθλίβει τα πάντα γύρω μας αλλά αισθανόμαστε τη σταθερότητα σας. Παρόλο που το έδαφος τρέμει κάτω από τα πόδια μας.

Αυτό είναι για εκείνους τους μπαμπάδες

Βλέπουμε την καρδιά σας.

Η καρδιά που μάχεται για μας, μας προστατεύει και ποτέ δεν παραιτείται. Μια καρδιά που στεγάζει την ισχυρότερη, βαθύτερη, πιο δυνατή αγάπη.

Την αγάπη ενός μπαμπά.

Αυτό ειναι για αυτούς τους μπαμπάδες…



Ο Husband είναι ο πατέρας των παιδιών μου. Όταν έγραψα το παρακάτω άρθρο όμως είχαμε μόνο τον Θανούλη. Μη φύγεις αν δε διαβάσεις για το υπέροχο αγόρι μου Ο πατέρας του παιδιού μου

Ακολουθεί μικρό απόσπασμα:

Όταν γεννήθηκε ο Mini Me και ξύπνησα μετά τον τοκετό, ήρθε στην αίθουσα τοκετών και τον είδα. Και εκεί είδα ένα άλλο άνθρωπο. Είδα έναν πατέρα. Που είχε ένα μπαμπαδίστικο χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και που μιλούσε για το παιδί του με αγάπη που δεν μετριέται με λόγια.

Ο τρόπος που μας φρόντιζε τις επόμενες μέρες και μήνες (μέχρι και σήμερα) ήταν από τα πιο γλυκά πράγματα που τον έχω δει να κάνει…”

Συνέχισε την ανάγνωση στο άρθρο “Ο πατέρας του παιδιού μου”

Ελεύθερη μετάφραση – Επιμέλεια κειμένου Λίζα Καβακοπούλου

Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι. Όμως ΔΕΝ επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια ©

Ακολούθησε μας αν θέλεις επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

RECENT POSTS

You May Also Like