Η πρώτη μου εβδομάδα στη ζωή

Η πρώτη μου εβδομάδα στη ζωή

Με λένε νεογέννητο ή μπέμπη, ή μωρό. (ο αδερφός μου με λέει “o ξυπνητήρης μας”).

Η μαμά μου είναι e mama Λίζα και ο μπαμπάς μου είναι ο μπαμπάς Γιάννης.

Μου αρέσει να τρώω, να κάνω αγκαλίτσες, μα πάνω από όλα να κοιμάμαι!

Αυτό είναι το ημερολόγιο μου για το πώς πέρασε η πρώτη εβδομάδα της ζωής μου. Και είχε λίγο από όλα!

Η πρώτη μου εβδομάδα στη ζωή

❤ Ημέρα πρώτη: Την πρώτη μέρα βίωσα το πιο περίεργο πράγμα μέχρι στιγμής! Εκεί που κολυμπούσα αμέριμνος στο σπίτι της μαμάς μου ξαφνικά κάτι με έσπρωξε προς τα κάτω!

Ααα ωραία σκέφτηκα, ανυπομονώ να δω τον έξω κόσμο!

Άλλωστε είχα προσπαθήσει ξανά πριν λίγες εβδομάδες να βγω αλλά δεν τα κατάφερα. Έτσι συνεργάστηκα άψογα και ξαφνικά… φως! Η κυρία που με αγκάλιασε αμέσως κατάλαβα ότι ήταν η μαμά μου γιατί ένιωσα πολύ καλά στην αγκαλιά της και άκουσα την καρδιά της!

«Ει! Αυτό τον ήχο τον ξέρω πολύ καλά» σκέφτηκα! «Εσύ είσαι η μαμά μου!».  

Και ο τύπος με την κάμερα ήταν σίγουρα ο μπαμπάς γιατί δάκρυζε. Μόλις κατάλαβα ότι υπάρχει κάμερα στο δωμάτιο τα έδωσα όλα. Έπαιρνα πόζες στο καλό προφίλ μου, έκανα πως έκλαιγα, έβγαζα τη γλωσσίτσα έξω.

Μετά με πήραν και με σκούπισαν. «Όχι μπάνιο!» άκουσα να λέει η μαμά και ο μπαμπάς! Έτσι σκουπίστηκα αλλά δεν μπανιαρίστικα. Αυτή η ουσία πάνω μου έκανε τη μαμά μου να ξετρελαίνεται και με μύριζε συνέχεια. Αυτή είναι η ζωή έξω λοιπόν, σκέφτηκα! Ωραία!

Ας κοιμηθούμε λίγο τώρα!

❤ Ημέρα δεύτερη: Τετάρτη πρωί και ήρθε η ώρα για βόλτα στις μαμάδες. Ανυπομονούσα γιατί νιώθω πολύ καλά στην αγκαλιά της! Και αυτό το φαγητό της! Μμμ, είναι γλυκό σαν παγωτό που δεν τελειώνει ποτέ! Εγώ το αδειάζω και αυτό ξαναγεμίζει! Super η ζωή έξω από τη μήτρα!

Βέβαια δεν κατάλαβα γιατί ήταν όλοι τόσο χαρούμενοι όταν τους έδειξα με μαεστρία ότι μπορώ να αρπάζω την θηλή της και να κρέμομαι σαν μανταλάκι από πάνω της που δεν ξεκολλάει με τίποτα. Απλά έκανα τη δουλειά μου, σιγά το δύσκολο!

Ας κοιμηθούμε λίγο τώρα!

❤ Ημέρα τρίτη: Ωραία είναι και εδώ στο δωμάτιο με τα υπόλοιπα μικρά ανθρωπάκια, αλλά να… εγώ ήθελα παρέα τη μαμά και τον μπαμπά! Και η επιθυμία μου έγινε πραγματικότητα! Πήγαμε σπίτι μας και εκεί βρήκα έναν ακόμη μικρό άνθρωπο.Πιο μεγάλος από εμένα βέβαια αλλά τον κατάλαβα αμέσως.

Θα κάνουμε καλή παρέα στο μέλλον.

Οπότε αυτός σίγουρα είναι ο μεγάλος μου αδερφός, ο Θάνος. Μου αρέσει πολύ που με αγκαλιάζει και με φιλάει, απλά να, μερικές φορές είναι λίγο άγαρμπος και νιώθω ότι καθώς μου χαϊδεύει το κεφαλάκι, θέλει να μου βγάλει το σκάλπ! Που θα πάει, θα μάθει.

Ας κοιμηθούμε λίγο τώρα!

❤ Ημέρα τέταρτη: Η ζωή είναι ωραία τελικά. Μόλις επιθυμήσω κάτι δε χρειάζεται να κάνω τίποτα παραπάνω από το να ανοίξω τη στοματάρα μου και να βγάλω μερικές συνεχόμενες κραυγές. Προσπαθώ να είμαι όσο πιο τρομακτικός γίνεται για να με προσέξουν, αλλά η μαμά λέει ότι κλαίω σαν γατάκι. Πρέπει να δουλέψω πάνω σε αυτό το κομμάτι.

Ας κοιμηθούμε λίγο τώρα!

❤ Ημέρα πέμπτη: Βρήκα ένα καινούργιο παιχνίδι! Λέγεται «μην αφήσεις τη μαμά σε ησυχία». Είναι πολύ απλό! Κάθε φορά που η μαμά αποφασίσει να σηκωθεί από τη θέση της, να κάνει ένα ντουζ, να βάλει μια μπουκιά στο στόμα της, να κάνει κάποια δουλειά, σημαίνω κόκκινο συναγερμό εξασκώντας τη φωνή μου! Έτσι αφήνει ότι κάνει και τρέχει να με πάρει αγκαλίτσα.

Μετά ηρεμώ. Μερικές φορές βέβαια προλαβαίνει και με παίρνει αγκαλιά ο μπαμπάς, αλλά δεν έχει τόση πλάκα γιατί ο μπαμπάς δεν κάνει ταυτόχρονα πολλές δουλειές με το ένα χέρι. 🙂

Ας κοιμηθούμε λίγο τώρα!

❤ Ημέρα έκτη: Νομίζω ότι η μαμά μου είναι φωτογράφος ή κάτι τέτοιο. Ναι, αυτή πρέπει να είναι η δουλειά της μάλλον. 6 μέρες τώρα δεν υπάρχει στάση που να μην με έχει βγάλει φωτογραφία. Μόνο μου, με τον μεγάλο αδερφό, με τον μπαμπά, με τις γιαγιάδες, με όλους και ξανά μόνο μου. Και κάθε φορά γελάει με φωνές και με φιλάει από πάνω μέχρι κάτω.

Μερικές φορές της βγάζω τη γλώσσα έξω μπας και σταματήσει αλλά εκείνη ενθουσιάζεται περισσότερο. Μετά σκέφτομαι ότι είμαι τόσο όμορφος και φωτογενής, οπότε την αφήνω.

Ας κοιμηθούμε λίγο τώρα!

❤ Ημέρα έβδομη: Πω πω! Έκλεισα κιόλας μια ολόκληρη εβδομάδα σε αυτό τον κόσμο! Μέσα σε αυτή την εβδομάδα γνώρισα ένα πολύ όμορφο συναίσθημα! Λέγεται «αγάπη»! Μου αρέσει πολύ και είναι ωραία γιατί σου δίνουν αγάπη και μετά δίνεις και εσύ.

Έχω τόσα πολλά να μάθω ακόμη γι αυτό τον κόσμο! Όπως λέει και η θεία Χριστίνα, όμορφος άσχημος, δε ξέρω ακόμη, πάντως εγώ ορκίζομαι ότι θα προσπαθώ να τον κάνω όμορφο! Νύσταξα λιγάκι όμως. Ας κλείσω τα ματάκια μου και ας κοιμηθούμε λίγο τώρα! 🙂

Ο μπέμπης της μαμάς Liza

Κοινοποιήστε αυτό το άρθρο. Όμως δεν επιτρέπεται η αντιγραφή του και των φωτογραφιών χωρίς άδεια)

Ακολουθήστε μας στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!