Η γιαγιά είναι δώρο Θεού

Η γιαγιά είναι δώρο Θεού

Η γιαγιά είναι δώρο Θεού

Γιαγιά.

Του παιδιού της το παιδί δυο φορές παιδί της.

Δυο φορές μάνα. Διπλή βαρύτητα.

Η συνέχεια και η χαρά της ζωής. Θα ήθελα πολύ να μου επέτρεπε η ζωή να γνωρίσω αυτήν την εκπληκτική γυναίκα που μπορεί να μην συνάντησα ποτέ μου, αλλά την γνώρισα μέσα από τις περιγραφές της μαμάς μου.

Η γιαγιά Λίζα που έχω και το όνομα της, ήταν μάνα βράχος. Θα ήταν σίγουρα μια υπέροχη γιαγιά.

Δεν είχα αναλογιστεί ποτέ την σημασία της. Το καταλαβαίνω τώρα που μεγάλωσα. Έκανα δικά μου παιδιά. Τώρα που βλέπω την μαμά μου στο ρόλο της γιαγιάς.

Βλέπω τα μικρά μου στην αγκαλιά της, βλέπω την λάμψη και την αμέτρητη αγάπη στα μάτια τους και διαπιστώνω πόσο μου έλειψε και εμένα. Τώρα που βλέπω τι σημαίνει πραγματικά, εύχομαι να είχα και εγώ γιαγιά.

Γιατί η γιαγιά είναι δώρο Θεού …

❤ Θα ήθελα πολύ να μου άνοιγε την μεγάλη αγκαλιά της από χιλιόμετρα μακριά και εγώ να έτρεχα σαν αστραπή να μπω μέσα! Και να καλούπωνα στοργικά εκεί.

❤ Να μου έφτιαχνε το αγαπημένο μου φαγητό. Την αγαπημένη μου πίτα. Και εγώ να περηφανευόμουν παντού ότι «η γιαγιά μου μαγειρεύει καλύτερα από όλους!»

❤ Να μου έκλεινε πονηρά το μάτι όταν η μαμά έλεγε «όχι άλλο γλυκό».

❤ Να μου έλεγε παραμύθια και ιστορίες από τα παλιά. Από τότε που ήταν παιδί. Να μάθαινα έστω κάτι από τη ζωή της.

❤ Να μου χάιδευε το μέτωπο μέχρι να κοιμηθώ και να με σκέπαζε σαν μάνα.

❤ Να ερχόταν να με καμαρώσει στη σχολική γιορτή και  το δικό της δυνατό «μπράβο», να έκανε αντίλαλο.

❤ Να μπορούσε να με κρατήσει εκείνη όταν η μαμά μου δούλευε. Να μη χρειαζόταν να περάσω όσα πέρασα με την νταντά που με πρόσεχε. Όλα θα ήταν τόσο διαφορετικά.

❤ Θα ήθελα να κάναμε μαζί τις ζαβολιές μας. Να είχαμε μικρά μυστικά.



❤ Να μου έραβε την ξηλωμένη τσέπη στο παντελόνι μου.

❤ Να της έκανα το σπίτι άνω κάτω από τα παιχνίδια μου και να παίζαμε μαζί «κάστρο» με τα μαξιλάρια από τον καναπέ της.

❤ Να έκανα σκανταλιές και εκείνη να με δικαιολογούσε στη μαμά μου «Έλα, παιδί είναι μην κάνεις έτσι».

❤ Να λαχταρούσα να έρθει η ώρα που θα την συναντήσω και να πούμε τα δικά μας.

❤ Θα ήθελα να έχω την ανάμνηση της, την μυρωδιά της, την αγκαλιά της. Δεν έχω τίποτα από όλα αυτά. Δεν την γνώρισα ποτέ αλλά είμαι σίγουρη ότι θα κάναμε την καλύτερη παρέα. Είμαι σίγουρη ότι θα ήμασταν κολλητές.

Αφιερωμένο στην αγαπημένη μου γιαγιά Λίζα που η ζωή δεν την άφησε να αγκαλιάσει όλα τα εγγόνια της. Την έχω πάντα στην καρδιά μου.

Και αφιερωμένο στη μαμά μου, στη γιαγιά των παιδιών μου. Εγώ δε γνώρισα ποτέ τη μαμά της αλλά τα δικά μου παιδιά έχουν την τύχη να νιώσουν τι θα πει γιαγιά. Ξέρουν ήδη πόσο τυχερά είναι… ❤

Η γιαγιά είναι δώρο Θεού e-mamagr

Μπορούμε να πούμε λοιπόν ότι το να μεγαλώνουν τα παιδιά κοντά στη γιαγιά (αλλά και στον παππού) είναι δώρο!

Και αυτό στο εξηγώ στο άρθρο “Το να μεγαλώνουν τα παιδιά κοντά στη γιαγιά και τον παππού είναι δώρο!”

Και δεν στο λέω τυχαία. Σύμφωνα με έρευνες τα παιδιά βοηθούν τις γιαγιάδες και τους παππούδες να ζήσουν περισσότερο. Και όμως!



Η επιστήμη είναι αρκετά σαφής σε αυτό! Όταν οι παππούδες είναι κοντά και ενεργοί στο μεγάλωμα των εγγονιών τους, κάνει καλό σε όλους! Τα παιδιά αποκτούν καλύτερες βάσεις και οι παππούδες γίνονται πιο υγιείς.

Η έρευνα δείχνει ότι οι γιαγιάδες και οι παππούδες που συμμετέχουν στο μεγάλωμα των εγγονιών τους προσθέτουν κατά μέσο όρο πέντε χρόνια στη ζωή τους! Μια απίθανη σύνδεση μεταξύ των γενεών που πραγματικά μόνο τυχαία δεν είναι!

Συνέχισε την ανάγνωση στο άρθρο γιατί έχει μεγάλο ενδιαφέρον!

Λίζα

Μοιράσου αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι γονείς. Όμως μην το αντιγράψεις χωρίς άδεια.

Βρείτε μας επίσης στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest

One Comment

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

You May Also Like