Γράμμα στο νήπιο που θηλάζει
Θήλασα και τα δύο μου παιδιά. Το πρώτο μου μικρό αποθήλασε όταν ήταν τριών ετών. Το δεύτερο μικρό μου όταν ήταν τεσσάρων.
Θήλασαν λοιπόν «μακροχρόνια» και ας μην ήξερα ότι θηλάζω μακροχρόνια όταν το έκανα. Δεν ήξερα ότι είχε όνομα δηλαδή. Αυτό που ήξερα είναι ότι ακολουθούσα τα παιδιά μου και εμένα.
Σου έχω μιλήσει πολλές φορές μέσα από την κατηγορία «Θηλασμός» για τα οφέλη του θηλασμού.
Από το πρωτόγαλα και το θηλασμό σε πρόωρα μωρά, μέχρι τα οφέλη του θηλασμού νηπίου.
Ο θηλασμός νηπίου είναι από τις μεγάλες προκλήσεις ακόμα στην κοινωνία μας. Σε μια κοινωνία που εθελοτυφλεί για πολλά θέματα, αλλά ο θηλασμός ενός νηπίου είναι ακόμα ταμπού για αυτήν.
Έτσι, όταν συνάντησα, όταν διάβασα το συγκινητικό και συγκλονιστικό γράμμα που έγραψε μια μαμά στο παιδί της, στο νήπιο που θηλάζει… “ακόμα”, ήταν σαν να το έγραψα εγώ η ίδια.
Και είναι πολύ πιθανό να βρεις και εσύ τον εαυτό σου μέσα.
“A letter to my nursing toddler” λοιπόν, και η λέξη toddler χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα νήπια μεταξύ περίπου 1 με 2,5 χρόνων. Αλλά ο θηλασμός νηπίου αφορά και μεγαλύτερες ηλικίες.
Σε μια κοινωνία που ο θηλασμός έξω από το σπίτι είναι “απαγορευτικός” σε νήπια αυτής της ηλικίας, αυτή η γυναίκα, αυτή η μαμά, περιγράφει μια εμπειρία της μέσα από ένα γράμμα που στέλνει στο παιδάκι της.
Γράμμα στο νήπιο που θηλάζει “ακόμα” λοιπόν…
Αγαπημένο μου παιδί
Ήσουν πολύ κουρασμένο. Περάσαμε πολύ ώρα μέσα στο αμάξι και μετά βρέθηκες σε ένα μέρος γεμάτο με ξένους. Έτριψες το ματάκι σου με το ένα σου χέρι και μου είπες «Γάλα;».
Αν ήμασταν στο σπίτι θα είχες χωθεί στην αγκαλιά μου, θα κούρνιαζες εκεί, θα σε αγκάλιαζα και θα θήλαζες μέχρι να κοιμηθείς. Στη συνέχεια θα σε έβαζα στο κρεβάτι σου και θα σου έδινα ένα φιλί.
Αλλά αυτή τη φορά αντέδρασα διαφορετικά.
Με είδες να κοιτάζω δεξιά και αριστερά στο δωμάτιο που ήταν γεμάτο με ξένους ανθρώπους, που δεν ήταν ποτέ μέρος της ζωής σου και που δεν σήμαιναν κάτι για σένα. Με είδες να κάθομαι αμήχανα στη θέση μου. Με είδες να κοκκινίζω. Μπερδεύτηκες.
Σε πλήγωσα και δε μπορούσες να καταλάβεις γιατί.
Σε έκανα να νιώσεις ότι ντρεπόμουν για σένα. Ντρεπόμουν. Έκανες ένα βήμα πίσω. Κοίταξες γύρω σου όπως είχα κοιτάξει εγώ και αναρωτήθηκες τι με έκανε τόσο νευρική.
Κοίταξα το μπερδεμένο προσωπάκι σου και πήρα μια απόφαση. Σε πήρα αγκαλιά, τράβηξα την μπλούζα μου και σε θήλασα. Κράτησα τα μάτια μου πάνω σου, γιατί δεν τόλμησα να κοιτάξω γύρω μου στο δωμάτιο. Φόρεσα ένα γλυκό χαμόγελο, ώστε να σιγουρευτείς ότι όλα ήταν εντάξει. Εκείνη την στιγμή έκανα μια σιωπηλή υπόσχεση σε σένα.
Να μη σε κάνω ποτέ ξανά να αισθανθείς ντροπή επειδή ζήτησες να θηλάσεις.
Δεν καταλαβαίνεις ότι είναι ταμπού στον πολιτισμό μας το θέαμα μιας γυναίκας να θηλάζει το παιδί της. Δεν καταλαβαίνεις ακόμα ότι η φυσική πράξη του θηλασμού κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν άβολα. Γιατί αναρωτιέμαι, θα έπρεπε; Δεν είναι κάτι που είναι φυσιολογικό για να το καταλάβεις.
Δεν υπάρχει κάτι στη φύση για το οποίο νιώθεις ντροπή.
Δεν είναι ντροπιαστικό το να βρίσκεις την άνεση να κάνεις κάτι που κάνεις όλη τη ζωή σου, κάθε μέρα και που σε φέρνει κοντά μου. Κάτι που κάνει τα απασχολημένα πόδια μου να σταματούν. Κάτι που κάνει τα απασχολημένα χέρια μου να χαϊδεύουν τα μαλλιά και τα μάγουλα σου.
Αγάπη μου, συγνώμη, υπόσχομαι να μη σου το ξανακάνω αυτό…
Η μανούλα
Μπορείς να διαβάσεις ακόμη περισσότερα στην κατηγορία Θηλασμός
Αλλά είναι σίγουρο ότι θα σου αρέσει πολύ το άρθρο “Νήπια που θηλάζουν: 6 μύθοι που καταρρίπτονται”
Λίζα
Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι γονείς. Όμως ΔΕΝ επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια ©
Ακολουθήστε μας αν θέλετε επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!
