Η Ελληνίδα γιαγιά δε σηκώνει κανόνες όταν κοιτάζει τα παιδιά σου – Έχει τους δικούς της
Η Ελληνίδα γιαγιά φροντίζει τα παιδιά μας δωρεάν – Αλλά τι μας κοστίζει τελικά;
Η γιαγιά είναι δώρο θεού, το έχω πει και το έχω γράψει και σε άρθρο. Και οι παππούδες βεβαίως βεβαίως, αλλά η εμπειρία μου είναι από την τύχη να έχουμε ενεργή γιαγιά. Και γι’ αυτό έγραψα για αυτήν.
Είμαστε ευγνώμονες για το ότι είναι εκεί για εμάς.
Οπότε σε καμία περίπτωση δεν απαξιώνω την προσφορά της.
Όμως είναι αλήθεια. Η Ελληνίδα γιαγιά και γενικά, οι γιαγιάδες και οι παππούδες που φροντίζουν τα παιδιά μας όσο δεν είμαστε εμείς εκεί, δε ζητάνε χρήματα (συνήθως δηλαδή). Οπότε είναι η πιο οικονομική λύση, συν ότι τα παιδιά βρίσκονται με δικούς μας ανθρώπους. Αλλά με ποιους άλλους τρόπους μας κοστίζει πραγματικά αυτή η δωρεάν φροντίδα;
Το σκέφτηκες ποτέ;
Είμαι σίγουρη, αλλά δεν τόλμησες να το ξεστομίσεις ποτέ για να μη σε χαρακτηρίσουν αχάριστη. Η Ελληνίδα γιαγιά δεν τα σηκώνει αυτά! Οπότε έλα να τα πούμε μεταξύ μας, δε θα το μάθει κανείς!
Έτσι λοιπόν μπορεί να μη βάζουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη, αλλά ξέρεις ότι οποιοσδήποτε κανόνας που θέτουμε για τα παιδιά μας, πετιέται από το παράθυρο πριν καν φύγουμε από το σπίτι της.
Υγιεινά φαγητά;
Τι και αν εσύ προσπαθείς να μάθεις στα μικρά σου να κάνουν υγιεινές επιλογές για να γλιτώσουν τα χρόνια που έχασες εσύ σε τόνους περίσσιας ζάχαρης; Τι και αν έχετε διαβάσει παραμυθάκια, έχεις κάνει πυργάκια με μπροκολοκουνουπίδια και διάβασες άπειρες μελέτες για τη σωστή διατροφή;
Η Ελληνίδα γιαγιά
Τι μοντέρνες χαζομάρες είναι αυτές καλέ; Αν το φαγητό δεν έχει το κατοχικό σύνδρομο με 5 κιλά λάδι μέσα, τι φαγητό είναι; Όσο για τα γλυκά; Και εσείς με γλυκά μεγαλώσατε και μια χαρά είσαστε, τι πάθατε; Μια χαρά σας μεγαλώσαμε, γιατί να αλλάξουμε τώρα τον δοκιμασμένο τρόπο;
Τα παιχνίδια;
Τζίντζιρι μίντζιρι είναι δύο λέξεις για να περιγράψουν όλα εκείνα τα μικρά πλαστικά παιχνίδια από ψιλικατζίδικα και από περίπτερα. Και ενώ εσύ όταν ήσουν μικρή ήταν απαγορευμένος καρπός όλα αυτά, τα παιδιά σου έχουν τόνους από δαύτα. Και ο αγώνας είναι άνισος όταν φτάνετε κοντά σε αυτά. Πρέπει κάθε φορά να εξηγείς, μα κάθε φορά από την αρχή, γιατί δεν μπορούμε να τα αγοράζουμε ξανά και ξανά. Συν του ότι εσύ φαίνεσαι η άκαρδη μάνα που δεν αγοράζεις κάτι που είναι φυσιολογικό να αγοράζει η Ελληνίδα γιαγιά.
«Άλλο εσύ, άλλο εγώ. Εγώ είμαι γιαγιά. Δικαιούμαι να τους τα παίρνω.»
Η ώρα στις οθόνες;
Ο κανόνας είναι απλός! Περιορισμένος χρόνος στις οθόνες, όχι πάνω από ένα χρονικό διάστημα. Τι και αν παλεύεις εσύ καημένη και προγραμματίζεις αυστηρά τι θα δουν τα παιδιά σου, πόση ώρα και σε ποια οθόνη από όλες; Οι κανόνες δεν ισχύουν στο σπίτι της γιαγιάς φυσικά. Όλα είναι ελεύθερα. Και τα παιδιά σου έχουν ψήσει τον εγκέφαλο τους σε ικανοποιητικό βαθμό όταν πλέον πηγαίνεις να τα πάρεις.
Η Ελληνίδα γιαγιά
-Δεν τους άφησα πολύ ώρα, απλά ήθελαν τα παιδιά να παίξουν λίγο παραπάνω.
-Μα έχουν τερματίσει όλες τις πίστες…
-Ναι, ναι, λίγη ώρα ήταν, μη νομίζεις.
Και εσύ θυμάσαι ότι όταν ήσουν μικρή σου έκρυβε το καλώδιο της τηλεόρασης για να μην μπορείς να δεις πάνω από μια συγκεκριμένη ώρα.
Η Ελληνίδα γιαγιά δεν είναι ίδια με την Ελληνίδα μάνα, μην ξεχνιόμαστε!
Όρια;
Τα μαξιλάρια του καναπέ λείπουν από τη θέση τους γιατί έγιναν σπιτάκι; Το δωμάτιο έγινε παιδότοπος; Κατέβασαν όλα τα επιτραπέζια που είχες όταν ήσουν μικρή από τα ράφια; Τα ίδια επιτραπέζια που σε εσένα απαγορευόταν γιατί «Ποιος θα τα μαζέψει;». Ενώ αυτά θα τα μαζέψει η ίδια η γιαγιά; Ο μικρός δεν ήθελε να φάει φαγητό και του έκανα ένα τοστάκι; Γιατί «κάτι» έπρεπε να φάει το παιδί; Δεν έπλυνε το βράδυ τα δόντια το παιδί γιατί «Βαριόταν ο καημένος, τον λυπήθηκα»;
Κανένα πρόβλημα! Κανένα όριο! Όλα τα όρια που προσπάθησες να βάλεις τον τελευταίο καιρό ξεπεράστηκαν πανηγυρικά τις λίγες εκείνες ώρες που έμειναν τα παιδιά με τη γιαγιά. Και φυσικά τώρα φτου και από την αρχή.
Ότι όριο και κανόνα και να θέσεις, θα αγνοηθεί. Η Ελληνίδα γιαγιά και γενικά οι γιαγιάδες και οι παππούδες θα κάνουν τα δικά τους. Το ξέρουμε αυτό.
Το ερώτημα είναι:
Πρέπει να προσπαθήσουμε και να επιμείνουμε σε κάποιους από τους κανόνες μας; Ή απλά πρέπει να το αποδεχτούμε ότι αυτό είναι το «κόστος» της δωρεάν φροντίδας;
Ένα σύντομο διάλειμμα από τους κανόνες του σπιτιού μας δεν βλάπτει; Ή η αγνόηση των κανόνων από τις γιαγιάδες υπονομεύει εμάς τους γονείς;
Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση.
Εξαρτάται πάντα από τη συχνότητα που τα παιδιά βρίσκονται με τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Αν είναι κάτι σπάνιο, είναι λογικό να είναι πιο χαλαρές. Και είναι οκ. Αν πρόκειται για καθημερινή επαφή, τότε θα πρέπει να είμαστε πιο προετοιμασμένοι. Όσο αυτό είναι εφικτό. Πχ. να εισάγουμε ειδικές εφαρμογές ελέγχου για τις ώρες στις οθόνες.
Αν και ακόμη προσπαθώ να πω και να ξαναπώ τους κανόνες πριν παραδώσω τα παιδιά στη γιαγιά τους, ξέρω πια ότι δε θα τηρηθούν. Τους ξαναλέω για να μείνει έστω κάτι. Δεν μπαίνω πια στη διαμάχη αυτή.
Βλέπω το φως στα μάτια τους όταν βρίσκονται μαζί της. Βλέπω την αγάπη και την χαρά. Βλέπω τη ζωή που παίρνει και η Ελληνίδα γιαγιά από τα εγγόνια της. Και είναι μια καλή συμφωνία αυτή. Δεν θέλω να τους την χαλάσω. Δε με πειράζει πια τόσο πολύ. Αυτό που δίνει η γιαγιά μας είναι πολύ περισσότερο από τους κανόνες. Και ας ξέρω ότι θα φάνε περισσότερη ζάχαρη και ας ξέρω ότι δεν πλένουν πάντα τα δοντάκια. Μου αρκεί που ξέρω επίσης ότι κάνουν όμορφες αναμνήσεις. Και είναι ok. ❤️
Κοινοποίησε λοιπόν αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι γονείς! Όμως μην το αντιγράψεις χωρίς άδεια.
Ακολούθησε μας επίσης στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!
