Η μαμά δεν υπάρχει στις φωτογραφίες. Συνήθως δηλαδή. Η μαμά δεν είναι πουθενά στις φωτογραφίες.
Είναι γεγονός για τις περισσότερες από εμάς. Απλά δεν είμαστε σε φωτογραφίες. Και αν δεν με πιστεύεις κάνε μια βόλτα στις φωτογραφίες σου των τελευταίων χρόνων και μέτρα.
Ειλικρινά, κάνε έναν απολογισμό.
Πόσες φωτογραφίες έχεις εσύ μόνη σου ή με τα παιδιά και πόσες έχουν οι υπόλοιποι της οικογένειας; (που δεν είναι selfie να φαίνεται το 1/3 σου, εννοώ να σε τράβηξε κάποιος άλλος)
Γιατί η μαμά είναι ως επί το πλείστον εκείνη που τραβάει τις φωτογραφίες. Αλλά και όταν κάποιος προθυμοποιείται να τραβήξει τη μαμά φωτογραφία, κάτι μπορεί να συμβεί.
Θα είναι το πιθανότερο κουνημένες, θολές, στα πολύ γρήγορα, ή χωρίς καθόλου μαμά.
Γιατί μπορεί κανείς να μην έχει διάθεση να την βγάλει.
Γιατί το μωρό έκλαιγε εκείνη τη στιγμή και έχει προτεραιότητα. Γιατί τα «Μαμάαααα» των μικρών την παίρνουν από το χεράκι για να τα πάει στην τουαλέτα, να τα βγάλει από την θάλασσα, να δώσει το κουλουράκι που είναι μέσα στην τσάντα και δεν το βρίσκει κανείς ποτέ, εκτός από τη μαμά.
Και ίσως κάποιες φορές γιατί δε θέλει να είναι στη φωτογραφία γιατί «μισεί» τον τρόπο που δείχνει με το μαγιό της αυτή τη στιγμή. Ίσως κάποια άλλη στιγμή να είναι καλύτερα, αλλά τώρα να νιώθει αλλιώς…
Και ίσως να θέλει να βγει την καλοκαιρινή φωτογραφία αλλά πολύ προσεκτικά, μη τυχόν και φανεί κάτι από αυτά που δεν βλέπουμε ποτέ στα «τέλεια» και επεξεργασμένα social media.
Να έχει σωστή γωνία λήψης, σωστό φωτισμό, σωστή στιγμή. Και ίσως μόλις δει τη φωτογραφία να πει άστο καλύτερα και να θέλει να τη σβήσει.
Και κάπως έτσι μπορεί να φτάσουμε στο σημείο που η μαμά δεν είναι πουθενά στις φωτογραφίες.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι οι φωτογραφίες δεν υποτίθεται σε καμία περίπτωση ότι αποτυπώνουν την τελειότητα, όπως μας έχει εντυπωθεί στο μυαλό μας.
Υποτίθεται ότι απαθανατίζουν πραγματικές, αληθινές στιγμές. Από εκείνες που θα βλέπουμε μετά από χρόνια και θα ευχαριστούμε που τις έχουμε αποτυπώσει σε μια εικόνα. Σε ένα γλυκό και εύκολο κλικ.
Σκέψου πόσο δύσκολο και σπάνιο ήταν κάποτε να βγάλουν μια φωτογραφία οι άνθρωποι, πόσο πιο τυχεροί είμαστε σε αυτό το κομμάτι.
Όμως αλήθεια, θυμήσου ότι κάποτε η υπόθεση «φωτογραφία» ήταν πάντα οικογενειακή! Δηλαδή ζητούσαν οι γονείς μας ακόμη και από ξένους να μας τραβήξουν όλους μαζί μια φωτογραφία. Κάτι που κάνουμε πολύ πιο σπάνια… Στην καλύτερη θα προσπαθήσουμε να χωρέσουμε όλοι σε μια selife και όποιος βγήκε – βγήκε.
Και είναι κρίμα γιατί πρόκειται για στιγμές που θέλουμε να δουν τα παιδιά μας όταν θα αναπολούν τις καλοκαιρινές αναμνήσεις της παιδικής τους ηλικίας, όπως κάναμε και εμείς με τις επικές φωτογραφίες με τη μαμά μας και όλη την οικογένεια από το camping, από τη θάλασσα, από τις διακοπές!
Θα τις βλέπουν και θα ξέρουν ότι ήμασταν εκεί μαζί.
Στο κολύμπι και τα πλατσουρίσματα στη θάλασσα και στην πισίνα. Στο γέλιο, στη χαρά, στη διασκέδαση. Στο πώς απολαμβάναμε ο ένας την παρέα του άλλου.
Είμαστε παντού για τα παιδιά μας, αλλά είναι καιρός να είμαστε σε ακόμη περισσότερες φωτογραφίες κάθε εποχή του χρόνου. Σκόπιμα.
Γιατί έχει σημασία.
Ας θυμηθούμε λοιπόν, ότι δεν μπορούμε να είμαστε για πάντα μαζί τους. Αλλά αυτή η φωτογραφία θα μείνει για πάντα!
Πριν φύγεις, θα βρεις εξαιρετικό ενδιαφέρον σε δύο ακόμη άρθρα για το θέμα. Το “Γιατί δεν είσαι ποτέ στις φωτογραφίες μας μαμά;” που πραγματεύεται το μετά και το αύριο. Που είμαστε άραγε στις φωτογραφίες; Που θα είμαστε μετά από χρόνια όταν θα τις κοιτάζουμε παρέα με τα παιδιά μας; Ίσως και με τα εγγόνια μας.
Οπωσδήποτε να περάσεις και από το “Ο viral κανόνας της μαμάς που δεν έχει πει ποτέ στα παιδιά της”. Αλλά που αλήθεια της άλλαξε τη ζωή!
Λίζα
Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι γονείς. Όμως ΔΕΝ επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια
Ακολουθήστε μας αν θέλετε επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!