Είμαι πιο ευτυχισμένη όταν το σπίτι μου είναι καθαρό

Είμαι πιο ευτυχισμένη όταν το σπίτι μου είναι καθαρό

Μη φανταστείς από το τίτλο ότι είμαι τρελή με τη καθαριότητα και το συμμάζεμα. Κάθε άλλο, το σπίτι μου μερικές φορές πλέον θυμίζει ζούγκλα που κάποιος ξέχασε τη βρύση της ακαταστασίας ανοιχτή.

Είμαι εργαζόμενη μάνα που φεύγω νωρίς από το σπίτι και γυρνάω αργά το βράδυ. Και δε το λέω να για να δικαιολογηθώ αλλά για να δώσω μια εικόνα.

Φέτος το καλοκαίρι που είχα άδεια, μπαίνει μια μέρα ο σύντροφος μου στο σπίτι και μου λέει «Το σπίτι μυρίζει… ανεργία». (μου πήρε λίγη ώρα να «αποκρυπτογραφήσω» τη φράση του 🙂 )

Και καταλαβαίνω ότι αντιλαμβάνεται και εκείνος τη διαφορά. Όσο ήμουν άνεργη, το σπίτι ήταν πάντα συμμαζεμένο και καθαρό.

Όμως η εποχή που άρχισα να δουλεύω πάλι, συνέπεσε και με τη μετάλλαξη του Mini Me σε τρομερό νήπιο! Που θέλει όλα τα παιχνίδια του σε όλο το σπίτι και που όσες φορές και να τα συμμαζέψεις εκείνα θα γυρίσουν πίσω στο σαλόνι περισσότερα αυτή τη φορά!

Υπήρξαν περίοδοι που ένιωθα τρομερά κουρασμένη για να κάνω το οτιδήποτε στο σπίτι. Και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Αλλά δεν θέλω ένα σπίτι που δεν μου αρέσει. Γυρνούσα από τη δουλειά, έκανα μπάνιο τον εαυτό μου και το Mini Me και πέφταμε για ύπνο.

Τότε ήταν που το πρόβλημα γιγαντωνόταν.

Το σπίτι μου που παλιά στόλιζα και καθάριζα, που λάτρευα και συμμάζευα, άρχισα να το μισώ. Και δεν ένιωθα καλά. Ένιωθα πως οτιδήποτε και αν κάνω δεν θα έχει νόημα πια.

Έκανα τα απολύτως απαραίτητα και αυτά κρατούσαν τόσο λίγο.

Μέσα σε λίγες ώρες ήταν και πάλι σαν να μην είχα καθαρίσει και συμμαζέψει ποτέ.

Παιχνίδια από εδώ, χαρτιά από εκεί, στοίβες από άχρηστα αντικείμενα πάνω στη τραπεζαρία που είναι το πρώτο «ακουμπιστήρι» μόλις μπαίνεις σπίτι, άπειρα παπούτσια στην είσοδο του σπιτιού (από μπότες μέχρι σαγιονάρες, δεν έχουμε πρόβλημα, παντός καιρού).

Ρούχα πάνω στη καρέκλα και αντικείμενα που βρίσκονται παντού γιατί «Δε βαριέσαι; Αφού θα τα χρησιμοποιήσουμε και αύριο γιατί να τα συμμαζέψω;».

Και από την άλλη είναι τόσες πολλές οι δουλειές και τόσο λίγος ο χρόνος! Τι να κάνω και τι να αφήσω; Να σκουπίσω ή να σιδερώσω; Αν σκουπίσω δεν θα έχουμε ρούχα να φορέσουμε αύριο! Αν σιδερώσω θα συνεχίζουμε να πατάμε στα σκουπιδάκια και θα τα μεταφέρουμε σε όλο το σπίτι; Ουφ!

Η εικόνα ενός σπιτιού που δεν είναι όπως την θέλω με έκανε να μη θέλω να πάω σπίτι μου, να κλείνω τα μάτια στο χαμό, να μου φταίνε όλα και να φέρνω στην επιφάνεια κάθε είδους πρόβλημα.

Μου δημιουργούσε ένα αόρατο στρες που δεν μπορούσα να το διανοηθώ ότι προέρχεται από αυτό!

Μια μέρα η μαμά μου, μου είπε ότι μέρος του προβλήματος μου είναι και αυτό. Το καταφύγιο μου πλέον δεν ήταν δικό μου, δεν ήταν αυτό που είχα συνηθίσει και με νευρίαζε πολύ!

Τότε ήταν που το επεξεργάστηκα στο κεφάλι μου. Όταν το σπίτι μου είναι καθαρό και συμμαζεμένο με κάνει πιο χαρούμενη, πιο ευτυχισμένη! Έχει πολύ μεγάλη σημασία για την καλή ψυχολογία σου, να είναι ο χώρος σου όπως τον θες.

Και εγώ τον ήθελα και πάλι όμορφο!

Με έβαλα σε πρόγραμμα. Έκανα ένα καλό, οργανωμένο ξε – καθάρισμα. Έδιωξα τα περιττά, σουλούπωσα τα ασυμμάζευτα και υποσχέθηκα να κάνω όσο μπορώ… συντήρηση! Αποφάσισα να αγαπήσω και πάλι το σπίτι μου για να με ξαναγαπήσει και αυτό. Για να νιώθω καλά εκεί μέσα.

Πήρα και μερικά διακοσμητικά (το χρωστούσα στο σπιτάκι μου, το είχα αφήσει καιρό χωρίς έστω μια μικρή ανανέωση) όπως αυτό της φωτογραφίας το οποίο κόλλησα στο τοίχο της κρεβατοκάμαρας, έτσι ώστε να το βλέπω κάθε φορά που ξυπνάω και να μη ξεχνάω κάποια πράγματα. 🙂

Σιγά σιγά το έφερα και πάλι στα μέτρα μου. Προσπαθώ να μην αφήνω για αύριο αυτό που μπορώ να κάνω σήμερα. Κάθε Σάββατο που είναι μέρα γενικής καθαριότητας για μένα, καθαρίζω το σπίτι το πρωί, πάμε για ψώνια με το μικρό και όταν γυρίζουμε νιώθω υπέροχα!

Ένα καθαρό σπίτι, ένα σπίτι που το αγαπώ και το νιώθω δικό μου και είμαι πιο ευτυχισμένη μέσα σε αυτό!

Όχι ένα σπίτι αποστειρωμένο, απαγορευτικό. Ένα σπίτι που ζούμε μέσα, παίζουμε, γελάμε, σκορπάμε, συμμαζεύουμε, και τα κάνουμε όλα πάλι από την αρχή! 🙂

UPDATE: Το κείμενο αυτό το έγραψα ενώ είχα μόνο ένα παιδί. Ακόμη νιώθω πιο ευτυχισμένη και ήρεμη όταν (σπάνια) το σπίτι είναι καθαρό και συμμαζεμένο, αλλά όταν ήρθε και ο μικρός Mini Me Junior – Φοίβος στη ζωή μας τα πράγματα έγιναν κάπως έτσι Tips για να είναι το σπίτι πάντα βρώμικο και ασυμμάζευτο

Μη φύγεις αν δεν το διαβάσεις! 🙂

Λίζα

Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι. Όμως ΔΕΝ επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια ©

Ακολούθησε μας αν θέλεις επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!