Και τι στο καλό έκανες όλη μέρα σπίτι άραγε;

Και τι στο καλό κάνεις όλη μέρα σπίτι;

Και τι στο καλό έκανες όλη μέρα σπίτι άραγε;

Άφησε με να σου διηγηθώ μια σύντομη ιστορία.

Μια μέρα ένας άντρας γύρισε σπίτι από τη δουλειά του. Πάρκαρε, βγήκε από το αμάξι του και προχώρησε προς το σπίτι του. Ακριβώς όπως έκανε κάθε μέρα.

Όμως μόλις πλησίασε προς το σπίτι, τον περίμενε μια περίεργη έκπληξη! Η πόρτα του σπιτιού ήταν μισάνοιχτη! Αυτό τον έκανε να ανησυχήσει κάπως. Δεν είχε ξανασυμβεί. Κάτι δεν πάει καλά εδώ, σκέφτηκε.

Μπήκε σιγά σιγά μέσα και αντίκρυσε τα παιδιά τα οποία ήταν ακόμα με τις πιτζάμες τους. Δεν είχαν πάει στο σχολείο τους και στα χέρια τους κρατούσαν άδεια κουτιά από τρόφιμα. Φαίνεται ότι πεινούσαν και έφαγαν ότι βρήκαν στα ντουλάπια.

Προχωρώντας λίγο πιο μέσα στο σαλόνι, ένα χάος τον περίμενε.

Τα μαξιλάρια του καναπέ ήταν πεταμένα κάτω και τα ριχτάρια βρισκόταν στο πάτωμα. Η τηλεόραση ήταν ανοιχτή και η φωνή ήταν δυνατά. Σε όλο το χώρο έβλεπε σκορπισμένα παιχνίδια, ανακατεμένα ρούχα και πεταμένα παπούτσια.

Άρχισε να φωνάζει το όνομα της γυναίκας του αλλά δεν έπαιρνε καμία απάντηση. Τι στο καλό έγινε;

Και τι στο καλό κάνεις όλη μέρα σπίτι;

Πλησιάζοντας αργά και με φόβο πια στην κουζίνα, είδε τον νεροχύτη να έχει ξεχειλήσει από τα πιάτα και τα ποτήρια της προηγουμένης μέρας. Δεν είδε πουθενά κατσαρόλα ή ταψί με σημερινό φαγητό. Μόνο τα αποφάγια από το βραδινό που έφαγαν όλοι μαζί την προηγούμενη μέρα.

Κάποια δημητριακά ήταν χυμένα στον πάγκο της κουζίνας, η πόρτα του ψυγείου ήταν ανοιχτή διάπλατα, η τροφή του σκύλου πεταμένη στο πάτωμα και ο σκύλος; Ο σκύλος πουθενά! Αλλά οι πατημασιές του με χώματα και λάσπες ήταν πολύ ευδιάκριτα, οπότε σίγουρα κάπου εδώ γύρω θα ήταν, δεν μπορεί!

Άρχισε να τρομάζει πια. Κάτι συνέβη σίγουρα, τέτοιο χαμό δεν είχε δει ποτέ ξανά στο σπίτι τους!

Με πιο γρήγορο βήμα περπάτησε προς το μπάνιο. Έψαχνε τη γυναίκα του. Σίγουρα κάτι της συνέβη, ίσως κάτι κακό. Δεν μπορεί! Πάντα όταν γυρνούσε στο σπίτι τον υποδεχόταν στην πόρτα. Ή τέλος πάντων σε ένα εμφανές σημείο του σπιτιού. Δε χρειάστηκε να την ψάξει ποτέ. Πάντα τον περίμενε και τον ρωτούσε τι κάνει και πώς πέρασε τη μέρα του.



Άνοιξε την πόρτα του μπάνιου και έκλεισε το πλυντήριο που τσίριζε γιατί είχε τελειώσει την πλύση. Ποιος ξέρει εδώ και πόση ώρα; Σήκωσε τα πεταμένα σαμπουάν και τις πετσέτες από το πάτωμα και τράβηξε το καζανάκι.

Οδοντόβουρτσες και οδοντόκρεμες πεταμένες μέσα στο νεροχύτη.

Προσπάθησε να μαζέψει και το απλωμένο χαρτί υγείας σε χιλιόμετρα που ξέρει πόσο λατρεύουν τα παιδιά τους να παίζουν με αυτό αλλά δεν τους αφήνει ποτέ η μαμά. Το ξέρει ότι δεν τους αφήνει. Τώρα πώς τους άφησε;

Όχι, όχι, κάτι δεν πάει καθόλου καλά εδώ πέρα.

Σχεδόν του ήρθε να βάλει τα κλάματα! Ήταν πια σίγουρος ότι κάτι συνέβη στη γυναίκα του, άλλωστε αν ήταν όλα καλά δεν υπήρχε περίπτωση να τα άφηνε όλα έτσι στην τύχη τους!



Καθώς κατευθυνόταν προς την κρεβατοκάμαρα, άρχισε να φωνάζει πιο δυνατά το όνομα της γυναίκας του φοβισμένος και πολύ ανήσυχος πια.

Μέσα του παρακαλούσε να είναι όλα καλά, αλλά φοβόταν για αυτό που θα αντίκρυζε. Άρχισε να τρέμει…

Άνοιξε με φόρα την πόρτα της κρεβατοκάμαρας και είδε τη γυναίκα του ξαπλωμένη με το αγαπημένο της βιβλίο στο χέρι, ενώ φορούσε ακόμη τις πιτζάμες.

Εκείνη γύρισε το βλέμμα της ήρεμα, τον κοίταξε, χαμογέλασε και του είπε με ήρεμη φωνή.

«Καλώς τον! Όλα καλά; Πώς ήταν η μέρα σου;»

Ο άντρας μπερδεμένος και σαστισμένος τη ρώτησε… «Συγνώμη… τι ακριβώς έγινε εδώ σήμερα;»



Εκείνη πάλι του χαμογέλασε και απάντησε:

«Θυμάσαι που γυρνάς κάθε μέρα στο σπίτι από τη δουλειά και με ρωτάς τι στο καλό έκανα όλη μέρα;»

«Ναι», είπε ο άντρας. Τότε εκείνη του απάντησε «Ε λοιπόν, σήμερα δεν το έκανα».

Αυτή είναι μια σύντομη ιστορία λοιπόν για την εκτίμηση και αν θέλεις μπορείς και να αντιστρέψεις τους ρόλους του άντρα και της γυναίκας. Ή να βάλεις έναν εργοδότη με έναν εργαζόμενο ή δυο συναδέλφους. Ή δύο φίλους ή συγκάτοικους. Ή ότι άλλο ταιριάζει σε εσένα.

Θυμήσου. Ποτέ μην υποτιμάς την προσπάθεια του άλλου. Ποτέ μην υποθέτεις ότι γνωρίζεις ήδη πόσο μεγάλη ή μικρή είναι η προσπάθεια του, αν δεν έχεις πλησιάσει καν στα παπούτσια εκείνου που την κάνει.

Λίζα

Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι. Όμως ΔΕΝ επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια ©

Ακολούθησε μας αν θέλεις επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

You May Also Like