Μαμά στα 46 μου – Τι να ξέρετε για τις μεγαλύτερες μαμάδες

μαμά στα 46 μου

Μαμά στα 46 μου – Τι να ξέρετε για τις μεγαλύτερες μαμάδες

Αλήθεια; Πώς είναι να είσαι μαμά μετά τα 40;

Οι γυναίκες που πλησιάζουν σε αυτή την ηλικία και υπάρχει ακόμη επιθυμία για ένα παιδί, ή για ένα ακόμα παιδί, έχουν πολλά ερωτήματα.

Η Άννα έγινε για τρίτη φορά μαμά στα 46 της. Και αυτή είναι η ιστορία της, μιλώντας στο mamamia.com για όλα όσα, όπως λέει και η ίδια, θα ήθελε να ξέρουν οι άνθρωποι για τις μεγαλύτερες μαμάδες. Έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα όσα λέει.

Διάβασε την ιστορία της Άννας:

Όταν έγινα 40 ετών ήμουν σίγουρη ότι δε θέλω άλλο παιδί. Είχα ήδη 2 κόρες και ο άντρας μου έκανε στείρωση. Παράλληλα, ανάμεσα στις εγκυμοσύνες των κοριτσιών μου είχα και μια εγκυμοσύνη που δεν προχώρησε. Οπότε το είχα κλείσει το κεφάλαιο.

Τουλάχιστον έτσι νόμιζα…

Στα 41 μου χώρισα με τον πατέρα των κοριτσιών μου. Έκανα σχέση με έναν νεότερο άντρα από εμένα χωρίς προηγούμενο γάμο και παιδιά. Το ότι θα θυσίαζε την ευκαιρία να γίνει βιολογικός πατέρας δικών του παιδιών ήταν κάτι που με ανησυχούσε. Αλλά εκείνος με διαβεβαίωνε ότι αυτό δεν θα ήταν ποτέ ανασταλτικός παράγοντας για να είμαστε μαζί.

Επομένως αυτό συμφωνήσαμε. Όχι άλλα παιδιά.

Όμως όταν τον έβλεπα πόσο καλός πατριός ήταν με τα κορίτσια μου, η γνώμη μου άλλαξε. Το ξανασυζητήσαμε και καταλήξαμε μαζί ότι θα προσπαθήσουμε και ότι γίνει.

Δε θα ζητήσουμε τη βοήθεια της ιατρικής, δε θα κάνουμε υποβοηθούμενη, δε θα αναζητούσαμε θεραπεία. Δηλαδή ότι προκύψει.

Άλλαξα τον τρόπο ζωής μου επιλέγοντας πιο υγιεινές συνήθειες, παρακολουθούσα τον κύκλο μου και την ωορρηξία μου. 12 μήνες αφού παντρευτήκαμε ένα θετικό τεστ και μια αποβολή. Έξι μήνες μετά το ίδιο.

Στα 45α γενέθλια μου, ο γυναικολόγος μου, μου είπε ότι ίσως πρέπει να κλείσω το κεφάλαιο και να αρχίσω αντισύλληψη.

Έτσι κάποιους μήνες αργότερα, έκλεισα ραντεβού για να βάλω σπιράλ. Αλλά την εβδομάδα που ήταν να πάω… είχα δύο τρεις μέρες καθυστέρηση (ναι, ακόμα μετρούσα).

Έκανα ένα τεστ και ήταν οι 2 πιο έντονες ροζ γραμμούλες που είχα δει ποτέ μου. Ακόμη μπορώ να θυμηθώ τη συγκίνηση και τον τρόμο που είχα.



Στον πρώτο υπέρηχο προσπαθούσα να είμαι συγκρατημένη. Θα ακούσουμε καρδούλα; Ή πάλι θα απογοητευτώ; Και όμως ακούσαμε καρδούλα δυνατά και καθαρά! Παρόλα αυτά τη χαρά μου επισκίασε η γιατρός που μου έκανε τον υπέρηχο.

«Το θέλατε ή προέκυψε;»

«Καταλαβαίνεις ότι η πιθανότητα για σύνδρομο Down σε αυτή την ηλικία είναι 1:7;»

Έπειτα μου έδωσε μια λίστα επιλογών, από τις οποίες το να αποκτήσω ένα μωρό ήταν στο τέλος.

Δε δώσαμε σημασία και προχωρήσαμε.

Κάναμε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις για την ηλικία μου. Όταν ήμουν περίπου 11 εβδομάδων το είπα και στα κορίτσια μου. Η 18χρονη κόρη μου ήταν χαρούμενη αλλά πάρα πολύ φοβισμένη. Φοβόταν πολύ για την υγεία μου, επειδή διάβασε ότι μια εγκυμοσύνη σε μεγάλη ηλικία έχει κινδύνους για τη μαμά.

Η εγκυμοσύνη μου τελικά ήταν παιχνιδάκι, ακόμα και για μια «ηλικιωμένη μαμά». Δεν ήμουν καθόλου άρρωστη. Δούλευα ως δασκάλα μέχρι και δύο μέρες πριν τη γέννα.



Λόγω της ηλικίας μου, θα έκανα εισαγωγή για πρόκληση στις 40 εβδομάδες. Αλλά τα νερά μου έσπασαν το πρωί εκείνης της ημέρας.

Τα κορίτσια μου ήταν εκεί για να δουν τον αδερφό τους. Το γεγονός ένωσε την οικογένειά μας με έναν τρόπο που κανένα άλλο γεγονός δεν θα το κατάφερνε.

Μαμά στα 46 μου – Τι να ξέρετε για τις μεγαλύτερες μαμάδες
Η Άννα όταν έγινε μαμά στα 46 της χρόνια

Αν με ρωτάτε αν φοβόμουν να γίνω μαμά στα 46 μου…

Ναι φοβόμουν. Αλλά οι λόγοι που με έκαναν να φοβάμαι και να ανησυχώ προερχόταν κυρίως από άλλους. «Πιστεύεις ότι είναι δίκαιο για το μωρό;» «Κι αν πεθάνεις;» «Σκέφτηκες ότι πριν καν τελειώσει το σχολείο εσύ θα είσαι ήδη συνταξιούχος;».

Οι αυριανές ανησυχίες στερούν την ευτυχία από το σήμερα. Γι’ αυτό τις έθαψα βαθιά.

Είναι γεγονός ότι ο γιος μου δε θα έχει τη μαμά του όσο θα την έχουν οι αδερφές του και αυτό με στενοχωρεί, αλλά δεν μπορώ να το αλλάξω. Όμως γνωρίζοντας το, πάντα δουλεύουμε για ποιοτικό χρόνο μαζί του.

Τώρα που έκλεισε τα 17, είμαι λίγο πιο χαλαρή. Ο γιος μου είναι (σχεδόν) αυτάρκης και έχει έναν πατέρα με εμμονή στην υγιεινή ζωή, που μπορεί να ζήσει μέχρι τα 100 του! Επίσης έχει δύο καταπληκτικές μεγάλες αδερφές. Δεν φοβήθηκα στιγμή ότι αν φύγω δε θα έχει κανέναν δίπλα του.



Δεν είναι καθόλου το ίδιο να είσαι μεγαλύτερη μαμά, ειδικά μαμά στα 46

Βλέπω ότι ο γιος μου μεγαλώνει διαφορετικά από ότι μεγάλωσαν οι κόρες μου. Σε αυτή την ηλικία είμαστε πολύ πιο άνετοι οικονομικά. Έχουμε καλύτερο σπίτι. Και έχουμε επίσης πολύ περισσότερο χρόνο να αφιερώσουμε μόνο σε αυτόν.

Μαζί έχουμε ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Μοιραζόμαστε την αγάπη του για το θέατρο και δεν έχουμε χάσει ποτέ κανένα από τα παιχνίδια του στο μπάσκετ.

Το μειονέκτημα για το παιδί

Είναι ότι είμαστε ίσως λίγο πιο αυστηροί από τους γονείς των φίλων του. Και επίσης ότι η έκθεσή του σε συζητήσεις ενηλίκων τον έχει ωριμάσει νωρίς, δίνοντάς του μια ισχυρή κοινωνική συνείδηση. ​Αυτό μερικές φορές τον φέρνει σε αντίθεση με τους συνομηλίκους του. Επίσης είχε κοπέλες των οποίων οι γιαγιάδες έχουν ίδια ηλικία με εμένα. Υποθέτω ότι είναι λίγο περίεργο, αλλά δεν φαίνεται να τον ενοχλεί.

Το θετικό για εμένα

Είναι ότι το να είμαι μητέρα είναι η μεγαλύτερη χαρά μου. Από τα 26 μου δεν έχω μείνει ποτέ χωρίς παιδί στο σπίτι.

Το να τον βλέπω να μεγαλώνει είναι η απόλαυση επίσης ζωής μου. Κάτι που μου έλειψε με τα κορίτσια μου γιατί πάντα ήμουν πολύ απασχολημένη και έχανα τα σημαντικά ορόσημα τους. Έχοντας εμπειρία, έχω μάθει να επιλέγω επίσης μάχες μου, οπότε σπάνια τσακωνόμαστε.



Επίσης, για να συμβαδίσω με ένα νήπιο/παιδί/έφηβο, έπρεπε να διατηρήσω σε πολύ καλή κατάσταση τη φόρμα μου. Με μεγάλη επίγνωση προσπαθώ να διατηρώ τον εαυτό μου υγιή. Έχω επίσης και 4 πανέμορφα εγγόνια και έναν ενεργό, νεότατο θείο που με βοηθάει να τα φροντίζουμε μαζί όταν δουλεύουν οι κόρες μου.

Το μειονέκτημα για εμένα

Ίσως το ότι δεν σταμάτησα ποτέ να τρέχω τα πρωινά Σαββάτου σε αθλητικές δραστηριότητες; Πλάκα κάνω. Ειλικρινά δεν βρίσκω κανένα μειονέκτημα.

Το μωρό-θαύμα μου, μετατρέπεται ακριβώς στον άντρα που ήλπιζα να γίνει. Κάθε ευχή και όνειρο που είχα όταν είδα εκείνες τις 2 γραμμούλες, αυτό το μικροσκοπικό σωματάκι, αυτό το χεράκι, είναι ακριβώς μπροστά μου.

Κάθε βράδυ καθώς πάει για ύπνο φωνάζει: «Σ’ αγαπώ μαμά, σ’ αγαπώ μπαμπά».

Υπάρχει κάτι περισσότερο να ζητήσεις για να είσαι ευτυχισμένος; Σε όποια ηλικία και αν είσαι.

Λίζα

Κοινοποίησε αυτή την όμορφη ιστορία για να εμπνευστούν και άλλοι γονείς! Όμως μην την αντιγράψεις χωρίς άδεια.

Ακολουθήστε μας στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!

 

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest

One Comment

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

RECENT POSTS
FOLLOW ME ON

You May Also Like