Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα μαμά, εγώ σε έβλεπα
Όταν ήμουν μικρή ζωγράφιζα συχνά τη μαμά μου.
Και είχε πάντα στέμμα. Ήταν πάντα πριγκίπισσα.
Και ας μην της άρεσαν ποτέ οι πριγκίπισσες.
Έβλεπε τις ζωγραφιές μου και χαμογελούσε. “Σου φαίνομαι σαν πριγκίπισσα πουλάκι μου;” με ρωτούσε και εγώ αναρωτιόμουν γιατί της κάνει εντύπωση!
Αφού είναι! Στην καρδιά μου, στο παιδικό μου μυαλό, στην ψυχή μου.
Εκείνη δεν το έβλεπε το έβλεπα όμως εγώ.
Και τότε συνάντησα το ποίημα της Mary Rita Schilke Sill.
Όλα εκείνα που δεν έβλεπε εκείνη και έβλεπα εγώ.
Και τότε έρχεται η δική μου σειρά να αναρωτηθώ. Βλέπουν τα ίδια και τα παιδιά μου;
Διαβάστε το εξαιρετικό ποίημα που μου έφερε δάκρυα στα μάτια:
Μαμά
Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα…
Σε είδα να κρεμάς την πρώτη μου ζωγραφιά στο ψυγείο μας. Και αμέσως με έκανες να θέλω να φτιάξω άλλη μια!
Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα…
Σε είδα να νοιάζεσαι και να ταΐζεις ένα αδέσποτο ζωάκι. Και αμέσως σκέφτηκα ότι πρέπει να νοιαζόμαστε για τους αδύναμους.
Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα…
Σε είδα να φτιάχνεις το αγαπημένο μου γλυκό. Και αμέσως κατάλαβα ότι τα μικρά πράγματα είναι τα πιο σημαντικά.
Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα…
Σε ένιωσα που ήρθες στον ύπνο μου να με φιλήσεις. Και αμέσως ένιωσα την αγάπη.
Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα…
Σε είδα να δακρύζεις. Και τότε έμαθα ότι κάποια πράγματα πληγώνουν βαθιά, αλλά είναι εντάξει να δείχνεις τα συναισθήματα σου.
Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτουσα…
Σε είδα να νοιάζεσαι για εμένα. Και τότε ήθελα όταν μεγαλώσω να σου μοιάσω έστω και λίγο.
Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα… εγώ σε κοιτούσα! Και θέλω να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα όσα είδα… όταν εσύ νόμιζες ότι δεν σε έβλεπα.
Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα μαμά, εγώ σε έβλεπα…
*Επιμέλεια κειμένου-Ελεύθερη μετάφραση Λίζα
Κοινοποίησε λοιπόν αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι γονείς! Όμως μην το αντιγράψεις χωρίς άδεια.
Ακολούθησε μας επίσης στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!
