Περίμενα να έρθεις μαμά, αλλά εσύ μου έλεγες μόνο «Σςς, ξάπλωσε»
Με έβαλαν στο κρεβατάκι μου και έκλεισαν την πόρτα. Όλα γύρω μου ήταν σκοτεινά.
Στην αρχή δεν κατάλαβα πολλά. Ανησύχησα και άρχισα να φωνάζω τους γονείς μου.
Άκουσα την πόρτα να ανοίγει και σκέφτηκα «Ουφ, πάλι καλά! Με άκουσαν που τους φώναξα!». Όμως τότε άκουσα μια φωνή που μου έλεγε «Σςς, ξάπλωσε». Και η πόρτα ξαναέκλεισε.
«Δεν μπορεί, κάτι δεν κατάλαβαν» σκέφτηκα. Άρχισα πάλι να τους φωνάζω. Αλλά και πάλι άκουσα ένα «Σςς, ξάπλωσε», από μακριά αυτή τη φορά.
Μα γιατί δεν έρχεται κανένας; Τι έγινε; Κανονικά θα ερχόταν η μαμά μου να με αγκαλιάσει. Περίμενα να έρθεις μαμά… Μήπως έκανα κάτι κακό και μου θύμωσαν;
Άντε πάλι, ακούω αυτό το «Σςς, ξάπλωσε»!
Μπορεί να με ψάχνουν και να μη με βρίσκουν! Φοβήθηκα και άρχισα να κλαίω με όλη μου τη δύναμη για να με ακούσουν. Αλλά και πάλι… «Σςς, ξάπλωσε»
Δεν είναι δυνατόν! Κάτι συμβαίνει! Συνέχισα το δυνατό κλάμα, μόνο που αυτή τη φορά άρχισα να κινούμαι με όλη μου τη δύναμη. Άπλωνα τα χέρια μου και έριχνα κλωτσιές στον αέρα. Σκέφτηκα ότι αυτό ίσως βοηθήσει. Ξέρω ότι με αγαπούν και ότι θα με έβρισκαν κάποια στιγμή.
Όμως τελικά κανείς δεν ήρθε να με σώσει. Έκανα κάτι που τους πείραξε μάλλον.
Έχει περάσει μια εβδομάδα και ακόμη δεν με ακούνε τα βράδια όταν τους φωνάζω.
Απόψε με έβαλαν στο κρεβατάκι μου και ήμουν πολύ ήσυχος. Δεν παραπονέθηκα σχεδόν καθόλου. Έμαθα πια ότι όσο κι αν φωνάζω κανείς δεν θα έρθει να με ψάξει. Θα παραμείνω ήσυχος στο σκοτάδι, περιμένοντας μια αγκαλιά από τους γονείς μου. Ένα φιλί από τη μαμά. Ας ελπίσουμε ότι σήμερα θα με ψάξουν και θα με βρουν.
Λοιπόν;
Ας σταματήσουμε για ένα λεπτό και ας σκεφτούμε.
Πώς αισθάνεται αυτό το μωρό που είναι κλεισμένο στο σκοτάδι, χωρίς τρόπο για να βγει από το κρεβατάκι του; Χωρίς να μπορεί να διεκδικήσει αυτό που του ανήκει. Την αγάπη των γονιών του.
Ας σταματήσουμε για ένα λεπτό και ας σκεφτούμε.
Τα μωρά δεν μπορούν να μας χειραγωγήσουν. Τα μωρά κλαίνε γιατί είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας τους. Η εκπαίδευση ύπνου δεν μαθαίνει στο μωρό να κοιμάται μόνο του. Του μαθαίνει ότι ανεξάρτητα από το πόσο ανάγκη μας έχει, κανείς δεν θα ανταποκριθεί.
Ξέρω ότι είσαι κουρασμένος γονιέ. Ξέρω ότι σου είπαν ότι δεν πρέπει να το κακομάθεις. Και ξέρω ότι σε συμβούλεψαν με τις παλιές, λάθος οδηγίες, που λένε ότι πρέπει να το αφήνεις μόνο του. Ξέρω ότι φοβάσαι και θέλεις να κάνεις το σωστό.
Αλλά σε διαβεβαιώνω ότι κανείς δεν αξίζει να κλαίει, χωρίς παρηγοριά, κλεισμένος στο σκοτάδι. Το μωρό σου σε αγαπά και δεν μπορεί να σε μανιπιουλάρει σε αυτή την ηλικία. Παρά μόνο αργότερα, που θα σηκωθεί από το κρεβάτι και δεν θα επιστρέψει ποτέ. Ξέρω ότι λατρεύεις το μωρό σου και θα έκανες τα πάντα για αυτό. Ξέρω ότι θέλεις το καλύτερο για αυτό. Γι’ αυτό ήθελα να σου υπενθυμίσω, μην ακούς τις λάθος οδηγίες. Μην το αφήνεις να κλαίει!
Ελεύθερη μετάφραση-Επιμέλεια κειμένου Λίζα
Κοινοποίησε αυτό το άρθρο. Όμως μην το αντιγράψεις χωρίς άδεια
Πριν φύγεις έχουν ενδιαφέρον…
“Το ελεγχόμενο κλάμα και οι επιπτώσεις του στο βρέφος”. Θα σου δώσει ακόμη περισσότερους λόγους για να κάνεις συνειδητή επιλογή.
“Η πρόωρη εκπαίδευση ύπνου του μωρού έχει κινδύνους” το οποίο εξετάζει την αναθεώρηση 43 επιστημονικών άρθρων για αυτό το θέμα. Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Όταν η εκπαίδευση ύπνου σε μικρά μωρά γίνεται η αιτία του θανάτου τους
4 Comments
Εγώ δε ξέρω πως μπορούν να το κάνουν αυτό κάποιες μαμάδες…. Εγώ από τότε που γεννήθηκε η κόρη μου, ως τώρα που είναι 4μιση,δε φεύγουμε από το δωμάτιο της αν δεν αποκοιμηθει. Κάνουμε αγκαλιές, φιλιά, χάδια, διαβάζουμε παραμύθι και αποκοιμιεται…
Δεν γράφετε την πηγή σας παρά μόνο ότι είναι δική σας η ελεύθερη μετάφραση και επιμέλεια Από ποιο άρθρο ;
Και όμως, η συγκοίμηση με το παιδί μας είναι ό,τι καλύτερο για αυτό και για το δέσιμο της σχέσης του με τους γονείς του. Μάλιστα, διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο το οποίο έλεγε ότι η επιβολή στο παιδί να κοιμάται μόνο του από πάρα πολύ μικρό, είναι αιτία του λεγόμενου συνδρόμου αιφνιδίου θανάτου στις δυτικές κοινωνίες. Κάτι που, σύμφωνα με έρευνα που έγινε σε ασιατικές χώρες σχετικά με τη συγκοίμηση, τα ποσοστά αυτού του συνδρόμου ήταν μηδαμινά έως και μηδενικά! Ο λόγος είναι ότι δρα αυτές τις χώρες όπως π. Χ.: Κίνα, είναι ότι θεωρούν αδιανόητο να κοιμούνται τα μωρά χώρια από τους γονείς τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Για αυτό οι μανούλες, ας κοιμόμαστε με τα μωράκια μας παρέα γιατί τώρα μας έχουν ανάγκη. Και όσες θέλουν να βρεθούν και κάποιες στιγμές μόνοι τους με το ταίρι τους, ας τα κοιμίζουν στο δωματιάκι τους μέχρι όμως να τα πάρει ο ύπνος, ας είναι στο πλευρό τους. Με ένα παραμυθάκι ή ένα τραγούδι. Να ξέρουν όμως, η προσωπική ζωή του ζευγαριού, δεν είναι πλέον ίδια όταν υπάρχει παιδί. Προτεραιότητα είναι πρώτα από όλα το παιδί και μετά η προσωπική ζωή του ζευγαριού. Όχι με διαφορά μεγάλη, πρώτα όμως το παιδί.
Πάντως, οι περισσότεροι ειδικοί λένε ότι το πρώτο παιδί ενός γάμου είναι η σχέση του ζευγαριού. Αν το ζευγάρι είναι καλά, μεγαλώνουν καλά και τα παιδιά. Αν όχι, υπάρχουν αντίθετα αποτελέσματα. Πόσο ωραία εικόνα είναι να είναι η μαμά με τρία παιδιά στο διπλό κρεβάτι και ο μπαμπάς στον καναπέ;;;; Ξεφεύγει η κατάσταση……. Ποιο είναι το σημείο μετά το οποίο λες, “στοπ, τώρα στο κρεβάτι σου” ;;;