Terrible twos – Υπάρχει μια εκπληκτική εξήγηση για τα “τρομερά δίχρονα” και ένα πολύ καλό tip
Πόσες φορές έχεις ακούσει για τα terrible twos; Εγώ άπειρες!
Είχε επικρατήσει να λέγεται έτσι γιατί τα παιδιά σε αυτή την ηλικία μας φαίνονται περίεργα. Δεν ακούν, θέλουν να κάνουν το δικό τους, οι προτιμήσεις τους είναι εντελώς ακατανόητες για εμάς. Νομίζουμε ότι δοκιμάζουν τα όρια μας και θέλουν να μας χειραγωγήσουν.
Μα είναι όντως έτσι; Η λέξη terrible περιγράφει κάτι φριχτό, τρομακτικό, απαίσιο. Πώς φτάσαμε να χρησιμοποιούμε αυτή τη λέξη για τα δίχρονα και να ερχόμαστε συχνά σε σύγκρουση μαζί τους, επειδή θεωρούμε τη συμπεριφορά τους μη αποδεκτή;
Όταν ο μικρός μου ήταν δύο ετών ήρθα αντιμέτωπη με πολύ περίεργες καταστάσεις.
Μου ζήτησε νερό και του έβαλα. Αλλά δεν το δέχτηκε στο ποτήρι που διάλεξα εγώ για εκείνον. Μου ζήτησε λοιπόν να τον πάρω αγκαλιά για να διαλέξει εκείνος το ποτήρι του. Περίεργο θα μου πεις. Εμάς τους ενήλικες δεν μας πειράζει από ποιο ποτήρι θα πιούμε νερό!
Και αν αυτό σου φαίνεται περίεργο, άκου και τη συνέχεια.
Το ποτήρι που διάλεξε τελικά ήταν… ακριβώς το ίδιο με εκείνο που του προσέφερα εγώ. Τα είχα αγοράσει μαζί.
«Μα είναι το ίδιο!» του είπα με απορία νομίζοντας ότι μου κάνει πλάκα.
«Όχι δεν είναι, αυτό είναι άλλο!», μου απάντησε με την μικροσκοπική φωνούλα του.
Τι συμβαίνει σε αυτή την ηλικία τελικά; Δεν μπορεί να είναι απλά ότι φέρονται περίεργα! Κάτι άλλο συμβαίνει!
Η Lauren Tamm από το themilitarywifeandmom.com δίνει μια πολύ καλή εξήγηση και ένα πολύ καλό tip, που πρέπει να διαβάσουν όλοι οι γονείς.
Γιατί αν καταλάβουμε εμείς τι συμβαίνει, οι συγκρούσεις δεν θα υπάρχουν πια. Και τα δίχρονα δεν θα είναι πια terrible twos.
Διάβασε το κείμενο της
Υπήρξα νοσοκόμα στη ΜΕΘ. Αντιμετώπισα πολύ δύσκολες καταστάσεις με επιτυχία. Αλλά το ότι είμαι μαμά σε ένα πεισματάρικο δίχρονο παιδί, με δυσκόλεψε περισσότερο να το αντιμετωπίσω.
Τα δίχρονα παιδιά είναι δύσκολα για κάποιο λόγο.
Όμως ως μητέρα που ακολουθώ τη φιλοσοφία της θετικής γονεϊκότητας, της ενσυναίσθησης και του σεβασμού στα παιδιά, ήθελα να μάθω το γιατί. Γιατί τα δίχρονα δεν ακούνε, γιατί είναι δύσκολα, γιατί έχει επικρατήσει να τα λέμε «terrible»;
Για να είμαστε ξεκάθαροι. Ένα δίχρονο παιδί που «δεν ακούει» δεν είναι επειδή είναι… τρομερό. Το να μάθεις σε ένα δίχρονο παιδί να ακούει είναι πιο δύσκολο από μια μέρα στη ΜΕΘ για έναν απλό λόγο.
Γιατί τα παιδιά βιώνουν τη μεγαλύτερη εγκεφαλική ανάπτυξη της ζωής τους.
Θα σου το εξηγήσω με απλά λόγια. Από την ηλικία της γέννησης έως τα τρία, ο εγκέφαλος του παιδιού σου δημιουργεί 700 νέες συνάψεις κάθε δευτερόλεπτο!
Θα σου δώσω λίγο χρόνο να αντιληφθείς τι σημαίνει αυτό. Γιατί όταν το πρωτοδιάβασα εγώ, έμεινα με το στόμα ανοιχτό για ώρα. (για να καταλάβεις τι είναι οι συνάψεις και πόσο σημαντικές είναι, διάβασε το άρθρο που το εξηγεί.)
Με 700 νέες συναπτικές συνδέσεις νευρώνων κάθε δευτερόλεπτο, δεν θα έπρεπε να αναρωτιόμαστε καθόλου γιατί τα δίχρονα παιδιά «δεν ακούν».
Τι βοηθάει λοιπόν σε αυτήν την περίπτωση;
Η Lauren περιγράφει μια παρόμοια περίπτωση με τη δική μου που σου περιέγραψα παραπάνω. Τότε που ο μικρός μου ήθελε το ίδιο ακριβώς ποτήρι αλλά για εκείνον ήταν… διαφορετικό.
Οι παράλογες διαφωνίες με τον μικρό μου πήγαιναν κάπως έτσι.
Μικρός: Θέλω τοστ.
Του δίνω ένα τοστ.
Μικρός: Δεν θέλω τοστ (και πέφτει το τοστ στο πάτωμα.)
Εγώ: Τι; Γιατί; Τι έχει το τοστ και δεν το θέλεις; Τώρα δεν είπες ότι το θέλεις;
Και εκεί ακριβώς τα είχα κάνει όλα λάθος.
Έκανα λογικές ερωτήσεις με τη νοοτροπία ότι οι σκέψεις του δίχρονου παιδιού μου ήταν λογικές. Ενώ στην πραγματικότητα δεν ήταν.
Όταν ένα παιδί 2 ετών συμπεριφέρεται έτσι, ένα μεγάλο μέρος οφείλεται στο ότι καθοδηγείται από τον μέρος του εγκέφαλου των συναισθημάτων, όχι της λογικής.
Που σημαίνει ότι το δίχρονο παιδί σου κάνει παράλογες και παρορμητικές σκέψεις που οδηγούνται από τα συναισθήματα – όλη την ημέρα.
Αυτό είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο γιατί –είπαμε– 700 νέες συνάψεις το δευτερόλεπτο!
Ένα απλό tip που βοηθάει γονείς και παιδιά
Αντί να κάνεις ερωτήσεις, συνάντησε το παιδί σου ακριβώς εκεί που βρίσκεται εκείνη τη στιγμή. Μην κάνεις ερωτήσεις. Τα νήπια δεν καταλαβαίνουν ΓΙΑΤΙ νιώθουν όπως νιώθουν. Απλώς το νιώθουν και πρέπει να το βγάλουν προς τα έξω.
Αυτός είναι ο λόγος που όταν ρωτάμε τα δίχρονα «Τι συμβαίνει;» ή «Γιατί το έκανες αυτό;» ή «Γιατί κλαις;», απαντούν με κλάμα, ή σιωπή, ή επαναλαμβάνοντας αυτό που μόλις σου είπαν φωνάζοντας, ή κάποια άλλη άσχετη απάντηση.
Το δίχρονο παιδί σου δεν ξέρει τι να σου απαντήσει. Γιατί οι πράξεις του βασίζονται σε συναισθηματικές παρορμήσεις και όχι στη λογική.
Δεν ξέρει γιατί δεν θέλει πια τοστ. Δεν ξέρει τι φταίει στο τοστ.
Το μόνο που ξέρει είναι ότι υπάρχει ένα ακατανίκητο ερέθισμα μέσα στον εγκέφαλό του που του λέει: «Πες όχι στο τοστ!»
Αν αναγνωρίσεις τι συμβαίνει δεν θα υπάρχουν συγκρούσεις
Ανεξάρτητα από το πόσο παράλογα ή παρορμητικά ενεργεί το παιδί σου, αναγνώρισε αυτό που σκέφτεται, κάνει και αισθάνεται.
Ηρέμησε. Αποδέξου το. Προσπάθησε να συναντηθείς με το παιδί σου εκεί που βρίσκεται αυτή τη στιγμή.
« Εντάξει. Δεν θέλεις το τοστ. Κατάλαβα.»
Μετά, περίμενε. Αυτό αναφέρεται από τους ειδικούς ως «χρόνος αναμονής». Ή όπως μου αρέσει να το αποκαλώ «η μεγάλη παύση του γονιού».
Κάνε παύση για 3-7 δευτερόλεπτα (ή πολύ περισσότερο) ενώ το παιδί σου έχει την ευκαιρία να το επεξεργαστεί.
Και κάπου εδώ συμβαίνει κάτι μαγικό!
Σταμάτησα να τσακώνομαι μαζί του για το τοστ, και αντ’ αυτού, χρησιμοποίησα την πολύτιμη ενέργειά μου και ήπια καφέ. Κάθε φορά που έλεγε κάτι, αναγνώριζα αυτό που σκεφτόταν και του μιλούσα ήρεμα για τα όριά μου.
«Ααα, εντάξει, όντως δεν θέλεις αυτό το τοστ. Κατάλαβα. Μπορείς όμως να το φας λίγο αργότερα.»
Ακριβώς 7 λεπτά αργότερα, επέστρεψε και αποφάσισε ότι ήταν έτοιμος να φάει το τοστ!
Θαύμα! Δεν μαλώσαμε, δεν στεναχωρηθήκαμε, δεν κλάψαμε, δεν τρελαθήκαμε και έφαγε και το τοστ! Θαύμα!
Εάν παλεύεις με ένα δίχρονο παιδί που «δεν ακούει» μην πεις “Ω, Θεέ μου, terrible twos!”. Να θυμάσαι το εξής:
Όταν δημιουργούνται 700 νέες συνάψεις το δευτερόλεπτο, μη διστάσεις να αποφύγεις τις ερωτήσεις. Επειδή το μόνο που θέλει το παιδί σου, είναι απλά να ξέρεις ότι δεν θέλει τοστ εκείνη τη στιγμή.
Λίζα
Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το δουν και άλλοι γονείς! Όμως μην το αντιγράψεις χωρίς άδεια.
Aκολούθησε μας και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!
