Θηλασμός: Τι έμαθα για τα πρώτα βήματα

Θηλασμός: Τι έμαθα για τα πρώτα βήματα

Ήμουν ένα βήμα πριν γεννήσω. Ο θηλασμός ήταν μονόδρομος για μένα, δεν υπήρχε η φόρμουλα. Είχα ενημερωθεί πολύ, διάβασα πολύ και ήμουν σίγουρη ότι θα θηλάσω.  

Όμως όταν γέννησα κατάλαβα ότι είναι πολύ διαφορετική η θεωρία από την πράξη.

Πρέπει να ξεπεράσεις εμπόδια που δεν ήξερες ότι υπάρχουν και να το προσπαθήσεις πολύ μερικές φορές. Ο Mini Me κατάφερε να θηλάσει την τρίτη μέρα.

Τώρα μπορώ να ξέρω με σιγουριά τι έφταιξε και τι πρέπει να κάνει κανείς για να ξεπεράσει τα εμπόδια. Να τι έμαθα από την εμπειρία μου για τα πρώτα βήματα του θηλασμού:

Θηλασμός: Τι έμαθα για τα πρώτα βήματα 

Δεν έκανα προετοιμασία θηλών:

Αγνόησα συμβουλές όπως: Πρέπει πριν γεννήσεις να τρίβεις με σκληρό σφουγγάρι τη περιοχή της θηλής και να βάζεις οινόπνευμα για να σκληρύνουν οι θηλές. Επίσης να πιέζεις τις θηλές για να βγάλεις το πρώτο γάλα.

Είναι παλιές πρακτικές που δεν έχει αποδειχθεί ότι βοηθάνε στο θηλασμό, τις δοκίμασα μια φορά και ένιωθα ότι δεν προσφέρω κάτι παρά μόνο πόνο, άρα δεν τις χρειαζόμουν.

Οι πρώτες ώρες είναι σημαντικές:

Ήξερα ότι το ιδανικό είναι να θηλάσεις άμεσα το μωράκι σου τουλάχιστον μέσα στην πρώτη ώρα της ζωής του. Τα περισσότερα νοσοκομεία και οι κλινικές δεν βοηθάνε σε αυτό, συνήθως η πρώτη επαφή με το μωρό είναι πολύ αργότερα, αλλά μπορείς να το ζητήσεις από πριν, κανονικά δεν μπορούν να στο αρνηθούν.

Όπως και να έχει όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα. Είναι ένας από τους λόγους που ζοριστήκαμε λίγο με το θηλασμό με τον Mini Me, δεν ήξερα τότε ότι μπορώ να ζητήσω επαφή πιο νωρίς, αλλά τώρα ξέρω. 

Ζήτησα αποκλειστικό θηλασμό στην κλινική:

Μπορείς πριν ή και μετά τη γέννα. Εγώ ζήτησα, αλλά δεν με άκουσε κανείς. Το μωρό ερχόταν να θηλάσει χορτασμένο από ξένο γάλα. Ήταν λογικό να μην θέλει να θηλάσει. Μου έλεγαν ότι ούρλιαζε από την πείνα και του έδωσαν «λίγο ξένο». Μια μαία μου είπε με περηφάνια ότι ήπιε 50ml «το θηρίο», τη στιγμή που το παιδί χρειαζόταν μόλις 25ml.

Αυτή είναι η τακτική νομίζω στις περισσότερες κλινικές. Χρειάστηκε να το ζητήσουμε πολλές φορές (εγώ, η μαμά μου, η γυναικολόγος μου) και έτσι μόνο σταμάτησαν να του δίνουν φόρμουλα. Ήταν η αρχή για να πετύχουμε το θηλασμό. 

Ζητούσα συνεχώς βοήθεια από τις μαίες:

Κάθε φορά, από την πρώτη στιγμή, δεν τις άφηνα σε ησυχία, δεν ντρεπόμουν καθόλου!  Δεν το αρνήθηκε ποτέ καμία, με βοήθησαν αρκετά και οι περισσότερες ασχολήθηκαν μαζί μου. Σημαντική βοήθεια προσέφεραν και όσες γυναίκες από το περιβάλλον μου ήξεραν καλά το θηλασμό.

Αν δεν ζητούσα βοήθεια τότε, δεν ξέρω αν θα κατάφερνα να θηλάσω. Η βοήθεια τις πρώτες ειδικά μέρες είναι σημαντικός παράγοντας όπως και η στήριξη από το περιβάλλον σου, η μητέρα, ο σύζυγος κτλ. 

Ζητούσα να μου φέρνουν το μωρό κάθε 2 ώρες για θηλασμό:

Από την κλινική ακόμα, όσο συχνότεροι θηλασμοί τόσο το καλύτερο. Ακόμα και τα βράδια το μωρό ερχόταν για να θηλάσει. Ήμουν η μόνη στο τετράκλινο που θήλαζα το μωρό μου το βράδυ. Οι άλλες κοπέλες στο δωμάτιο δυσανασχετούσαν λίγο γιατί ο Mini Me έκλαιγε και ήθελαν να κοιμηθούν, αλλά δεν ήταν ανασταλτικός παράγοντας για μένα.

Ήταν χρέος μου και ήδη είχα χάσει πολύτιμο χρόνο. 

Σωστή στάση θηλασμού:

Έχει πολύ μεγάλη σημασία. Πρέπει να σε ενημερώνουν οι μαίες στην κλινική και σου δίνουν εγχειρίδια που σου δείχνουν. Η πιο δημοφιλής στάση που μας βόλεψε είναι η εξής: Κάθεσαι άνετα αλλά όχι πολύ ξαπλωμένη. Φέρνεις το μωρό κοντά σου έτσι ώστε να ακουμπάνε οι κοιλιές σας (κοιλιά με κοιλιά).

Στηρίζεις το κεφαλάκι του και το σώμα του με αγκαλιά, ενώ με το άλλο χέρι σου μπορείς να κρατάς το στήθος σου. Όχι όμως σαν να «κρατάς τσιγάρο», τα τέσσερα δάχτυλά σου κάτω από το στήθος και ο αντίχειρας από πάνω, αλλά όχι κοντά στη θηλαία άλω.

Τα γόνατα του βρίσκονται κάτω από το άλλο στήθος σου και το κορμάκι του πρέπει να σχηματίζει μια ευθεία. Δεν βάζουμε το στήθος στο στόμα του μωρού αλλά το μωρό στο στήθος. 

Ο θηλασμός δεν έχει ρολόι:

Αρχικά δεν ήξερα ότι ο θηλασμός γίνεται κατ’ απαίτηση του μωρού και όχι του ρολογιού. Μετά έμαθα ότι το παιδί πρέπει να τρώει όποτε πεινάει και όχι αυστηρά κάθε 2 με 3 ώρες.

Επίσης δεν ισχύει το «ένα 10λεπτο στο κάθε στήθος». Όταν έδειχνε ότι δεν καταπίνει άλλο γάλα, τότε άλλαζα στήθος.

Διαβάστε επίσης: “Μύθοι για το θηλασμό: Μέρος πρώτο“

Πόνοι στις θηλές:

Όταν πλέον δειλά δειλά αρχίσαμε να θηλάζουμε ένιωθα μικρούς  πόνους στις θηλές. Μάλιστα μερικές φορές μάτωναν και λίγο. Είναι φυσιολογικό. Εγώ είχα προμηθευτεί από πριν προστατευτική και επουλωτική κρέμα, αλλά και η απλή, αγνή κεραλοιφή καταπραΰνει το ξερό και ευαίσθητο δέρμα και φυσικά δεν χρειάζονται ξέβγαλμα πριν το θηλασμό.

Τώρα πλέον ξέρω ότι η καλύτερη «αλοιφή» για να ανακουφίσει τις θηλές είναι να βάλουμε πάνω το ίδιο μας το γάλα.

Θηλασμός: Τι έμαθα για τα πρώτα βήματα:

 Δεν έβαλα ξένο γάλα στο σπίτι μου:

Μια μέρα πριν φύγουμε, μας μάζεψε η παιδίατρος της κλινικής και μας μίλησε. Εκτός των άλλων μας ενημέρωσε για τα οφέλη του θηλασμού. Τελειώνοντας όμως μας είπε: «Σας δίνω το χαρτί με το γάλα που ήπιε το παιδί σας εδώ και καλό θα ήταν φεύγοντας από την κλινική να κάνετε μια στάση στο φαρμακείο να πάρετε ένα κουτί (τάδε μάρκα) για ασφάλεια, για να μην αγχώνεστε».

Δεν αγχώθηκα καθόλου γιατί ήξερα ότι η μοναδική ασφάλεια για την εδραίωση του θηλασμού, είναι να ξέρω ότι μόνο εγώ θα του προσφέρω  τροφή και δεν υπάρχει εναλλακτική.

Άλλωστε η προτροπή της και μόνο να πάρουμε συγκεκριμένη μάρκα την έκανε στα μάτια μου περισσότερο έμπορο φόρμουλας παρά παιδίατρο. Όταν βέβαια της είπα ότι εγώ θα θηλάσω αποκλειστικά μου είπε ότι υπάρχει μόνο ένα «χαρτάκι» και δεν βγάζουν ξεχωριστό χαρτάκι για τις θηλάζουσες. 

Δεν χρησιμοποίησα πιπίλα πριν την εδραίωση του θηλασμού:

Μου έδωσαν τουλάχιστον 3 δώρο στην κλινική και δεν χρησιμοποίησα καμία. Η θηλή του ανθρώπινου στήθους και η θηλή της πιπίλας (και του μπιμπερό φυσικά) είναι πολύ διαφορετικά φτιαγμένες.

Έτσι δημιουργείται η «σύγχυση θηλών». Αν μάθει πρόωρα στο τύπο θηλής της πιπίλας, το μωρό ίσως να μπερδευτεί και μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στο θηλασμό. Όχι λοιπόν πιπίλα τουλάχιστον πριν την εδραίωση του θηλασμού! 

Το θήλαστρο δεν είναι ένδειξη παραγωγής γάλακτος:

Η κοπέλα στο διπλανό κρεβάτι στην κλινική νόμιζε ότι δεν μπορεί να θηλάσει. Είχε αποτύχει στο πρώτο της παιδάκι γιατί είχε μια λάθος πληροφορία από τον γιατρό της πριν την εδραίωση του θηλασμού της. «Πάρε ένα θήλαστρο και δες πόσο γάλα βγάζεις, αν βγάζεις λίγο δώσε ξένο». Έτσι και έκανε.

Όταν μου το είπε τότε, δεν ήξερα ακόμα ότι τα οικιακά θήλαστρα δεν είναι το ίδιο με το θηλασμό. Μετά έμαθα ότι το μωρό ρουφάει πολύ πιο ικανοποιητική ποσότητα γάλακτος απ’ ότι το θήλαστρο, αλλά και προκαλεί μεγαλύτερη παραγωγή στη μαμά.

Τα νοσοκομειακά θήλαστρα είναι σαφώς πιο δυνατά και προσπαθούν να μιμηθούν καλύτερα τη θηλαστική κίνηση των μωρών αλλά και πάλι υπάρχουν πολλοί παράγοντες που οδηγούν μια γυναίκα σε αποτυχία με το θήλαστρο ενώ έχουν γάλα. Πχ η μη σωστή χρησιμοποίησή τους, λάθος ρύθμιση ταχύτητας αναρρόφησης, λάθος θήλαστρο, άντληση σε λάθος χρόνο (μόλις είχε αδειάσει το στήθος, ή επειδή η παραγωγή γάλατος διαφέρει μέσα στην ημέρα).

Διαβάστε επίσης “Το πιο απίστευτο γεγονός για το θηλασμό”

Το μωρό χάνει βάρος το πρώτο διάστημα:

“Μια αρχική απώλεια βάρους κατά 5-8% σε σύγκριση με το βάρος γέννησης είναι απόλυτα φυσιολογική και αναμενόμενη. Επιπλέον, στα όρια του φυσιολογικού είναι το μωρό να συνεχίζει να μη βάζει βάρος έως την όγδοη ημέρα της ζωής του και να μην επανακτά το βάρος της γέννησής του έως την 14η ημέρα της ζωής του.” (Πηγή).

Την πρώτη φορά που πήγαμε τον Mini Me στην παιδίατρο την 8^η μέρα της ζωής του, έφυγα από εκεί με κλάματα. Το μωρό δεν είχε φτάσει το βάρος της γέννησής του και νόμιζα ότι το είχα αφήσει να λιμοκτονήσει.

Η παιδίατρος μου έδωσε 4 δείγματα ξένου γάλακτος για να του δώσω και θα τον ξαναζυγίζαμε σε μια εβδομάδα. Η αδερφή μου, ως πιο έμπειρη και ενημερωμένη με καθησύχασε και μου είπε ότι είναι φυσιολογικό.

Δεν το ήξερα. Δεν έδωσα ξένο γάλα, απλά αύξησα τους θηλασμούς και σε μια εβδομάδα που τον ξαναζυγίσαμε το μωρό είχε πάρει κανονικό βάρος πια.

Είναι πολύ συχνή αυτή η παγίδα των παιδιάτρων και κατάλληλη στιγμή για να προωθήσουν τη φόρμουλα, αφού και η πιο ψύχραιμη μάνα πανικοβάλλεται όταν της μιλάνε για «μειωμένο βάρος». Για την ιστορία, της επέστρεψα άθικτα τα 4 δείγματα ξένου γάλακτος μόλις συμπληρώσαμε τον 5^ο μήνα.

Η μαστίτιδα δεν σταματάει, ούτε εμποδίζει το θηλασμό.

Πάνω στο μήνα είχα πάθει τουλάχιστον 2 βαριές μαστίτιδες, με πόνους, πυρετό, αδυναμία, κνησμό, όλα τα καλά. Πονούσα τόσο πολύ όταν θήλαζα, που δάγκωνα το χέρι μου, ούρλιαζα από μέσα μου και έκλαιγα αθόρυβα. Ήταν η μόνη φορά που πέρασε από το μυαλό μου να δώσω ξένο. Αύξησα τους θηλασμούς, ήταν ο μόνος τρόπος να γίνω καλά.

Η μαστίτιδα κρατάει συνήθως μια μέρα. Κατάλαβα ότι πολλές γυναίκες σταματάνε το θηλασμό με την εμφάνιση της μαστίτιδας. Αλλά είναι και αυτή μια από τις πολλές λάθος οδηγίες που παίρνουν από τους γιατρούς. Η μαστίτιδα δεν είναι σε καμία περίπτωση λόγος για απογαλακτισμό!

Θηλασμός: Τι έμαθα για τα πρώτα βήματα: 

Αυτή τη στιγμή που γράφω ο Mini Me είναι 18 μηνών και θηλάζει ακόμα ασταμάτητα. Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν είναι το ίδιο παιδί που δυσκολεύτηκε τόσο πολύ να θηλάσει στην αρχή.

Νομίζω πως τελικά η φύση δεν κάνει λάθος, οι γυναίκες παράγουν γάλα για να θρέψουν τα παιδιά τους και τα μωρά ξέρουν πολύ καλά τι να κάνουν για να μπορέσουν να θηλάσουν, έτσι είναι και έτσι θα είναι πάντα. Το μόνο λάθος που συνάντησα στο δρόμο της εδραίωσης του θηλασμού ήταν οι λάθος οδηγίες και συμβουλές.

Δείτε περισσότερα στην κατηγορία “Θηλασμός”

Λίζα

Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι. Όμως ΔΕΝ επιτρέπεται η αντιγραφή του χωρίς άδεια ©

Ακολούθησε μας αν θέλεις επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!