Τοξική οικογένεια – Είναι εντάξει να κόψεις δεσμούς

Τοξική οικογένεια – Είναι εντάξει να κόψεις δεσμούς

Τοξική οικογένεια – Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να την ανεχτούμε ή να παραμείνουμε σε αυτήν

Ένα κείμενο που ιδανικά θα ήθελα να διαβάσει κάθε άνθρωπος που έχει καρδιά και μυαλό. Για να αποτινάξουμε από πάνω μας τα λάθη του παρελθόντος.

Γιατί μεγαλώσαμε και ακόμη μεγαλώνουμε σε μια κοινωνία που επιβάλει αυστηρά τη σύνδεση με την οικογένεια ό,τι και αν σου κάνει αυτή.

Κατά κάποιο τρόπο δεν σου δίνει το δικαίωμα να αποσυνδεθείς από την οικογένεια ακόμη και αν είναι τοξική. Και αν το κάνεις θα πρέπει να απολογηθείς για την «κακή» σου αυτή πράξη. 

Αντιλαμβάνομαι ότι οι περισσότεροι δεν μπορούν να αντιληφθούν τι σημαίνει να προτρέπουν έναν άνθρωπο να υπομείνει ακόμα και την κακοποίηση του (είτε σωματική, είτε ψυχολογική, είτε λεκτική, είτε οτιδήποτε), απλά και μόνο επειδή αυτός που την ασκεί είναι «αίμα» του.  

Γι’ αυτό μόλις είδα το κείμενο από την ομάδα Διαπροσωπικές σχέσεις σκέφτηκα ότι πρέπει να μιλήσουμε περισσότερο γι’ αυτό. Το κείμενο αυτό βοηθάει στην κατανόηση του γιατί ΔΕΝ είμαστε υποχρεωμένοι να ανεχτούμε την τοξική οικογένεια και είναι απολύτως εντάξει να κόψουμε κάθε δεσμό με τα άτομα που είναι τοξικά από την οικογένεια μας.

Αλλά και μετά την απόφαση μας, πώς να διαχειριστούμε τις ερωτήσεις των παιδιών, όμως πώς πρέπει να συμπεριφερθούμε και ως τρίτα άτομα που οι αγαπημένοι μας πήραν μια τέτοια απόφαση.

Διάβασε το

Όσοι καταφέρνουν και φεύγουν μακριά από μια τοξική οικογένεια και από τραυματικές σχέσεις δεν χρειάζονται την υπενθύμιση της συγγένειας. Χρειάζονται απλά νέες σχέσεις.

Δεν προτρέπω κανέναν -για να είναι ξεκάθαρο -να απομακρυνθεί από την οικογένεια του. Όμως προτρέπω πάντα όλους να κάνουν τις καλύτερες για αυτούς επιλογές.

Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό. Μερικές φορές οι διαφορές και οι διαφωνίες μπορούν να δουλευτούν. Μερικές φορές πάλι, όχι.

Κάποιοι είχαμε τραυματικές εμπειρίες στην οικογένεια μας και όχι απλές διαφωνίες.

Σε αυτές τις περιπτώσεις η διακοπή σχέσεων είναι η μόνη επιλογή.

Αν δεν θα υπομέναμε /αν δεν θα ανεχόμασταν μια τοξική συμπεριφορά από φίλους, γιατί η οικογένεια να έχει το ελεύθερο;

Κάποιοι από τους λόγους που διακόπτουμε κάθε επαφή με την τοξική οικογένεια

Κακοποίηση

Τραύμα



Παραμέληση

Τοξικοεξάρτηση

Τοξική δυναμική

Έλλειψη ανάληψης ευθύνης και αναγνώρισης του πόνου που προκάλεσαν οι φροντιστές

Έλλειψη ασφάλειας

Έλλειψη σεβασμού των ορίων

Αλλά κανένας από αυτούς τους λόγους δεν αφορά τους τρίτους για να ασκήσουν κριτική και επίκριση.

Τι μπορούμε να κάνουμε ως τρίτοι για οικεία μας πρόσωπα που δεν έχουν πια σχέσεις με τις οικογένειες τους;



Τα παρακάτω είναι εξαιρετικά σημαντικά.

ΜΗΝ τους εξαναγκάζουμε σε επανένωση και συγχώρεση.

Δεν είναι βοηθητικό το «Τηλεφώνησε του. Μια μάνα /έναν πατέρα έχεις. Ντροπή!»

Υποστηρικτικό είναι το «Σέβομαι την απόφαση σου και το όριο σου. Σου ήταν δύσκολο -πώς το βίωσες;»

Η εικόνα είναι από το άρθρο “Μήπως είσαι θύμα ναρκισσιστή; Τα 9 σημάδια” που αξίζει τόσο πολύ να διαβάσεις. Πολλοί υπήρξαμε θύματα ναρκισσιστών ακόμη και μέσα στην οικογένεια μας αλλά δεν ξέραμε αυτό το είδος της “αόρατης κακοποίησης”.

Υπενθυμίζουμε την αγάπη και την υποστήριξη μας.

Δεν είναι υποστηρικτικό το «Ξέρεις ότι θέλουν το καλό σου. Δείξε σεβασμό στο ότι σε μεγάλωσαν.»

Υποστηρικτικό είναι το «Πρέπει να υπάρχει λόγος που απομακρύνθηκες. Να ξέρεις ότι εγώ είμαι εδώ και σε αγαπώ. Ακόμη και αν δεν είμαστε συγγενείς εξ αίματος. Και πάλι είμαστε οικογένεια.»



Δείχνουμε σεβασμό στους λόγους που είχαν

Μη βοηθητικό είναι το «Τώρα αλήθεια απομακρύνθηκες από τους δικούς σου; Τι μπορεί πια να έκαναν το τόσο κακό για να απομακρυνθείς έτσι;»

Υποστηρικτικό και βοηθητικό: «Όποιος και αν είναι ο λόγος, φαίνεται να αποφάσισες αυτό που ένιωσες το καλύτερο για εσένα»

Πώς να μιλήσουμε στα παιδιά για τη διακοπή σχέσεων;

Μένουμε στις βασικές πληροφορίες που χρειάζεται να ξέρουν. Αποφεύγουμε την υπέρ ανάλυση και τις υπερβολικές λεπτομέρειες.

Βεβαιώνουμε το παιδί μας ότι ποτέ δεν θα το αποξενώσουμε και ότι δε θα χάσει την αγάπη μας – ότι δηλαδή δεν θα το βιώσει το ίδιο από την δική μας πλευρά.

Ενημερώνουμε το παιδί ότι η αποξένωση οφείλεται στις συμπεριφορές της οικογένειας.

Διαβεβαιώνουμε το παιδί ότι νιώθουμε ηρεμία με αυτή μας την απόφαση.



Πότε το εξηγούμε στα παιδιά;

Όταν το παιδί αρχίσει τις ερωτήσεις για το χ μέλος της (ευρύτερης) οικογένειάς του, αν έχει και γιατί εφόσον έχει, δεν έχει επικοινωνία μαζί του.

Εάν φαίνεται να νιώθει μπερδεμένο ή αγχωμένο που δε βλέπει το συγκεκριμένο μέλος.

Εάν παλαιότερα το έβλεπε τακτικά και πλέον όχι.

Πότε να περιμένουμε και να μην βιαστούμε να εξηγήσουμε;

Εάν το παιδί δεν εκφράζει καμία ανησυχία ή κανένα ενδιαφέρον για μέλη που δεν έχει δει.

Εάν δεν έχει συναντήσει ποτέ το συγκεκριμένο μέλος και δεν έχει συνειδητοποιήσει την μη ύπαρξη σχέσεων.



Πολύ σημαντικό να θυμόμαστε. Οι τοξικές τους συμπεριφορές είναι που τους κρατούν μακριά από τα παιδιά μας –όχι εμείς.

Η διακοπή σχέσεων με την οικογένεια ή μέλη αυτής είναι μια διαδικασία. Δεν έγινε έτσι απλά, μια ωραία πρωία.

Δεν επιτρέπεται η επίκριση ή το ντρόπιασμα.

Είναι μια πολύπλοκη και μοναχική εμπειρία. Μια δύσκολη επιλογή.

Και ενώ μπορεί να μην είναι η πρόθεση μας να πληγώσουμε, μπορεί να μην έχουμε πλήρη επίγνωση όταν συμβουλεύουμε σε επανένωση. Όμως η καλή μας πρόθεση δεν μειώνει τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει μια τέτοια συμβουλή.

Πρέπει να αλλάξουμε την συζήτηση γύρω από την οικογένεια.

Προβολές που πληγώνουν όπως «μα, είναι η μαμά σου» ή «είναι ο μπαμπάς σου» ή «είναι η αδερφή σου» τραυματίζουν και άλλο.

Μια προσέγγιση θα ήταν: Θα πρέπει να σου προκάλεσε σύγχυση/πικρία /να σε μπέρδεψε το γεγονός ότι το άτομο που σε τραυμάτισε ήταν εκείνο το άτομο που όφειλε να σε προστατέψει και να σε κρατήσει ασφαλές.



Τι επίπτωση έχει και στα παιδιά μας η παραμονή σε μια τοξικη οικογένεια καταγωγής; Λέμε σε όλους να φύγουν από μια τοξικη συντροφική σχέση -αλλά τους προτρέπουμε να παραμένουν σε μια τοξικη οικογένεια. Χρειάζεται να θυμόμαστε λοιπόν ότι ΔΕΝ βρισκόμαστε έτσι απλά μια μέρα σε μια τοξική σχέση.

Το διδασκόμαστε! Το διδάσκουμε και στα παιδιά μας.

Μετάφραση /επιμέλεια :Διαπροσωπικές Σχέσεις
Πηγές :Nate Postlethwait /Ourmamavillage/Alexis Dent /ablackfemaletherapist/theholisticpsychologist

Λίζα

Είναι ωραίο να μοιραζόμαστε. Κοινοποίησε αυτό το άρθρο για να το διαβάσουν και άλλοι γονείς ή άνθρωποι που το χρειάζονται. Όμως μην το αντιγράψεις χωρίς άδεια.

Ακολουθήστε μας αν θέλετε επίσης και στις σελίδες μας στο facebook και στο Instagram!

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest

2 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

You May Also Like